«سال ۸۵ سال خوبى براى فوتبال ايران نبود» / گفتگويى با حسن روشن
۱۳۸۵ اسفند ۲۹, سهشنبهمصاحبه گر: فريد اشرفيان
دويچه وله: آقاى روشن شما جزو پيشكسوتان فراموش نشدنى فوتبال ايران محسوب مىشويد و نام شما هميشه در خاطره تمامى فوتبال دوستان ايران در دوران قبل از انقلاب زنده است. لطفا براى ما تعريف كنيد كه فعلا چكار مىكنيد، آيا در صحنه فوتبال هنوز فعال هستيد؟
حسن روشن: من فعلا بيكار هستم و خوشحال هستم كه از اين بيكارى دارم استفاده مىكنم و به پدر و مادر مريض خودم مىرسم، هيچ ناراحتى هم ندارم و انشااله كه همه پدر و مادرها در سال جديد خوب و خوش باشند و سلامت. از نظر مربیگرى كه من مربى پليس دوبى بودم و در سالهاى ۹۰ و ۹۱ و ۹۲ اعزام شدم به انگلستان و شايد بعد از انقلاب تنها كسى باشم كه License مربیگری را از انگلستان دارم. مدت ۶سال هم در خدمت تیم الاهلی بودم، و بعد كه به ايران آمدم، تيمهاى مختلفى را مشاوره كردم و كار كردم، ولى متاسفانه چون ابزار كار درست در ايران نيست من فعلا كارى ندارم به آن صورت، چون كارى كه ما ياد گرفتيم ابزار مىخواهد و آن ابزار در ايران وجود ندارد. فكر مىكنم با اين مشكلاتى كه در سال ۸۵ براى فوتبال ايران از نظر تيم ملى، تعليقش، و استقلال كه محروم شد از بازيهاى آسيايى شايد بهتر نتيجه گيرى بشود و همت كنند و هم فدراسيون و هم باشگاهها را تقويت كنند، ما هم در خدمتشان باشيم.
دويچه وله: آقاى روشن شما در دوران فعاليتتان در تيم فوتبال «آبىپوشان» پايتخت تاج تهران كه الان اسمش «استقلال» هست بازى مىكرديد. الان شما به نكته جالبى اشاره كرديد. آن حذف تيم استقلال از جام باشگاههاى آسيا بود به دليل ارسال دير يا كلا عدم ارسال ليست بازيكنان به كنفدراسيون فوتبال آسيا. شما بعنوان يك بازيكن قديمى آبىپوش پايتخت كه هنوز هم خودتان را در خانواده تاجىها يا استقلالىها مىبينيد چه احساسى داشتيد، وقتى اين خبر تاسف آور را شنيديد.
حسن روشن: ببينيد، من شخصا خودم شايد از يكىدو ماه قبل اين موضوع را مىدانستم كه احتمال اين هست كه ما شركت نكنيم، بخاطر عدم آمادگى تيم، عدم توانايى مالى. راجع به اين موضوع حالا من در جاى ديگرى صحبت مىكنم. اما اينكه ليستى ارسال شد، من اصلا اعتقاد به اين دارم كه اصلا ليستى ارسال نشده و فعلا منتظر هستيم كه مقصرها تعيين بشوند. ولى اگر هم احتمالا اين درست باشد كه ليستى ارسال نشده يا دير ارسال شده، فقط بخاطر عدم آگاهى مسئولينى بوده كه در تيم تاج يا استقلال فعلى كار مىكردند و اين را شايد نمىدانستند كه در ايران اسامى را وقتى رد مىكنند يا رد مىكردند، مىتوانستند بقول آقاى قلعه نويى با ۲ يا ۳هزار دلار ۶۰ ۵۰ هزارتومان ليست را عوض بكنند. اما اينهاغافل از اين بودند كه در دنيا يك قانونى وجود دارد و در آسيا هم همينطور. واقعا كمال تاسف دارد و امسال، سال ۸۵ سال خوبى اصلا براى فوتبال ايران نبود. انشااله سالهاى ديگر تصميمات بهترى بگيرند كه قول داده اند كه اينكارها را حتما انجام بدهند. ولى اينكه بخواهيم بگوييم كه چرا اينطورى شد، من در تحقيقاتى كه داشتم براى شخص خودم، اين بود كه وقتى آقاى نجف نژاد مديرعامل مستعفى تيم استقلال تقريبا ۵ روز بعد از اين مسئله به آقاى منوصی فر در AFC مراجعه كردند حتا همان روز هم اين ليست ارسال نشده بوده. بنابراين مشخص شده كه در ايران اصلا ليستى بصورت اسامى استقلال به AFC ارسال نشده.
