دشواری‌های سیاست عمرانی آلمان در آفریقا
۱۳۸۶ مهر ۱۰, سه‌شنبه
هورست کهلر، رئیس‌جمهور آلمان در تازه‌ترین سخنرانی خود ضمن اشاره به عمیق‌تر شدن شکاف میان درآمدها در کشور خود، اروپا را به خاطر ایفای سهم منفی در روند جهانی‌گردانی سرمایه مورد انتقاد قرار داد. وی گفت، اروپا به جای آن که بپرسد مردم کشورهای فقیر به چه چیزی نیاز دارند، ده‌ها سال از کمک‌های عمرانی به عنوان ابزار جنگ سرد و کمک به صادرات خود استفاده کرده است.
به نظر رئیس جمهور آلمان، موانع بازرگانی ایجاد شده از سوی جهان غرب سبب انباشت مواد غذائی ارزان در کشورهای فقیر و سوء بهره‌برداری از منابع شیلات سواحل آفریقا شده است.
سخنرانی کهلر با استقبال سیاستمداران این کشور روبرو شد. این درحالی است که کشورهای آفریقائی در این روزها میزبان آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان خواهند بود. وی در جریان نخستین سفر رسمی آفریقائی خود از کشورهای اتیوپی، آفریقای جنوبی و لیبریا دیدار می‌کند.
مخالفان "ملس سناوی"، نخست وزیر اتیوپی امیدوارند که صدراعظم آلمان در گفت‌وگو با وی سیاست‌های خودکامه او را مورد انتقاد جدی قرار دهد و کمک‌های عمرانی را به آدیس آبابا قطع کند.
"سلام بیانه"، رهبر اپوزیسیون اتیوپی که در آمریکا دوران تبعید خود را سپری می‌کند، در نامه‌ای به مرکل خواستار پشتیبانی وی از رهبران اپوزیسیون شد. اپوزیسیون اتیوپی در انتخابات ماه مه سال ۲۰۰۵ به پیروزی رسید، اما ملیس سناوی برای حفظ قدرت خود، رهبران پیروزمند اپوزیسیون را برای دو سال به زندان انداخت.
دولت اتیوپی همچنین متهم است که هزاران نفر از غیرنظامیان منطقه "اوگادن"، واقع در شرق این کشور را روانه اردوگاه‌ها کرده است. اکثریت ساکنان این منطقه را اقلیت سومالیائی تشکیل می‌دهند.
در آفریقای جنوبی توسعه اقتصادی و جام جهانی فوتبال سال ۲۰۱۰ محور اصلی گفت‌و گوهای صدراعظم آلمان با سیاستمداران بومی خواهد بود. اما مهمترین ایستگاه سفر وی را لیبریا تشکیل می‌دهد که یکی از فقیرترین کشورهای آفریقا است. مرکل در این کشور با رئیس جمهور، "الن جانسون سالف" دیدار خواهد کرد که از سوی مدافعان حقوق بشر به فساد مالی متهم شده است.
لیبریا تا سال ۲۰۰۳ میلادی درگیر جنگ داخلی بود که به بهای جان حدود ۲۵۰ هزار نفر تمام شد. از سال ۲۰۰۳ پانزده هزار پاسدار صلح سازمان ملل برای جلوگیری از تجدید جنگ داخلی در این کشور مستقر شدند.
"آلان دوس"، رئيس میسیونرهای سازمان ملل متحد در لیبریه اخیرا به خبرگزاری آسوشیتدپرس گفت: «در یک ربع قرن گذشته لیبریا ۹۰ درصد تولید اقتصادی خود را از دست داده است».
درصد بیکاران در این کشور فقیر به حدود ۸۰ درصد می‌رسد. بخش قابل توجهی از بیکاران را جنگندگانی تشکیل می‌دهند که فاقد هرنوع چشم‌انداز اقتصادی هستند.
لیبریا با ۳ میلیون و ۴۰۰ هزار جمعیت، بیش از همه کشورهای آفریقائی بدهی خارجی دارد و به شدت نیازمند کمک‌های عمرانی است، که به گفته رئيس جمهور آلمان، تاکنون ابزار جنگ سرد بوده است.
بانک جهانی در سال ۲۰۰۶ درآمد سرانه مردم لیبریا را۱۴۰ دلار در سال، یعنی کمتر از ۴۰ سنت آمریکائی در روز اعلام کرد. منبع درآمد ارزی این سرزمین آفریقائی تنها صدور کائوچو، سنگ آهن و الماس است.
جواد طالعی