«سایر دانشجویان هم باید آزاد شوند!»
۱۳۸۶ تیر ۲۷, چهارشنبه
اگرچه از چند روز پیش به این طرف زمزمه هایی مبنی بر آزادی پنج نفر از دانشجویان امیرکبیر به گوش می‌رسید، اما تا عصر امروز تنها اطلاع موثقی از آزادی یک نفر یعنی مجید شیخ پور مدیر مسئول نشریه سرخط بدستمان رسید. تلاش برای تماس تلفنی با مجید شیخ پور نیتجه ای نداد و ما موفق به گفتگو با پدر وی شدیم. او در تماس با ما گفت که حال پسرش خوب است و از ما خواست این را از قول مجید شیخ پور اعلام کنیم که سایر دوستان دانشجوی او نیز بی‌گناهند باید آزاد شوند.
این نکته ای است که سایر فعالان دانشجویی نیز بر آن تاکید دارند. نریمان مصطفوی و شورای مرکزی انجمن اسلامی امیرکبیر می‌گوید:
« ببینید در اینکه این پروژه از بیرون برای دانشگاه طراحی شده است که شکی نیست و هیچکس هم تا حالا اعلام نکرده بطور رسمی که این افراد مجرم هستند و خودشان هم چنین حرفی نمی‌زنند.
ما این مسئله را از طرف انجمن اسلامی دانشگاه امیرکبیر محکوم می‌کنیم و همچنان معتقدیم که این کار کار دانشجویان این دانشگاه نبوده است و این افراد بیگناه هستند و هرچیزی که هم که ممکن است در زندان گفته باشند، بالاخره تحت شرایط انفرادی و سخت بوده و از لحاظ ما هیچ جهتی ندارد و ما تنها گفته‌ای را می‌پذیریم که این افراد در بیرون از زندان مطرح کنند و ما این قضیه را محکوم می‌کنیم و تا روشن‌شدن واقعیت و اثبات بیگناهی بچه‌ها و آن سه‌نفر از پای نخواهیم نشست.»
نریمان مصطفوی معتقد است که آزادی تنها یک یا چند نفر از دانشجویانی که به این اتهام در زندان اوین بسر می‌برند طرحی برای انداختن گناه به گردن سایرین است. او در تماس با دویچه وله گفت که دانشجویان شدیدا به این روش اعتراض دارند و خواهان آزادی همه دوستان خود هستند.
با آزادی مجید شیخ پور هنوز هشت نفر دیگر از دانشجویان امیرکبیر در اوین بسرمی‌برند. خانواده سه تن از دانشجویان یعنی احمد قصابان، احسان منصوری و مجید توکلی از اعضای انجمن اسلامی این دانشگاه در نامه ای به آیت الله شاهرودی به اعمال خلاف قانون و منافی اخلاق اعتراض کرده اند و نحوه بازداشت فرزندانشان را بیشتر شبیه آدم ربایی دانسته اند. آنها نگران هستند که فرزندانشان برای گرفتن پاسخ های دلخواه تحت فشارهای شدید روحی و جسمی قرار داده شوند. این دانشجویان امکان ملاقات با وکلای خود را ندارند. مادر احسان منصوری به رادیو دویچه گفت:
« ما درخواست‌مان همین است، اینکه وکیل بتواند پرونده را ببینید و بفهمد اصلا علتش چی هست که یک عده را نگهداشته‌اند و یک عده را آزاد کرده‌اند. نگرانی‌مان همین است. من از وضعیتش درست مطلع نیستم، نمی‌دانم چرا نگهش داشته‌اند و چرا بعضی‌هاشان را آزاد کرده‌اند. من نمی‌دانم. من فقط می‌خواهم نگرانی‌ام رفع بشود. بهرحال آدم نگران است دیگر، اینکه آدم بچه‌‌اش ازش دور باشد و وضعیت‌اش را نمی‌داند چی هست. نگرانم دیگر. فقط نگرانم.»
