سردى روزافزون در مناسبات افغانستان و پاكستان
۱۳۸۵ آذر ۲۸, سهشنبهمحمود قصورى كه در اواسط آذر ماه به افغانستان آمده بود ابتدا با همتاى افغانى خود دكتر دادفر رنگين اسپنتا و سپس با حامد كرزاى، رئيس جمهور افغانستان ملاقات كرد. هدف مشخص اين ديدار تشكيل جرگهها براى امنيت دو سوى سرحد افغانستان و پاكستان بود.
دقيقا دو ساعت پيش از آمدن قصورى بود كه يك حملهى انتحارى در قندهار صورت گرفت. آقاى كرزاى علت اين نا امنىها را حمايت پاكستان از نيروهاى شورشى طالبان در افغانستان دانست ولى پرويز مشرف طى يك سخنرانى اعلام كرده بود كه اين نا امنىها مشكل داخلى افغانستان است.
حامد كرزاى كميسيونى را براى تشكيل جرگهها به پاكستان پيشنهاد كرد ولى پاكستان تاكنون علاقمندى در اين زمينه نشان نداده و كسى را معرفى نكرده است. يك روز بعد از بازگشت محمود قصورى به كشورش، در كابل جلسهاى در مورد ناقضين حقوق بشر داير شد، در اين جلسه كرزاى اعلام كرد كه علت عدم امنيت در افغانستان و تمام حملات انتحارى پاكستان است.
كرزاى همچنين طى يك سفر به قندهار در سخنرانىاش گفتار خشنى را در مورد پاكستان بيان كرد و اين كشور را متهم كرد كه به تندروان پناه مىدهد. بعضى از رسانههاى غربى هم مىگويند كه پرويز مشرف نارضايتى خود را از افغانستان اعلام كرده و گفته است كه چهرهى حامد كرزاى در رأس حاكميت افغانستان براى وى خسته كننده است.
اما اگر اين دو كشور تا اين حد از يكديگر ناراضى هستند پس چطور افغانستان اين فرصت را مهيا ساخت تا وزير خارجهى پاكستان به افغانستان بيايد؟ اين نوع سياست همه را حيران كرده است، چنانچه وزراى صحت عامهى هردو كشور چند روز قبل در دو سوى سرحد اعلام كردند كه فلج اطفال را ريشه كن خواهند كرد.
روزنامهى «اقتدار ملى» چاپ كابل در اين مورد نوشته است اگر دولت افغانستان رگ و تلخه مىداشت هرگز اجازه نمىداد قصورى پايش را به افغانستان بگذارد و بايد دولت پاكستان را مجبور مىكرد تا توهين خود را نسبت به افغانستان پس گيرد.
اقتدار ملى نوشت: رهبر كنونى افغانستان را چه شده است كه با دهان خونين و شكسته از ضربهى حريف، باز هم با او نرم و مهربان است و مقدمش را عزير مىدارد!
به گفته حكيم مبارز، كارشناس سياسى در افغانستان، دليل احتمالى تنشها اين است كه دو كشور براى تشكيل جرگهها به نتيجه نرسيدهاند.
عدهاى از كارشناسان معتقدند كه پاكستان به خاطر رسيدن به هدف خود كه «صرفنظر كردن ادعاى دولت افغانستان از خط ديورند است» به افغانستان فشار مى آورد، اما بعضى از كارشناسان ديگر پا را فراتر گذاشته و مىگويند: اگر افغانستان از خط ديورند هم صرفنظر كند، پاكستان باز هم راضى نمىشود، زيرا دولت پاكستان مىخواهد در تمام امور افغانستان سهيم باشد تا بازار اقتصادى آسياى ميانه را از دست ندهد.
خديجه تلاش، گزارشگر صداى آلمان در كابل