1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

زنان ايرانى، سرخورده از اصلاحات و انتخابات

۱۳۸۲ بهمن ۲۷, دوشنبه

به گزارش خبرگزارى فرانسه در حاليكه بيش از نيمى از ۴۶ ميليون نفرى كه در ايران حق راى دارند، زنان هستند، اكثريت آنها با توجه به سرخوردگى از شرايط موجود سياسى اجتماعى روز جمعه به پاى صندوق هاى راى نخواهند رفت. آنها اميد به بهبود اوضاع را همچون مردان، از دست داده اند.

https://p.dw.com/p/A6QK
عکس: Bilderbox


وقتى از دخترخانم ۲۲ ساله اى در مقابل دانشگاه تهران راجع به شركت درانتخابات سوال ميشود، ميگويد پس از حذف بيش از ۲۳۰۰ نفر از نامزدهاى نمايندگى مجلس توسط شوراى نگهبان ديگر شركت در انتخابات معنايى ندارد. او مانتوى قرمز به تن و روسرى سفيد بر سر دارد. رنگهايى كه استفاده از آنها براى لباس خانمها پيش از روى كار آمدن محمد خاتمى، ممنوع بودند. در عين حال با وجوديكه اين خانم جوان ميگويد اهل سياست نيست، اما معلوم است كه حقوق خود در زمينه آزادى انديشه را ميشناسد. او آينده را چنين ميبيند : اوضاع آنقدر رو به وخامت خواهد رفت تا همه چيز يكباره منفجر شود.

دختر دانشجوى ديگرى كه ۲۵ ساله است و اولدوز نام دارد نيز با بدبينى چنين ميگويد: “بهتر است من در باره آينده كشورم فكرنكنم چون اميدى به آن نيست”. اولدوز كه در رشته هنر تحصيل ميكند و كت صورتى رنگ تنگى به تن دارد، ادامه ميدهد كه نمى توان با اطمينان گفت كه آيا تحريم انتخابات راه حل درستى براى شرايط موجود است يا نه. اما دستكم محافظه كاران در اين ميانه فهميده اند كه جوانان در كنار آنها نيستند. اولدوز در عين حال اشاره ميكند كه او هم مثل خيلى هاى ديگر كه در انتخابات قبلى به خاتمى راى دادند، از شخص او سرخورده شده است. اولدوز با تاسف ميگويد: ديگر در ايران قهرمانى وجود ندارد. بيشتر جوانان ايرانى درحال حاضر تنها يك انديشه دارند: يافتن شغلى مناسب در خارج و مهاجرت از كشور.

خاتمى با ظاهر مثبت خود، در آغاز نگاه زنان راى دهنده را بخاطر عشق اش به فرهنگ و نيز وعده هايى كه در رابطه با مردم سالارى اسلامى داد، جلب كرد. او حتى براى نشان دادن عزم خود براى ايجاد تغيير در وضع زنان، يك خانم را براى نخستين بار در تاريخ ايران به مقام معاونت رييس جمهور برگزيد.

دختر ۱۸ ساله ديگرى كه دانشجوى رشته روانشناسى است ميگويد با وجوديكه ۶۰ تا ۷۰ درصد نمايندگان مجلس ششم را اصلاح طلبان تشكيل ميدادند اما نتوانستند كارى از پيش برند. هر بار كه خواستند تغييرى در قوانين بدهند ، شوراى نگهبان سد راه آنها شد.

خانمى به نام رويا كه ۴۶ سال سن دارد و سابقا دبير بوده، ميگويد : من از نامزدهاى نمايندگى، از نمايندگان كنونى، از دولت و از ولى فقيه، از همه ناراضى ام. مشكلات اجتماعى و اقتصادى موجود از اين بدتر نميتوانست بشود.

زن ديگرى در اعتراض به وضع موجود ميگويد نه تنها خودم راى نخواهم داد، بلكه حتى براى اينكه مانع از رفتن شوهرم به پاى صندوق راى شوم، تصميم دارم شناسنامه و كارت راى او را قايم كنم!