سالروز آغاز بازيهاى المپيك عصر جديد

در سال ۱۸۵۲ دانشمند نامدار آلمانى كورتيوس پس از نا اميدى هاى بسيار بالاخره موفق شد ورزشگاه عظيم المپيا را از زير قشر عظيمى از خاك و خاكستر بيرون آورد و با كشف اين استاديوم روشن شد كه اين مراسم چه دوران طلائى را پشت سر نهاده است. به دعوت آلمانى ها كه شش سال در دشت المپيا تلاش كرده بودند گروهى هماهنگ شدند تا يك صلح پايدار در اروپاى به تنگ آمده از جنگ را پى ريزى كنند. در ميان مدعوين بارون پير دو كوبرتن فرانسوى هم حضور داشت. او وقتى از اين شهر خرابه ديدن كرد به فكر فرو رفت. از آن پس او پيوسته به اين مسئله مى انديشيد كه چرا از نو بازيهاى المپيك را زنده نكند. چرا انسانها به بهانه ورزش در كنار همديگر قرار نگيرند تا با هم آشنا شوند، به هم احترام بگذارند و به زندگى مسالمت آميز و صلح پايدار بيانديشند.

كوبرتن پس از سالها مطالعه و جلب نظر دوستان و موافقان بالاخره طرحى را به اتحاديه ورزشى پاريس تسليم كرد. متعاقب آن كنگره بين المللى آماتوريزم در سال ۱۸۹۴ كه قرار بود باحضور نمايندگان كشورهاى اروپا و آمريكا تشكيل شود به كنگره از سرگيرى بازيهاى المپيك تغيير نام يافت. او موفق شد پشتيبانى نمايندگان حاضر در اين كنگره را جلب نمايد. روز ۲۳ ژوئن در آمفى تاتر دانشگاه سوربن پاريس كميته بازيهاى المپيك تشكيل شد كه بعدا به كميته بين المللى المپيك تغيير نام يافت.

كنگره كه از هفتاد و نه هيات اعزامى و چهل و نه اتحاديه ورزشى از دوازده كشور تركيب يافته بود، به اتفاق آرا از پيشنهاد كوبرتن حمايت كرد و راى داد تا بازيها از نو احيا شود و بر همان اساس و ايده اصلى يونان باستان نخستين دور آن سال ۱۸۹۶ در آتن برگزار شود. در چنين روزى ژرژ اول پادشاه يونان بازيهاى المپيك را بدون حضور زنان افتتاح كرد و ۲۹۲ ورزشكار از ۱۳ كشور در ۴۳ رشته ورزشى پيكارهاى خود را آغاز كردند. جوائز برندگان نفرات اول و دوم نه مدال طلا، بلكه مدال نقره و برنز بود و نفر سوم هم اصلا جز برندگان محسوب نمى شد. در آن روزها ۴۰ خبرنگار هم از مسابقات گزارش تهيه كردند. اما در سپامبر سال ۲۰۰۰ در مسابقات المپيك سيدنى ۱۲هزار ورزشكار كه ۴۰درصدشان را زنان تشكيل ميدادند از ۲۰۰ كشور جهان بر سر ۳۰۰ مدال طلا به رقابت پرداختند و اخبار و تصاوير آن توسط ۱۲ هزار خبرنگار به سراسر جهان مخابره شد. از آن روز تا به حال، تغييرات بسيارى در بازى هاى المپيك روى داده اما بجرات ميتوان گفت كه دو چيز تغييرى نداشته است و آن يكى مشكلات اقتصادى برگزارى بازيها و ديگرى همان دميدن بر شيپور افتتاح اين بازيها است.