سازمان تجارت جهانى، فرجام و يا وعده‌اى خوش
۱۳۸۴ آذر ۲۸, دوشنبه
ا و جهان داشته باشد. از اين رو توجه همگان ظرف روزهاى گذشته گرد هنگ كنگ و بروكسل موج مى‌زد.
روزنامه فرانسوى Les Echos كه در پاريس منتشر مى‌شود اقدام به مقايسه پاسكال لامى، رييس سازمان تجارت جهانى و خانم آنگلا مركل، صدراعظم آلمان نموده است. بايد پيشاپيش گفت كه اين دو شخصيت در موفقيت و فرجام دو همايش ياد شده بسيار موثر بوده‌اند. مفسر اين روزنامه مى‌نويسد:
"دو شخصيت بسيار متفاوت، يكى آنگلا مركل، صدراعظم آلمان و ديگرى پاسكال لامى رييس سازمان تجارت جهانى، كسانى بودند كه بر اهميت پايان دو اجلاس عالى اتحاديه اروپا و سازمان تجارت جهانى دو چندان افزودند. اعصاب آهنين اين بازيگر پوكر، يعنى پاسكال لامى مانع از شكست همايش سازمان تجارت جهانى شد. اين شكست مى‌توانست در واقع بمثابه پايان بى‌فرجام همايش دوحه و آسيبى جدى براى بازرگانى بين‌المللى باشد. و از جانب ديگر مهارت تاكتيكى صدراعظم آلمان باعث شد كه هميارى دو كشور فرانسه و آلمان بدل به نيروى محركه اتحاديه اروپا شود و بريتانيا وادار به عقب نشينى گردد، تونى بلر ناگزير پا پس كشد و اتحاديه اروپا از گزند بحرانى شديد برهد."
مفسر روزنامه ديگر فرانسوى، Le Progres كه در ليون منتشر مى‌شود، نظر متفاوتى پيرامون همايش سازمان تجارت جهانى در هنگ كنگ دارد. مفسر اين روزنامه مى‌نويسد:
"گاهى سياستمداران جهان آن چنان بامزه مى‌شوند كه آدمى گمان نمى‌كند. در همايش سازمان تجارت جهانى مدعى شده‌اند كه شش و نيم ميليارد سكنه جهان مى‌توانند از توافق سازمان تجارت جهانى خشنود و خرسند گردند. شش و نيم ميليارد كه شوخى است، می‌شود گفت تقريبا نيمى از مردم جهان. چرا كه آنگونه كه به نظر مى‌رسد، ۳ ميليارد انسانى كه روزانه درآمدشان كمتر از ۲ دلار است، چندان نصيبى از همايش سازمان تجارت جهانى نبرده‌اند. اروپا جار مى‌زند: تحمل داشته باشيد! حال آنكه كشاورزان خود اروپا بار ديگر از خطر جسته‌اند. اين همه كم است، آمريكاييان و پنبه كاران آن كشور هم بانگ سر داده‌اند كه قويتر و بهتر در صحنه ظاهر شوند."
مفسر روزنامه اسپانيايى La Vanguardia كه در بارسلون منتشر مى‌شود نظر مشابهى نسبت به همايش سازمان تجارت جهانى دارد. مفسراين روزنامه مى‌نويسد:
"چشم انداز همايش وزيران كشورهاى عضو سازمان تجارت جهانى چنان تيره و تار بود كه حتا سازش و توافق اندك و خردى را مى‌شد موفقيتى ارزيابى كرد. طرفداران بازرگانى آزاد جهانى ميبايست چند صباحى دندان بر جگر نهند ولى آنگاه در سال ۲۰۱۳ ميلادى سياست پرداخت يارانه براى محصولات كشاورزى پايان خواهد يافت. اين واقعا از آن حرفهاست. كشورهاى ثروتمند نه تنها حاضر نيستند بازار فرآورده‌هاى كشاورزى خود را بر روى ديگران بگشايند بلكه حتى بر صادرات كالاهاى كشاورزى خود يارانه نيز مىپردازند. اين چنين است كه تنها نتيجه همايش سازمان تجارت جهانى در هنگ كنگ اين است كه همه شركت كنندگان پذيرفتند كماكان به گفتگوها ادامه دهند و رشته سخن را ندرند!"