سفر لاله صديق اتومبيلران معروف ايرانى به ايتاليا
۱۳۸۵ شهریور ۲۴, جمعه
�ه آزاد به تدریس دانشجویان مدیریت صنعتی می‌پردازد.
لاله صدیق راننده پرآوازه ایرانی و تنها دارنده گواهینامه رانندگی فرمول سه در ایران این روزها برای دیدار از مسابقات اتومبیلرانی به ایتالیا سفر کرده است . او درباره این سفر که به دعوت شبکه تلویزیون دولتی ایتالیا Rai صورت گرفته می‌گوید:
«در واقع تصمیم شخصی خودم نبود که به ایتالیا بیایم. من از طرف تلویزیون رای (Rai) دعوت شدم که تلویزیون ملی ایتالیاست و حمایت‌های نماینده سفارت ایران در رم باعث شد که من بتوانم برای دیدار از مسابقات فرمول یک مونتزا (Monza) به شهر میلان و در نتیجه به شهر مونتزا که تقریبا در فاصله نیم ساعتی شهر میلان قرار دارد بروم و به عنوان میهمان ويژه از طرف ایران این مسابقات را تماشا کنم.»
جدا از دیدار مسابقات شهرمونتزا صدیق برای بازدید از پیست اتومبیلرانی شهر رم به پایتخت ایتالیا نیز سفر کرده و در این شهر با خانم جووانا ملاندری وزیر امور جوانان و فعالیت‌های ورزشی نیز دیداری داشته است. در این میان خبرنگاران مطبوعات و رسانه‌های ایتالیا نیز مصاحبه‌های مختلفی با او انجام دادند . لاله صدیق امیدوار است در آینده بتواند برای شرکت در مسابقات نیز به ایتالیا سفر کند.
«مصاحبه‌ها و دیدارهای مختلفی که با افراد مختلف، از جمله شبکه‌های تلویزیونی یا رادیویی یا با نشریات‌شان داشتم، برای دیدن پیست اتومبیلرانی رم دعوت شدم. آنجا جدابیت‌های خیلی زیادی برایم وجود داشت، ماشین‌های مختلف و خود پیست را دیدم. آن انسجامی که در پیست است برایم خیلی جالب بود. امیدوارم دفعات دیگر بتوانم برای تست یا مسابقه حضور پیدا کنم.»
تنها دارنده گواهینامه فرمول ۳ ایران امیدوار است که این سفرها بتواند، در آینده به او در جهت ارتقای ورزش اتومبیلرانی ایران کمک کند و در این باره می‌گوید:
«فکر می‌کنم آمدنم نه تنها به اینجا، بلکه به کشورهای دیگر برای دیدن پیست‌های مختلف، دیدن راننده‌ها و تیم‌های مختلف باعث می‌شود یکسری اطلاعات به معلومات سابقم اضافه شود و امیدوارم، شاید الان نتوانم برای خودم کاری بکنم، ولی خیلی امیدوار هستم که این تجربه و این اندوخته‌ای که طی این سفرها بدست می‌آورم، بتواند در آینده به من کمک بکند که حداقل بعنوان مجری در برنامه‌های ورزشی آینده ایران ازآن استفاده کنم.»
لاله صدیق مانند هر زن موفق دیگری در ایران تا کنون با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم کرده و معتقد است: «من به عنوان اینکه جنسیت شماره ۲ هستم، یک خانم هستم در ایران، یک مقدار مشکلات خاص‌تری داشتم. خیلی سخت بود که رسیدم به اینجا، ولی خوب دست‌نیافتنی نبود. من فقط امیدوارم از این به بعد مشکلات هموارتر شود و بیشتر از این نشود. به دلیل اینکه وقتی آدم در یک راهی تلاش می‌کند و زحمت می‌کشد، انتظار دارد که هرچی جلوتر می‌رود حداقل یک مقدار مسیر برایش هموارتر بشود.»
یکی از عمده ترین مسائل این راننده جوان نداشتن حامی مالی برای ادامه این ورزش است . از آنجا که قراردادش با شرکتی که در آن همکاری داشته تمام شده و دولت هم کمک چندانی به او نمی کند امید دارد که:
«چه دوستان ایرانی سرمایه‌گذار در ایران و چه خارج از ایران که ممکن است سرمایه‌گذاری بکنند، حداقل بخاطر حمایت از ورزشکارهای ایرانی، نه من، هر ورزشکار دیگری، بتوانند مقداری از سرمایه‌شان را در برنامه‌های ورزشی صرف بکنند. تا به امروز تقریبا حمایت خاصی نشده. تقریبا تماما سرمایه‌گذاری شخصی بوده. گه‌گداری هم که اسپانسرهای مختلف داشتم بطور مقطعی بوده و به هرحال توانسته‌ام از کمک آنها استفاده بکنم.»
ایران پیست مخصوص برای تمرین و یا برگزاری مسابقات فرمول سه ندارد و متاسفانه فدراسیون اتومبیلرانی ایران نیز هیچ کمکی مبنی بر فرستادن لاله برای تمرین دراین رشته به سایر کشورها دیگر نمی‌کند. لاله در این باره می‌گوید:
«فدراسیون شاید ترجیح‌اش این باشد که اگر قرار باشد کسی را به خارج از ایران معرفی بکند، آقایان را معرفی کند. حالا علتش را زیاد نمی‌دانم. شاید هنوز به قابلیت‌های من اعتقاد یا باور ندارند. ولی آنچه من دیدم چه در مسابقات و چه در تمرین‌های خارج از ایران خیلی بیشتر به من توجه می‌کنند تا آن میزان توجهی که در فدراسیون خودمان هست.»
لاله صدیق همیشه امیدوار است بتواند در ایران به فعالیت‌های ورزشی خود ادامه دهد .ولی با توجه به مسائل و مشکلاتی که در سال های اخیر با آن مواجه بوده و با توجه به اینکه چشم انداز روشنی در مقابل خود نمی‌بیند احتمال خروج از ایران را برای ادامه فعالیت هایش بعید نمی‌داند و می گوید:
«ببینید، اگر سختی‌هایش تا همین حدی باشد که تا امروز بوده، یعنی اصطلاحا قابل تحمل باشد، می‌توانم تحمل کنم. همانطور که گفتم، آدم در هر زمینه‌ای یکسری چالش‌هایی دارد و قابل تحمل است. آدم مسایل را حل می‌کند و مسیر را برای خودش هموار می‌کند. ولی اگر قرار باشد فشارها بیشتر از این بشود یا بهرحال بخواهند ممنوعیت‌های خاصی ایجاد بکنند مبنی بر اینکه ما نتوانیم تمرین کنیم یا اینکه بگویند شرکت خانمها قدغن است، خوب قطعا فعالیت من در ایران کنسل و متوقف می‌شود و ناچارم که فکر یک راه و چاره‌ای برای خارج از ایران باشم.»
مريم افشنگ، گزارشگر صداى آلمان در رم