دكتر وانگارى ماسائى از كنيا دريافت كننده جايزه نوبل صلح سال ۲۰۰۴

واكنش خانم ماسائى هنگام آگاهى از انتخاب خود شورانگيز بود. او با شعف گفت كه بسيار خوشحال و مفتخر است.

اين گزينش از ميان ۱۴۴ فرد و ۵۰ سازمان صورت گرفته كه خود حد نصابى استثنايى است. رئيس كميته صلح نوبل نروژ، آقاى مجوس علت اين انتخاب توسط هيئت پنج نفره را چنين عنوان كرد:

”مبناى انتخاب هاى ما معمولا فعاليت در زمينه هاى حقوق بشر، حق آزادى بيان و تلاش در راه دمكراسى بوده اند. اين بار ما قدمى به جلو برداشته و موضوع تلاش در راه حفظ محيط زيست را نيز به زمينه گزينش مان اضافه كرديم. اعتقاد ما اين است كه وجود محيطى سالم ضرورت تام در راه ايجاد دنياى صلح آميز دارد. ”

خانم ماسائى نخستين زن آفريقايى است كه به دريافت اين جايزه نايل ميشود. وى در آلمان و آمريكا تحصيل كرده و در سال ۱۹۷۱ نخستين زن از افريقاى شمالى بود كه درجه دكترا در يافت داشت. با اين همه ايشان به جاى اينكه همچون يك بيولوژيست به كار مشغول شود، خود را درگير فعاليت در زمينه حفظ محيط زيست كرد. در سال ۷۷ ميلادى بود كه خانم ماسائي نهاد محيط زيست موسوم به جنبش كمربند سبز با هدف گسترش جنگل هاى آفريقا را بنا نهاد. با اين انگيزه كه كنيايى هاى فقير را در امر رعايت مسائل زيست محيطى به تامل وادارد، با اين استدلال كه اين خود به بهبود شرايط زندگى شان كمك خواهد كرد. از آن زمان تا كنون اين نهاد موفق شده كه ۳۰ ميليون اصله درخت بكارد و اين پيام را به بيش از ۲۰ كشور ديگر آفريقايى منتقل سازد.

خانم ماسايى كه دررژيم استبدادى دانيل اراپ مويى بارها به خاطر اعتقادات و فعاليت هاى سياسى اش به زندان افتاده، برا‌ى جنبش دمكراسى خواهى كنيا، شخصيتى مركزى به شمار ميايد. پس از انتخابات سال ۲۰۰۲ خانم مازائى معاون وزير محيط زيست و جنگل كارى شد.

ناگفته نماند كه خانم ماسائى دوازدهمين زنى است كه از سال ۱۹۰۱ تا كنون جايزه نوبل دريافت كرده است.