دويچه وله: آقاى روشن همدورهایهاى شما در نسل آنموقع فوتبال ايران اشخاصى هستند مانند ناصر حجازى و يا على پروين. مخصوصا از طرف آقاى ناصر حجازى ما خيلى مىشنويم كه برخورد مناسب و شايستهاى با پيشكسوتان و قهرمانان ملى ايران در ورزش نمىشود از طرف مسئولين. شما در اين زمينه مىتوانيد چى بگوييد؟
حسن روشن: والا از نظر مردم هم در داخل و هم در خارج ما هنوز داريم از محبت هايشان استفاده مىكنيم و خجالت مىكشيم از كارهايى كه مردم براى ما انجام مىدهند و باعث خوشحالىمان هست و واقعا همه مان خجالت مىكشيم كه اينقدر به ما احترام مىگذارند. اما يكى دوسال هست كه در ايران صندوق اعتباريى بوجود آمده براى پيشكسوت ها و ورزشكارهاى قديمى كه بيمه اى در نظر گرفته اند، يك حقوقى در نظر گرفته اند. من به كيفيت كار اهميت مىدهم نه به كميت، ولى اينكه شروع كردند به فكر پيشكسوت ها باشند ما استقبال كرديم از آنها و تشكر مىكنيم و به هرحال يك بيمه درمانى برايمان درنظر گرفته اند و حتا قطعه اى در بهشت زهرا درنظر گرفته اند بنام «نامآوران» مثل هنرمندان كه قطعه اى دارند. انشااله كه اين وضعيت براى بچه ها پيش نيايد و اگر از دنيا بروند در آن قطعه دفع مىشوند.
دويچه وله: آقاى روشن وضعيت كنونى تيم ملى فوتبال ايران را چگونه ارزيابى مىكنيد؟
حسن روشن: راستش با اين كج دار و مريض كه دارد مىكند در جام ملتها الحمداله نتيجه خوبى گرفته و داشته، اما ما چون هنوز متولى فوتبال نداريم و رييس فدراسيون تعيين نشده و فدراسيون هم ما تقريبا همه كارمندها و عاليرتبه ايش حالت موقت دارند، هنوز نمىدانيم كه آينده اين وضع چى مىشود. اما اميدواريم در مجمعى كه تعيين مىشود، انشااله رييس فدراسيون تعيين بشود و همه همكارانشان معرفى بشوند و بتوانند كمك بكنند به تيم ملى. الان وضعيت بدى نداريم. ولى ما الان فعلا دنبال تيم اميد هستيم و منتظر هستيم تيم اميد فعلا نتيجه بگيرد كه راه پيدا بكند به المپيك پكن و بعد راجع به تيم ملى بايد صحبت كرد.
دويچه وله: آقاى روشن اگر شما بعنوان يك كارشناس قضاوت بكنيد، سبك فعلى تاكتيكى تيم ملى فوتبال ايران را مطابق با فهم روز دنياى فوتبال مىبينيد؟
حسن روشن: من گفتم كه به هيچ عنوان ما سبك اروپا را نداريم، خيلى عقبتر هستيم، ولى اميدواريم به آن سبك برسيم. اصلا ما رييس فدراسيون نداريم، رياست سازمان تيمهاى ملى ايران را نداريم. ما منتظريم كه اينها تشكيل بشود، بعد. وليكن ايرانىوار داريم پيش مىرويم. اما به هيچ عنوان در سطح اروپا و فوتبال دنيا نيستيم.
دويچه وله: چه خاطراتى براى شما هميشه زنده وجاويد خواهد ماند از زمان فعاليتتان در فوتبال قبل از انقلاب ايران.
حسن روشن: ما خيلى خاطره داريم، ولى اولين خاطرهام به يك سال يا يك روز بستگى ندارد. بهترين خاطراتم براى آسيا اين بوده كه از زمانى كه ما از جوانان وارد تيم ملى شديم تا انقلاب ايران ما قهرمان مطلق آسيا بوديم. دومىاش اين است كه در آن زمان بازهم مطلق بدون رقيب به المپيك مونترال رفتيم و آخريش هم اين است كه باز بدون درنظرگرفتن مسايلى مثل صعود چهارونيم تيم از آسیا به جام جهانى ما بعنوان تيم برتر آسيا و اقيانوسيه به جام جهانى رفتيم.