زنان سياستمدار هندوستان
۱۳۸۳ خرداد ۱, جمعه
با مبارزه انتخاباتى فعال او كه با حمايت فرزندانش همراه بود خانواده نهرو گاندى دوباره به صحنه سياست كشور هندوستان پا گذاشت. خانواده اى كه كشور هند را بعد از اعلام استقلالش در سال ۱۹۴۷ يعنى ۵۷ سال پيش هدايت كرده بود. پيروزى بر حزب ملى گراى افراطى هندو پيروزى درخشانى براى حزب كنگره و اين خانواده بود.
او بعد از رد مقام نخست وزيرى اظهار داشت:
«هدف من هيچگاه تصدى پست نخست وزيرى نبوده است. براى من هميشه روشن بوده كه اگر زمانى در موقعيتى چون موقعيت امروز قرار گيرم، به نداى درون خود گوش خواهم داد. اين ندا امروز به من مى گويد بايد با تواضع تمام اين پست را رد كنم.»
سونيا گاندى در سال ۱۹۴۶ در نزديكى شهر تورين واقع درشمال ايتاليا در يك خانواده متوسط پايين و كاتوليك متولد شد. او به عنوان دانشجو در كالج زبان انگليسى با راجيو گاندى پسر نخست وزير آن زمان هندوستان خانم ايندرا گاندى آشنا شد. سونيا گاندى علاوه بر زبان مادرى به زبان هاى انگليسى، فرانسه، اسپانيايى و روسى مسلط است. در سال ۱۹۶۸ دوستى او با راجيو گاندى به ازدواج آن دو منتهى شد.
سونيا گاندى به عنوان همسر يك خلبان در خطوط هوايى هندوستان، در گالرى ملى شهر دهلى به تعمير و مرمت تابلوهاى نقاشى قديمى و آثار هنرى پرداخت.
بعد از مرگ ناگهانى پسر بزرگ خانم گاندى، مانجاى گاندى كه به عنوان جانشين او انتخاب شده بود، پسر دوم او راجيو در سياست فعال شد. سونيا گاندى كه در ابتدا با فعاليت سياسى همسرش مخالف بود، از او حمايت كرد و در تبليغات انتخاباتى به همراهش بود. در باه وى در آن زمان گفته مى شد كه به دليل شخصيت برتر و محكم در خانه در بسيارى از تصميم گيرى هاى راجيو گاندى شركت داشته وآن ها را تحت تأثير قرار داده بود.
سونيا گاندى تصميم داشت از سياست كنار بماند، سياستى كه در سال ۱۹۸۴ خانم اينراگاندى ماد ر همسر و در سال ۱۹۹۱ همسرش راجيو گاندى را به كام مرگ كشيده بود.
ركود سياسى حزب كنگره در سال ۱۹۹۶ و شكست هاى پى در پى انتخاباتى باعث شد از حزب قديمى كنگره به رهبرى جواهر لعل نهرو كه سمبل بزرگى و درخشش سياسى بود، جزء كوچك و بهم ريخته اى باقى بماند.
از همه جا نمايندگان حزب به او مراجعه مى كردند و مى خواستند كه سونيا گاندى با شركتش در سياست، از برنامه اين حزب كه با نام خانواده گاندى عجين است، حمايت كند و در مبارزات انتخاباتى انتخاباتى شركت كند. او اين مسئوليت را پذيرفت.
با حضور مجدد نماينده اى از خانواده گاندى ها در فعاليت سياسى، حزب كنگره توانست آراء زيادى را از دست داده بود دوباره بدست آورد. سونيا گاندى توانست بخصوص از طرف زنان شركت كننده در انتخابات در مناطق محروم و روستايى مورد حمايت وسيع قرار گيرد و كرسى هاى جديدى را براى حزب كنگره در مجلس اين كشور ايجاد كند. پيروزى او در انتخابات مجلس راجستان در شمال هندوستان و در دهلى اميدوارى را به آينده افزايش داد.
او زبان هندى را كاملا ياد گرفته و از نظر ظاهر نيز مانند زنان هندى لباس مى پوشد. محافظه كاران وافراطيان حزب مخالف هندو او را با نام سونيا مانيو نام قبل از ازدواجش مى خواندند و وى را به تمسخر مى گرفتند. اصليت ايتاليايى او با وجود پيروزى در انتخابات محلى برايش مشكل ايجاد مى كرد.
در انتخابات اين دوره سونيا گاندى دختر و پسرش راهول و پريانكا را باخود به روى صحنه هاى انتخاباتى برد و شيفتگى كه هنوز مردم هند به خانواده نهرو گاندى دارند اميدوارى به پيروزى در انتخابات را بالا برد.
براى دختر او پريانكا كه ازدواج كرده و خود مادر مى باشد هم اميدوارى براى فعاليت در حزب كنگره وجود داشت. او در رشته علوم سياسى در دانشگاه دهلى و برادر جوانترش راهول در آمريكا تحصيل كرده است. پريانكا در مبارزه انتخاباتى برنامه جامعه هندوستان بدون كاست را وعده مى داد. مسئله اى كه براى محافظه كاران هندو غير قابل قبول و تابو است.
سونيا و پريانكا سنتى سياسى را دنبال مى كنند كه در آن دختران و زنان به دنبال راه پدران و همسرانشان مى روند. از اين نمونه ها مى توان از بى نظير بوتو در پاكستان، ايندرا گاندى در هند، حسينا وجيد در بنگلادش و چانديرا كوماراتونگا در سرى لانكا و غيره نام برد.