زنان و كودكان، آسيب پذيرترين بازماندگان فاجعه سونامى

كز سازمان يونيسف در مالزى نيز پيام ديگرى دريافت شده كه بر طبق آن ۳۰۰ كودك بين سه تا ده سال براى به اصطلاح فرزند خواندگى و در واقع فروش، عرضه شده اند.

اخبار مربوط به قربانيان فاجعه زلزله دريايى از حدود دو هفته پيش تمام گزارشات ديگر را در جهان تحت شعاع خود قرار داده است. آمار تلفات در روزهاى گذشته به طور مرتب افزايش يافته و احتمال كشته شدن حتى تا ۲۰۰ هزار انسان مى رود. قربانيان اين فاجعه نه تنها كسانى اند كه به دليل غرق شدن در امواج خوفناك آب جان خود را از دست داده اند، بلكه هزاران نفر از بازماندگان اين مصيبت نيز، كه بطور عمده از زنان و كودكان تشكيل مى شوند در شرايط بى خانمانى و در معرض خطر مرگ، گرسنگى، بيمارى و سوء استفاده به شكل هاى مختلف آن قرار دارند.

سازمان امدادگر موسوم به «terre des hommes» كه يكى از مهمترين اقدامات آن بررسى وضعيت كودكان در جهان و تلاش در جهت كمك به آنان است، در گزارش اخير خود درباره افزايش موارد ربودن و فروش كودكان از سوى باندهاى آدم فروشى در مناطق سيل زده آسيايى هشدار داده است. پتر موكه رئيس اين نهاد اظهار داشته كه مواردى از ربودن كودكان و سؤ استفاده باندهاى آدم فروشى از شرايط مغشوش و بى نظم اين مناطق گزارش شده است.

در سرى لانكا سازمان هاى مدافع حقوق زنان خواستار حفاظت بيشتر از زنان و كودكان در اردوگاه ها شده اند. آنان در گزارشى كه در كلمبو منتشر شده، نوشته اند كه »ما اخبارى را از سوء استفاده جنسى و تجاوز به زنان و دختران جوان در مناطقى كه هنوز زير پوشش نهاد هاى امدادى قرار ندارند، دريافت كرده ايم.« پيش از همه، اين اخبار از جنوب جزيره دريافت شده است. رئيس پليس منطقه نيز عنوان كرده كه شايعاتى در اين موارد بگوش رسيده است.

يك ميليون و پانصدهزار نفر كودك از بازماندگان فاجعه زلزله دريايى جنوب آسيا هستند. سازمان ملل متحد هم از اين مسئله بيم دارد كه كودكان برجاى مانده، قربانى باند هاى خريد و فروش انسان در اين مناطق شوند و از دريافت گزارشاتى دال بر اين موضوع كه كودكانى در اندونزى و مالزى ربوده شده اند، سخن گفته است. به همين جهت اين سازمان در تلاش است كه نام تمام كودكان بى سرپرست را در منطقه آچه اندونزى ثبت و مركز رسيدگى به كودكان يتيم را در اين محل داير كند. اين در حالى است كه حكومت اندونزى در سراسر كشور فعلا قانون فرزندخواندگى را لغو كرده تا بدين وسيله از اقدامات باند هاى قاچاق كودكان جلوگيرى به عمل آورد. تعداد زيادى از كودكان زير شانزده سال به بنيادهاى اسلامى، پرورشگاه ها و مدارس اسلامى منتقل شده اند. كودكان فقط در همراهى والدينشان حق ترك استان آچه را دارند.

جان بوود يكى از كاركنان نهاد امدادگران وابسته به سازمان ملل در منطقه مى گويد كه پيامى از طريق تلفن همراه پخش شده كه در آن ۳۰۰ كودك از منطقه آچه براى فروش عرضه شده اند. در مركز سازمان يونيسف در مالزى نيز پيام ديگرى دريافت شده كه ۳۰۰ كودك بين سه تا ده سال از اين منطقه، براى فرزند خواندگى عرضه مى شوند. در ادامه اين پيام آمده است كه اقدامات ادارى براى تحويل كودكان انجام گرفته و ذكر شده كه علاقمندان مى توانند خواست خود را درباره جنسيت و سن كودك ابراز دارند.

جان بوود مى گويد كه اگر اين خبر به اين شكل صحت داشته باشد، نشان دهنده آن است كه يا ۳۰۰ كودك در معرض فروش قرار دارند و يا بنا به سفارشات آنان دزديده خواهند شد. در يك نمونه مشخص كودكى كه از منطقه آچه به شهر مدان، مركز جزيره سوماترا، آورده شده بود، پيدا شده است.

خريد و فروش كودكان در اندونزى مسئله جديدى نيست. اين مسئله با توجه به فاجعه زلزله دريايى ابعاد تازه اى را كسب كرده است. آقاى جان بوود مى گويد كه باندهاى آدم فروشى از شهر مدان كودكان را براى فروش به مالزى و سنگاپور حمل مى كنند.

سازمان يونيسف نيز بعد از انتشار خبر سوء استفاده از كودكان در مناطق آسيب ديده در زلزله دريايى، در اين ارتباط ابراز نگرانى كرده است. خانم كرستن لايندكر مسئول اين سازمان در گفتگو با راديوى آلمان در باره شرايط كمك رسانى به آنان چنين اظهار داشته است:

»برداشت سازمان يونيسف از اوضاع فعلى چنين است كه در مناطقى از جزيره سوماترا كه ارتباط خود را با خارج از دست داده اند، هزاران زن و كودك منتظر خدمات پزشكى، آب آشاميدنى و مواد غذايى هستند. به ويژه كودكان در شرايط بسيار سخت روحى بسر مى برند. بسيارى از آنان هنوز منتظر بازگشت والدينشان هستند و نمى توانند ابعاد اين فاجعه را درك كنند. كاركنان ما از منطقه گزارش مى دهند كه كودكان در كنار ساحل مى نشينند، به آب خيره مى شوند و كلمه اى را به زبان نمى آورند.«

كرستن لايندكردر جواب اين سوال كه چگونه مى توان به اين كودكان كمك كرد، گفته است:

»ارسال كمك هاى اضطرارى در زمينه هاى پزشكى و آب رسانى با كمك قايق و هواپيما جريان دارد. مسئله اصلى حمايت از كودكان بى سرپرستى است كه در تمام مناطق سرگردانند. در اندونزى روز پنجشنبه گذشته اولين مركز سازمان يونيسف داير شد. در آنجا كودكان بى سرپرست مورد حمايت و نگهدارى قرار مى گيرند.«

هزاران كودك در اين مجموعه مناطق مورد هجوم سونامى در وضعيت نابسامانى بسرمى برند. خانم كرستن لايندكر در جواب اين سوال كه آيا اصولا امكان كمك به همه اين كودكان وجود دارد مى گويد:

»من فكر مى كنم كه ما هنوز امكان كمك رسانى و دسترسى به همه آنان را پيدا نكرده ايم. مسلم است كه ما با كمك داوطلبانه همكارانمان در اين جهت تلاش مى كنيم. همكاران ما به دهات مختلف مى روند و كسانى را جستجو مى كنند كه شايد توان نگهدارى و قبول اين كودكان را در جمع خانواده بزرگ خود داشته باشند.«