راه هموار ائتلاف بزرگ سياسى در آلمان
۱۳۸۴ آبان ۲۴, سه‌شنبه
فرانتس مونته‌فرينگ، معاون صدراعظم آلمان و وزير كار دولت آينده درباره‌ى تصميمات حزب خود گفت:
”اين ائتلاف بايد خود را در عمل ثابت كند. اين را از امروز نمى‌توان پيش‌بينى كرد، ولى ما بايد بتوانيم قانع كنيم. پرسش اينجاست كه آيا بدنبال فرصت‌ها هستيم، يا اينكه از ترس مرگ دست به خودكشى بزنيم. بايد شهامت ورود به اين ائتلاف را داشت و تلاش براى اقناع ديگران كرد. و اگر بتوانيم ديگران را قانع كنيم، آنگاه مردم به اين ائتلاف به ديده‌ى اعتماد خواهند نگريست.”
فرانتس مونته‌فرينگ كه پس از يك رشته اختلافات درون‌حزبى از مقام خود بعنوان رئيس حزب سوسيال دمكرات استعفا داد و ماتياس پلاتسك از سوى كنگره به مقام رياست انتخاب شد، از سوى حزبش بخاطر جايگاه پراهميتى كه در دولت آتى ايفا خواهد كرد، مورد پشتيبانى گسترده قرار گرفت.
خانم آنگلا مركل كه قرار است هفته‌ى آينده بعنوان صدراعظم آلمان انتخاب گردد، برغم دشوارى‌ها در هموار ساختن راه اين ائتلاف بزرگ ابراز اطمينان كرد كه با حزب مخالفش يك دولت مشترك درازمدت تشكيل خواهد داد. وى گفت:
”اين آغازى است در همكارى و همگامى با شريكى كه بيش از چهل سال با او در مبارزه‌اى شديد بوده‌ايم. ولى مذاكرات اخير نشان دادند كه يك روح مسئوليت‌پذيرى بر هر دو طرف حاكم است.”
خانم مركل در مورد اينكه دولت ائتلافى اعلام داشته كه سال آينده نيز بودجه دولت موازين پيش‌بينى شده در قانون اساسى را نقض خواهد كرد، اظهار داشت كه اين امر اجتناب ناپذير است. خانم مركل و پير اشتاين‌بروك، وزير آتى امور دارايى از حزب سوسيال دمكرات افزودند، مهم اين است كه دولت جديد كار خود را با يك دروغ شروع نكند.
بايد اشاره كنيم كه دولت ائتلافى قصد دارد در سال آينده‌ى ميلادى ۴۱ ميليارد يورو بيشتر خود را مقروض كند، ولى در عوض تنها ۲۳ ميليارد يورو سرمايه‌گذارى خواهد كرد. اين در حالى است كه قانون اساسى آلمان چنين عدم تناسبى ميان قروض جديد و سرمايه‌گذارى را تنها در موارد اختلال در تعادل كل اقتصاد مجاز مى‌داند.
براى دستيابى به يك بودجه‌ى متناسب با قانون اساسى براى سال ۲۰۰۶، ائتلاف مى‌بايستى در همان سال ۲۰ تا ۲۵ ميليارد يورو صرفه‌جويى كند و اين امر از نظر هر دو جناح ائتلافى غيرواقع‌بينانه بوده است.
- تفسيرى از فليكس اشتاينر
قرارداد ائتلاف بين احزاب متحده دمكرات مسيحى و سوسيال مسيحى و حزب سوسيال دمكرات آلمان براى تشيكل دولت جديد، كه متن آن قبلاً مورد موافقت رهبران اين احزاب قرار گرفته بود، ديروز در كنگره هاى اين احزاب نيز تصويب و به اين ترتيب راه براى تشكيل دولت موسوم به «ائتلاف بزرگ» در آلمان هموار شد. رياست اين دولت را خانم آنگلا مركل. ليدر حزب دمكرات مسيحى بعهده خواهد داشت. مطلب زير تفسيرى است در اينباره نوشته مفسر صداى آلمان فليكس اشتاينر.