پدر احمد قصابان هم گفت که با پسرش ملاقات داشته ولی از آزادی او هنوز هیچ خبری نیست:
«اتهام را می‌گویند «توهین به مقدسات»، ولی هنوز که ما نه قاضی را دیده‌ایم، نه کسی که به ما بگوید چه شده و چه بوده. فقط با خود بچه‌ام صحبت کردم که او هم گفت که اینها همه‌اش اتهام است، کار من نبوده و من از این مسایل اطلاعی ندارم. وضع روحی ما که خراب است، اینکه مسلم است دیگر. بخصوص مادرش خیلی نگران است، خیلی مضطرب است و اصلا حالش دست خودش نیست. اصلا خانواده بطور کل، همه فامیل نگرانیم دیگر. چیزی طبیعی‌ست دیگر.»
هفته گذشته گروهی از اعضای شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت برای نشان دادن حمایت خود از دانشجویان زندانی دست به یک تحصن آرام در مقابل دانشگاه امیرکبیر زدند. آنها پس از مدت کوتاهی از شروع تحصن دستگیر شدند و به جمع دوستان خود در اوین پیوستند. ساعتی بعد نیز دفتر سازمان دانش آموختگان (ادوار تحکیم وحدت) مورد هجوم قرار گرفت و مهر و موم شد. عبدالله مومنی سخنگوی این دفتر و گروهی از همکارانش با شلیک تیر و ضرب وشتم به اوین منتقل شدند.
شورای سیاستگذاری سازمان دانش آموختگان در بیانیه ای که روز دوشنبه انتشار یافت روند برخورد با فعالان دانشجویی و تشکل های قانونی منتقد و رسانه های مستقل را نشانه ای بس هشدار دهنده دانسته و پرسیده است که زندان و ضرب وشتم پاسخ نظام به جوانانی است که از مسالمت آمیز ترین روشها برای بیان نظرات خود استفاده کرده اند.
آنان هم چنین سوال کرده اند که آیا مطالبه حاکمیت قانون و رعایت حقوق شهروندی اقدام علیه امنیت ملی است و آیا تقاضای عمل به وعده هایی که در هنگام انتخابات از رییس دولت داده شد و اعتراض به کاستی ها و ناکار‌امدی هایی که امنیت کشور و منافع ملی را به مخاطره افکنده تشویش اذهان عمومی است؟
نریمان مصطفوی عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی امیرکبیر می‌گوید فعالان دانشجویی کار خلاف قانونی نکرده اند:
«و هر کاری که کرده‌اند برای برقراری آزادی و دموکراسی و حقوق بشر در ایران بوده است. متاسفانه نمی‌دانم، شاید بهرحال به هر بهانه‌ای سعی می‌شود این فعالیت‌ها سرکوب بشود، حتا، اگر در چارچوب قانون اساسی جمهوری اسلامی انجام بشود، بازهم می‌بینیم که این حرکتها سرکوب می‌شود. ما امیدواریم که هرچه زودتر شاهد آزادی اعضای دفتر تحکیم باشیم.»
او در پایان خواهان تلاش همه شخصیت‌ها و گروه ها برای آزادی دانشجویان و مقابله با فضای بوجود آمده می‌شود:
«ما استقبال می‌کنیم از هر کسی که بخواهد حمایت بکند از دانشجویان. اما متاسفانه اینها خیلی جاها در مرحله‌ی شعار باقی مانده. منتها چند وقت پیش، مثلا هفته‌ی گذشته، شاهد یک برگزاری یک مراسمی در دفتر جبهه‌ی مشارکت بودیم که خوشبختانه حمایت صورت گرفت از افراد بازداشت شده، با حضور آقای مهندس موسوی خوئینی دبیر کل سازمان دانش‌آموختگان و ما امیدواریم این حرکتها بشود و آنهایی که ادعای حمایت از حقوق دانشجویان و ادعای دغدغه‌ی دموکراسی و حقوق بشر را دارند در عمل این ادعایشان را ثابت بکنند.»