رسم عجیب نبرد با گوجهفرنگی در اسپانیا
در شهر بونول اسپانیا هزاران جوانی که اصلا همدیگر را نمیشناسند به سوی هم گوجه فرنگی پرتاب میکنند. این رسم از کجا آمده و حال و هوای برگزاری آن امسال در آخرین چهارشنبه ماه اوت چگونه است؟
نبرد گوجه فرنگی
در شهر کوچک بونول اسپانیا هزاران جوانی که اصلا یکدیگر را نمیشناسند به سوی هم گوجهفرنگی پرتاب میکنند. بعد از پایان این مراسم یک ساعته رنگ همهچیز قرمز شده است.
سابقه "توماتینا" (Tomatina)
در سال ۱۹۴۵ میلادی در شهر بونول (Bunol) جشنی برپا بوده است. در این جشن بین دو گروه از جوانان محل نزاع درمیگیرد و آنها شروع به پرتاب گوجهفرنگیهای یک مغازه سبزی فروشی به سوی هم میکنند. از آن سال به بعد مردم هرساله در جشن شهر بونول گوجه فرنگی بهسوی هم پرتاب میکنند.
ممنوع شدن توماتینا
حکومت دیکتاتوری ژنرال فرانکو که بین سالهای ۱۹۳۹ تا ۱۹۷۵ بر اسپانیا حاکم بود، در دهه پنجاه میلادی توماتینا را ممنوع اعلام کرد.
سفر هزاران گردشگر
سالانه هزاران گردشگر از آمریکا، استرالیا، ژاپن و بسیاری کشورهای دیگر نیز برای شرکت در این نبرد عجیب خود را به اسپانیا میرسانند.
آخرین چهارشنبه اوت
این مراسم هر سال در آخرین چهارشنبه ماه اوت برگزار میشود.
حضور با مایو و عینک شنا
آنهایی که در این مراسم شرکت میکنند میدانند چه بر سر لباسهایشان میآید، بنا براین برای ورود به نبرد از مایو، تیشرت و برخی نیز از عینک و یا عینکهای شنا برای حفاظت از چشمان استفاده میکنند.
قوانین نبرد با گوجهفرنگی
طبق قانون افراد موظف هستند قبل از پرتاب گوجهفرنگی آن را در دست خود له کنند تا هنگام برخورد به دیگران باعث ایجاد صدمه نشود. در عین حال باید فقط گوجهفرنگی در اختیار شرکتکنندگان قرار گیرد که کاملا رسیده باشد.
جنگ گوجهفرنگی درسایه بحران اقتصادی
امسال برای نخستین بار در تاریخ این مراسم، شهرداری شهر ۱۰هزار نفری بونول تصمیم گرفت تا از شرکتکنندگان، ۱۰ یورو ورودی دریافت کند.
محدود شدن تعداد شرکتکنندگان
شهرداری بونول همچنین تعداد شرکتکنندگان در این مراسم را محدود کرد و تنها اجازه ورود ۲۰ هزار نفر را به میدان نبرد داد. برای ۵ هزار نفر از اهالی شهر شرکت در مراسم رایگان بود.
خصوصیسازی یک رسم
نماینده اپوزیسیون در شورای شهر از گرفتن ورودیه و سپردن فروش بلیط به دست یک شرکت خصوصی انتقاد کرد و گفت:«دارند رسوم ما را نیز خصوصیسازی میکنند.»
هجوم جمعیت و کم آمدن گوجه فرنگی
بواکیم ماسمانو، شهردار شهر بونول در دفاع از تصمیم برای محدود کردن تعداد شرکتکنندگان میگوید:«گردشگرانی از سراسر جهان به اینجا میآیند و بخاطر هجوم بیش از حد جمعیت حتی یک گوجهفرنگی هم به دستشان نمیرسد».
اقدامات نظافتی
در سالهای گذشته هجوم هزاران گردشگر و آثار باقیمانده از این نبرد، بسیاری از شهروندان را در این روز از شهر فراری میداد، برخی هم تلاش میکنند تا با نصب پلاستیک در منطقه برگزاری نبرد از قرمز شدن در و دیوارها جلوگیری کنند.
بعد از پایان نبرد
شرکتکنندگان بعد پایان جنگ گوجهفرنگی از امکان دوش و شستشو برخوردار هستند. در همین حال هم کارگران شهرداری با پارو و آب فشار قوی اقدام به شتشوی صحنه نبرد میکنند.
جنگجویان خسته
... و چرت بعد از فستیوال.