دیدار "تاریخی" رییس‌جمهور آمریکا از آلبانی
۱۳۸۶ خرداد ۲۰, یکشنبه
از آنجا که در آلبانی قفر بیداد می‌کند، زمامداران این کشور امیدوارند که در مقابل، آمریکا نیز با کمک‌های مالی و سرمایه‌گذاری در این کشور از آنها حمایت کند.
بالاخره بوش عازم کشوری شد که با تظاهرات مورد استقبال قرار نگرفت. این نخستین دیدار یکی از رؤسای جمهور آمریکا از آلبانی بود، و به همین دلیل نیز برای آلبانیایی‌ها اهمیت ویژه‌ای داشت. تمامی تیرانا پایتخت آلبانی با پرچم‌های آمریکا تزیین شده بود و از چند روز پیش نیز نمایشگاهی از عکس‌های دوره‌های مختلف زندگی بوش در مرکز فرهنگی بین‌المللی این شهر بر پا بود. علاوه بر این قرار است در آینده یکی از خیابان‌های تیرانا به نام جرج بوش نام‌گذاری شود.
پنجاه سال دیکتاتوری کمونیستی در آلبانی، آمریکا را برای شهروندان این کشور به نماد آزادی و دمکراسی تبدیل کرده است.
نخستین سفر یکی از روسای جمهوری آمریکا به آلبانی، این دیدار را به یک حادثه تاریخی تبدیل کرده است. دانشجویان آلبانی نیز از سفر بوش به تیرانا خوشحال بودند. یکی از آنها می‌گوید: «من خیلی خوشحالم. او از کشور ما، یک کشور کوچک منطقه بالکان، دیدار می‌کند. این دیدار اهمیت زیادی دارد: هم برای کوزوو و آلبانی، و هم برای اقتصاد ما و سرمایه‌گذاری‌های آمریکا در کشور ما، آمدن بوش به اینجا بسیار مهم است».
مسئله کوزوو که ۹۰ درصد ساکنان‌اش را آلبانیایی‌تبارها تشکیل می‌دهند در مرکز بحث‌های بوش با مقامات آلبانی قرار داشت. رئیس جمهور آمریکا پیشتر خواستار اجرای فوری طرح سازمان ملل متحد جهت استقلال استان کوزوو در صربستان شده بود؛ امری که با استقبال گرم آلبانی مواجه شد. وی امروز نیز در تیرانا، «گفت‌و‌گوی بی‌پایان» در مورد استقلال کوزوو را رد کرد و گفت، هدف بایستی استقلال این استان باشد. بوش تاکید کرد که در صورت لزوم، این امر بایستی حتا بدون تایید صربستان و روسیه عملی شود.
البته موضوع فقط به کوزوو محدود نمی‌شد. "گازمند اوکه‌تا" معاون نخست‌وزیر آلبانی موضوع‌های دیگری را نیز برمی‌شمارد: «البته که دیدار رییس جمهور ایالات متحده برای کشور کوچکی مثل آلبانی اهمیت بسیار زیادی دارد. چشم جهانیان برای یک روز به کشور ما دوخته می‌شود و معلوم خواهد شد که ما کشوری با ثبات اقتصادی و سیاسی هستیم. علاوه بر کوزوو، ما مثلا درباره این آروزی خود سخن خواهیم گفت که می‌خواهیم در سال ۲۰۰۸ عضو دائمی پیمان دفاعی آتلانتیک شمالی ناتو شویم».
آلبانی از سال ۱۹۹۴ پیمانی به نام "همکاری برای صلح" را امضا کرده که نوعی زمینه‌سازی برای عضویت در "ناتو" محسوب می‌شود. علاوه بر این آلبانی در سال گذشته میلادی، قراردادی را در رابطه با همگرایی با اتحادیه اروپا امضا کرد.
جرج بوش در مصاحبه‌ای با یک کانال خصوصی تلویزیونی در پاسخ به این پرسش که او از آلبانی چه می‌داند نشان داد که این دانش چندان زیاد نیست. او گفت، آلبانی کشوری‌ست که سواحلی زیبا دارد و شهروندان مسلمانی که می‌خواهند در صلح در کنار یکدیگر زندگی کنند.
آلبانی از همان آغاز جنگ عراق، از سیاست‌های آمریکا حمایت کرد. کماکان مانند گذشته، ۲۰۰ سرباز آلبانیایی در عراق مستقر هستند. این کشور همچنین در افغانستان، بوسنی و کوزوو حضور نظامی دارد. البته حمایت آلبانی از سیاست‌های بوش، بدون این انتظار نیست که بتواند از آمریکا کمک‌های اقتصادی بگیرد و ایالات متحده را برای سرمایه‌گذاری در کشور کوچک و فقیر واقع در منطقه بالکان ترغیب کند.