رسانه ها و توافق در هايليگندام
۱۳۸۶ خرداد ۱۸, جمعهاجلاس قدرتهای هشتگانه جهان معروف به گروه هشت در هايليگندام در شمال آلمان همچنان ادامه دارد. در پايان نخستين روز کاری اعلام شد که اجلاس در زمينه حفاظت از جو زمين به سازشی مهم دست يافته است. کشورها از جمله ايالات متحده پذيرفته اند که ميزان توليد گازهای گلخانهای را که عامل اصلی گرمايش زمين است، کاهش دهند. برخی از دولتمردان توافق به دست آمده در هايليگندام را "موفقيتی بزرگ" خواندند اما در برابر، برخی از سازمان های مدافع محيط زيست به انتقاد تند از آن پرداختند. به عقيده مخالفان، توافق به دست آمده کشورهای بزرگ صنعتی را به برداشتن گامهای عملی ملزم نمی کند. رسانه های گروهی نيز به اين موضوع پرداخته اند و گزارش مطبوعاتی ما آن را منعکس کرده است.
چشماندازی برای آینده
روزنامه فرانسوی ليبراسيون در شماره روز جمعه نوشته است:
«سندی که به امضا رسيد را بی ترديد می توان پيشرفت دانست زيرا تأئيد می کند که کاستن از ميزان توليد گازهای گلخانهای برای بقای نوع بشر مسئلهای حياتی است. اما مشکل اصلی همچنان باقی است: ايالات متحده تعهدات عملی در زمينه کاهش گازهای سمی را همچنان رد می کند. در متن سند گفته شده است که کشورهای بزرگ صنعتی بايد بکوشند تا سال ۲۰۵۰ توليد گازهای گلخانه أی خود را نصف کنند، اما هيچ تعهد عملی برای آنها در نظر گرفته نشده است... با اينهمه اين توافق چشم اندازی برای آينده باز کرده است، يعنی برای دورانی که جورج بوش ديگر رئيس جمهور آمريکا نباشد.»
پیشرفت یعنی رفاه مادی و مصرف منابع انرژی
روزنامه ايتاليايی لارپوبليکا در شماره امروز خود آورده است:
« در هايليگندام هيچ توافقی به دست نيامد که بتوان آن را پيشرفت دانست. در واقع می توان گفت که کوه موش زاييد! مشکل عميق تر و جدی تر از آنست که با چند قول و قرار مبهم قابل حل باشد. هشت قطب بزرگ صنعتی جهان در اين نشست با تمام تفاوتها و ناهمگونیها راه تکامل آينده خود را روشن کردند: در اين چشم انداز خطير رشد و پيشرفت همچنان با رفاه مادی و مصرف منابع انرژی مترادف دانسته شده است. کشورهای توسعه يافته میتوانند همچنان در جاده رشد پيش بروند و کشورهای در حال توسعه هم بايد تلاش کنند که با پيروی از همين الگوی پيشرفت به دنبال آنها روان شوند.»
بیثمر بودن توافق الزامآور
روزنامه سويسی "تاگس انسايگر" درباره سند مربوط به حفظ شرايط جوی زمين که در هايليگندام به امضا رسيد نوشته است: « قدرت های بزرگ وانمود می کنند به سازشی موفقيت آميز دست يافته اند اما توافقی که با هيچ تعهد عملی همراه نباشد بی ثمر است... اقدام جورج بوش که آمادگی خود را برای همکاری در حصول توافقی برای دوران پس از پيمان کيوتو اعلام کرد، بيشتر ژستی ديپلماتيک بود... آنگلا مرکل موفق نشد در جهت حفظ شرايط اقليمی کره زمين ايالات متحده را به قبول تعهداتی تازه و اساسی وادار کند.»
توافق آمریکا، واکنشی به فشارهای داخلی
روزنامه "ديلی تلگراف" چاپ لندن در شماره امروز جمعه نوشته است:
« هفته پيش جورج بوش که کشور او از مسئولان اصلی آلودگی محيط زيست است اعلام کرده بود که طرحی برای کاستن ميزان اکسيد دو کربن ضرورت دارد. موضع آقای بوش در واقع چيزی نبود مگر واکنشی به فشار داخلی از جانب افکار عمومی آمريکا که در زمينه مقابله با گرمايش زمين به ديدگاهی تازه دست يافته که عمدتا حزب دموکرات آن را هدايت می کند. همين فشار سياسی بود که جورج بوش را وادار کرد که در نشست سران گروه هشت همکاری خود را برای تصويب طرح تازه أی برای سال ۲۰۱۲ يعنی دوران پس از پيمان کيوتو اعلام کند.»
قول شفاهی و معضل محیط زیست
روزنامه فرانسوی "لاتريبون" در شماره امروز خود نوشته است:
« آنگلا مرکل برای پيشبرد نظرات خود در هايليگندام تلاش کرد اما به به چيزی دست نيافت که بتوان آن را پيروزی دانست. درست است که جورج بوش در مواردی به سازش تن داد و ضروت برنامهای زمان بندی شده را برای نجات جو زمين قبول کرد، اما قول شفاهی او نمی تواند برای معضل محيط زيست چاره ساز باشد... خانم مرکل که ميزبان اصلی اين نشست بود طبعا به موفقيت آن چشم دوخته بود، لذا توافق به دست آمده را مهمتر از آنچه هست جلوه داد.»