رکن‌الدین خسروی در آستانه بازگشت ابدی به ایران
۱۳۹۵ دی ۲۸, سه‌شنبه
به گزارش خبرگزاری‌های ایران، سهراب سلیمی، کارگردان تئاتر و از همکاران و دوستان رکن‌الدین خسروی، گفته است که خانواده خسروی در نظر دارد، پیکر این پیشکسوت تئاتر را به ایران منتقل کند. سلیمی همچنین گفته است که برای این منظور هماهنگی‌هایی با وزارت ارشاد و خانه تئاتر صورت گرفته و تشریفات انتقال نیز از طریق سفارت ایران در لندن پیگیری می‌شود.
بدین ترتیب در صورت نتیجه‌بخش بودن تشریفات اداری، مراسم تشییع و خاکسپاری رکن‌الدین خسروی در تهران انجام خواهد شد.
رکن‌الدین خسروی، کارگردان پیشکسوت تئاتر، از پایه‌گذاران تئاتر دانشگاهی ایران که زاده روز ۱۶ اسفند ۱۳۰۸ بود، روز ۲۶ دی ماه ۱۳۹۵ (۱۵ ژانویه ۲۰۱۷) در سن ۸۶ سالگی و پس از یک دوره طولانی بیماری در لندن درگذشت.
او که از اعضای قدیمی حزب توده بود، از سال ۱۳۷۵ مجبور به ترک ایران شد و از همان سال تا لحظه مرگ مقیم لندن بود.
رکن‌الدین خسروی که دانش‌آموخته‌ی رشته ادبیات دانشگاه تهران بود، در سال ۱۳۳۴ در کلاس‌های تئاتر دیوید سون، استاد آمریکایی تئاتر و سپس در سال ۱۳۳۵ در کلاس‌های مهدی محمدی فروغی شرکت کرد و به فراگیری هنرهای نمایشی و هنرپیشگی و کارگردانی در تهران پرداخت و در سال ۱۳۳۷ نخستین کار خود را به روی صحنه برد.
خسروی در سال ۱۳۴۲ همکاری خود با گروه تئاتر دانشگاه تهران را آغاز کرد و کارگردانی این گروه را برعهده گرفت. او در همان سال و نیز از سال ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۲ دوره‌های تخصصی مختلفی را در بازیگری و کارگردانی تئاتر در لندن گذراند و سپس به تهران بازگشت. در سال ۱۳۵۴ کارگردان گروه تئاتر دانشگاه صنعتی شریف شد و در سال ۱۳۶۰ در طوفان وقایع پس از انقلاب اسلامی و بسته شدن دانشگاه‌ها مجبور به استعفا و بازنشستگی شد.
رکن‌الدین خسروی در طول دوران فعالیت هنری‌اش آثار بسیاری را در ایران به روی صحنه برد. از میان این آثار می‌توان به "پیک‌نیک در میدان جنگ" از فرناندو آرابال (۱۳۴۴)، "پایان بازی" اثر ساموئل بکت (۱۳۴۶)، "لبخند باشکوه آقای گیل" از اکبر رادی (۱۳۵۲)، "محاکمه ژاندارک" نوشته برتولت برشت (۱۳۵۶) و "گوشه‌نشینان آلتونا" از ژان پل سارتر (۱۳۵۸) اشاره کرد.
خسروی پس از مهاجرت نیز آثاری را کارگردانی کرد. "مده‌آ" از داریو فو، "آوازه‌خوان طاس" از اوژن یونسکو، "یادداشت‌های روزانه یک دیوانه" اثر نیکلای گوگول و "مرگ در می‌زند" از وودی آلن، از جمله کارهایی بودند که خسروی در لندن و دیگر شهرهای اروپا به روی صحنه برد.
رکن‌الدین خسروی که در غرب تحصیل کرده بود، با سبک‌های نمایشی و جریان‌های معاصر تئاتر آشنایی داشت. سهراب سلیمی، همکار و دوست او درباره‌اش می‌نویسد: «خسروی نگاه تازه‌ای به تئاتر جهان داشت و اطلاعاتش به‌روز بود. به همین دلیل اعتقاد دارم در آموزش و توسعه تئاتر، او یکی از مهم‌ترین تئاتری‌های کشور به حساب می‌آید».
از رکن‌الدین خسروی در دوران حیات دو بار تقدیر شد. یک بار در شهریور ماه ۱۳۸۹ در تهران که هنرمندانی چون حمید سمندریان، جمشید مشایخی، ولی‌الله شیراندامی، جعفر والی و اسماعیل خلج در آن حضور داشتند و یک بار نیز در خرداد ماه سال ۱۳۹۲ در لندن که حضور پرویز صیاد در آن، جلوه خاصی به مراسم بزرگداشت هنرمند بخشید.
جامعه تئاتری ایران با اندوه به خبر درگذشت رکن‌الدین خسروی واکنش نشان داد. در پیام‌هایی رسمی، مدیرعامل خانه هنرمندان ایران، مجید رجبی معمار، درگذشت "کارگردان پیشکسوت هنرهای نمایشی که عمر خود را در خدمت به تعالی هنر این سرزمین" گذراند، تسلیت گفت و مهدی شفیعی، مدیرکل هنرهای نمایشی وزارت ارشاد، نیز در پیام تسلیت خود نوشت که درگذشت "آموزگار تئاتر، استاد رکن‌الدین خسروی، خانواده بزرگ تئاتر را اندوهگین" کرده است.