دستگيرى صدام حسين

روزنامه “تورينگر آلگماينه Thüringer Allgemeine” در باره دستگيرى صدام حسين مى نويسد: “مهم اين است كه ديكتاتور را زنده دستگير كردند. به جنگى كه امريكاييان و انگليسيها كردند چه انتقادها كه نشد. چه راحت ممكن بود از دل اين همه شهيدى به نام صدام حسين برآيد. اينك بايد شواهد لازم را براى عرضه به دادگاه جمع آورى كرد و نشان داد كه رژيم صدام كه انسانها را پست مى شمرد، چگونه حكم مى راند. از جمله كارهاى اين رژيم حمله با گاز سمى به كردها و جنگ وحشيانه عليه ايران و كويت، سركوب مخالفان حكومت و حتى قتل همكيشان بود، كسانى كه نفوذ سياسى و اجتماعى شان به نظر خطرناك مى آمد. و اما اين خود عراقيها هستند كه بايد به عنوان قاضى وارد عمل شوند. آنان اند كه بايد در دادگاه حكم صادر كنند. روشن است كه مردم عراق نخواهند پذيرفت كه راى دادگاه به زبان انگليسى صادر و اعلام گردد.”

مفسر روزنامه “زود دويچه تسايتونگ Süddeutsche Zeitung” در باره وظيفه امريكا پس از دستگيرى صدام حسين چنين مى نويسد: “امريكاييها اين امكان را به دست آورده اند كه سرانجام، همان گونه كه بارها از آنان خواسته شده، عراقيها را طرفدار خود سازند. آنها با كودتايى كه در تكريت انجام دادند، در درجه نخست ترس عراقيها را از اينكه ديكتاتور بار ديگر نظام خود را برپا سازد، از آنان مى گيرند. اين آسيبى بود كه به همه عراقيها در سال ۱۹۹۱ وارد آمد، آنجا كه نيروهاى نظامى امريكايى پس از آزادسازى كويت دست صدام را براى كشتار مردمى كه دست به شورش زده بودند، باز گذاشتند. اگر بخواهيم رهايى از اين ترس تاثيرى عميقتر از آزادى از تسخير نظامى بخشد، بايد واقعا روندى براى آشتى آغاز گردد، آشتى ميان تسخيركنندگان و مردم عراق، ميان نيروهاى متخاصم در ميان مردم عراق و نيز ميان سازمان ملل و مخالفان جنگ. تنها هنگامى كه دولت امريكا متوجه شود كه بايد از اين دومين موقعيتى كه براى آشتى دست داده، استفاده كند، مى تواند دستگيرى صدام حسين عملى بيش از كينه توزى باشد. دشمن قديم دستگير شده است. اين بايد نشانه اى گردد براى همكاريهاى جديد. كوتاه سخن آنكه امريكاييها صدام را گرفته اند، حال نوبت دادن برق است.“