وقتى نتيجه، يعنى تعداد آراء احزاب شركت كننده در انتخابات پارلمانى سراسرى پيش از موعد آلمان در روز هجدهم سپتامبر گذشته معلوم شد، كارشناسان و حتى رأى دهندگان عادى فهميدند كه تشكيل دولتى برخوردار از ثبات فقط با ائتلاف دو حزب بزرگ كشور،يعنى احزاب متحده دمكرات مسيحى و سوسيال مسيحى و حزب سوسيال دمكرات امكان پذير خواهد بود و صدراعظم آتى هم رهبر حزب دمكرات مسيحى خواهد بود كه در انتخابات بيشترين آراء را بدست آورده بود. نتيجه انتخابات از روى سهو يا بقولى سانحه سياسى نبود، بلكه مردم آلمان آراء خود را عالماً و عامداً طورى بين احزاب تقسيم كردند كه چنين نتيجه اى حاصل شود. سياسيون آلمان چهار هفته وقت لازم داشتند تا در مورد اين تركيب كلى دولت آتى، يعنى همان دولت ائتلاف بزرگ با يكديگر به توافق برسند و باز چهار هفته ديگر طول كشيد تا متن برنامه كار اين دولت تنظيم و نوشته شد.
مفسرين سياسى و رأى دهندگان بحق سوال ميكردند كه چرا اين كار اينقدر با تأخير و تأنى صورت گرفت؟ رئيس حزب دمكرات مسيحى و صدراعظم آتى آلمان خانم آنگلا مركل با ژست نمايشى كه خاص سياستمداران است در جواب به اين سوال گفت: براى «گشت و گذار» در عالم افكار شريكى كه مدت چهل سال با او مشاجره اى سخت داشته ايم، مدتى چنين مديد لازم و طبيعى بود. ممكن است مسئولين حزبى براى اداى منظورخود چنين سخنان سنگين و پرطمطراقى لازم داشته باشند، ولى اين طرز بيان با واقعيت آلمان امروز ارتباطى ندارد. هيچيك از احزاب حاضر در مجلس نمايندگان آلمان قصد ايجاد نظام اجتماعى و اقتصادى نوين و متفاوتى با جامعه فعلى آلمان را ندارد، شايد به استثناء حزب چپ گرا. بعبارت ديگر با وجود رجزخوانيهاى پرشور سياستمداران فاصله يا اختلاف بين احزاب، مخصوصاً بين احزاب دمكرات مسيحى و سوسيال دمكرات فقط در جزئيات وجود دارد نه در كليات. بهمين دليل از آغاز تشكيل جمهورى فدرال آلمان اين اصل مورد قبول بوده كه بطور كلى همه احزاب دمكرات و آزاديخواه بايد بتوانند با يكديگر ائتلاف كنند.
دليل اينكه اين سيستم قادر به كار هم هست حكومت هاى متشكل از ائتلاف احزاب مختلف در ايالات شانزده گانه آلمان هستند و در دولت مركزى آلمان هم در سالهاى اخير بسيارى از تصميمات با توافق دو حزب بزرگ متكى بر اقشار وسيع مردم يعنى احزاب سوسيال دمكرات و دمكرات مسيحى اتخاذ شده كه نتيجه تركيب اكثريت آراء در مجلسين پارلمان كشور بوده است.
سخن نهائى اينكه مردم آلمان از قائل شدن اهميت بيش از حد براى اختلافات عقيدتى در هر تصميم سياسى در سطوح حكومتى خسته شده اند و خواهان سرعت بيشتر در اجراى كارهاى لازم و فورى هستند كه اهم آنها مبارزه با بيكارى وسيع در مملكت، تعيين تكليف آينده نظام تأمين اجتماعى و يا قروض سنگين دولت هستند.