رقابت امامجمعهها و کشیشها در زمین فوتبال!
۱۳۸۷ آبان ۲۲, چهارشنبههدف از برگزاری این مراسم، گردهمآوردن شهروندان کلن بدون در نظر گرفتن تبار دینی و فرهنگی آنان بود. از آنجا که شهر کلن، شهر فوتبال است، جای مسابقهی فوتبال هم خالی نبود و نامش را "مسابقهی فوتبال دینی" گذارده بودند. دو تیم مسیحی و مسلمان به مصاف یکدیگر رفتند و امام جمعهها و کشیشان نیز جزو بازیکنان بودند.
فوتبال یکی از محبوبترین بازیها در سطح جهان است و فرقی نمیکند بازیکنان اعتقاد به کدام دین و مذهب داشته باشد. از نظر سیفی اوگولتو، از "اتحادیهی مراکز فرهنگی اسلامی"، که در این مراسم شرکت داشت، بازی فوتبال چیزی بیش از توپ زدن است. او میگوید: « ورزش خصلتی پیونددهنده دارد. بنابراین، در اینجا باید در سطحی دوستانه از آن بهره گرفت».
توماس لِمِّن، مسئول دایرهی مسائل اسلام در حوزهی کلیسایی کلن که در بازی فوتبال شرکت دارد میگوید، مهم این است که فکر و دیالوگ را به حرکت درآوریم. او میافزاید: « این یک روند آموختنی است. در حالی که ما در این مسیر حرکت میکنیم، یک رشته جریانهای اجتماعی تصاویری را از مسلمانان به ما القا میکنند که مملو از پیشداوری است و ما باید مدام علیه آن وارد میدان شویم. من فکر میکنم چنین بازی فوتبالی فرصتی است برای برقراری تماس و گفتوگو با جوانانی که همیشه آنها را نمیبینیم».
گفتگو را هرگز فراموش نکنیم
از نظر بازیکن دیگر، هانزر براند که مسئول امور گفتوگو میان مسیحیان و مسلمانان در اتحادیهی کلیساهای پروتستان است، گفتگو را هرگز نباید فراموش کرد. فرای میدان فوتبال، پرسشهای دیگری برای او مطرح هستند. براند میگوید: « ما علاقمندیم بدانیم که در مدارس قرآن چگونه تدریس میشود؟ ما مایلیم به مسلمانان شیوهی تدریس دینی خود را نشان دهیم. اینها چیزهایی است که دربارهاش میتوان تبادل نظر کرد. کاری که ما میتوانیم بکنیم این است که آنها را به یک جلسهی مشترک دعوت کنیم».
در این بازی شامگاهی "هفتهی میانفرهنگی" گلهای زیادی زده شد. شاید این امر حاکی از خشنودی بازیکنان است. توماس لِمِّن میگوید: « ما در گفتوگوی مداوم با نمایندگان سازمانهای اسلامی در سطوح مختلف هستیم. من خودم مدیرعامل جامعهی مسیحی − اسلامی هستم و این نهادی است که مسلمانان و مسیحیان مشترکا تشکیل دادهاند. ما در زمینههای بسیاری، دیالوگ در مسائل کاملا مشخص داریم. ولی این اولین بار است که نمایندگان دو دین در زمین فوتبال توپ میزنند».
بازی صلح و دوستی
ورزشی، ولی عادلانه: این آرزویی است که هانزر براند برای گفتوگو میان ادیان دارد. زیرا که فراسوی زمین فوتبال، به نظر نمیآید که همهی مسائل حل شده باشند. ولی مسائل میانادیانی را باید به زمانی دیگر موکول کرد. در این شامگاه بازی فوتبال، باید فقط توپ زد و دید که کدام تیم برندهی بازی خواهد بود. سیفی اوگولو میگوید: « فکر میکنم ما هر دو تیمهایی قوی هستیم. مسئله در اینجا کسب جایگاه اول نیست. از همان اول هدف مشخص بود و آن اینکه نشان دهیم تفاهم و نزدیکی بیشتر است و صلح و دوستی باید برنده شود».
کرستن کنیپ / گزارشگر دویچه وله