روزی که همه چيز در آلمان دگرگون شد
۱۳۸۶ خرداد ۱۲, شنبه
در روز دوم ژوئن ۱۹۶۷، شاه محمدرضا پهلوی به همراه همسرش فرح دیبا برای یک دیدار رسمی به برلین رفت.
از مدتها پیش فعالان "کنفدراسیون جهانی محصلین و دانشجویان ایرانی " علیه رژیم شاهنشاهی فعالیت می‌کردند. سفر شاه موقعیتی پیش آورد که مخالفان بتوانند توجه جهانیان را به ایران جلب کنند.
در روز دوم ژوئن، هنگامی که شاه جلوی شهرداری برلین حضور یافت، نزدیک به ۵۰۰ تن از مخالفان وی با سردادن شعار خواستار آزادی زندانیان سیاسی در ایران شدند. طرفداران شاه که اکثر آنها یک روز پیش وارد برلین شده بودند، با سر و وضعی آراسته، مسلح به چماق و لوله‌ی فلزی به جان تظاهرکنندگان افتادند.
در زدوخوردی که حدود نیم ساعت طول کشید، تعداد زیادی زخمی برجای ماند؛ پلیس برلین دخالت نکرد.
شب قرار بود که شاه و همسرش به اپرای برلین بروند. جلوی اپرا هزاران تن از مخالفان رژیم شاهنشاهی، که بیشتر دانشجویان ایرانی و آلمانی بودند، با شعارهایی نظیر "شاه شاه شارلاتان" از شاه و همسرش استقبال کردند.
در این شب، در خیابانی مجاور اپرای برلین (Krumme-Str.)، یکی از دانشجویان معترض به نام بنو اونه زورگ (Benno Ohnesorg)، با شلیک گلوله‌ی یک مأمور پلیس به قتل رسید.
این سرآغاز یک حرکت وسیع دانشجویی بود که جامعه‌ی آلمان را دگرگون کرد.
خاطراتی از مهران براتی، جعفر صدیق و کاظم کردوانی از آن روزها: