درد دل درمانى از دكتر پروين

در ميان پزشكان نويسندگان بسيارى را سراغ داريم اما تا به حال كسى از اقتصاددانان را در اين زمينه تجربه نكرده بوديم. دكتر منوچهر پروين، استاد اقتصاد در دانشگاههاى امريكا را با سومين كتاب او، درد دل مولانا و حافظ و عشق در نيويورك شناختيم. اين كتاب به زبان انگليسى و به صورت نظم به چاپ رسيده و دكتر مهدى از راه گفتگو با او در مجله بررسى كتاب در واقع بانى معرفى اين نويسنده است.

دكتر پروين نام كتاب را درد دل گذاشته، زيرا كه معتقد است: درد دل گفتگويى خصوصى و صادقانه است. بدون شرم و وحشت از قضاوت ديگران. آثار هنرى مجموعه اى از درد دلها هستند. رمان من نيز بيانى از درد دل پرفسور پيروز )قهرمان داستان( با مولانا، حافظ، ميترا و حتا تاريخ است. پروين با بازآفرينى حافظ و مولانا در عصر جديد و زندگى مجدد در نيويورك در واقع مى خواهد شرق و غرب و گذشته و حال را به هم پيوند بزند. مولانا و حافظ در بخش دوم كتاب بناچار به عنوان شهروندان معاصر نيويورك با پديده ى نوگرايى مواجه مى شوند و خواننده را نيز همراه با خود به اين گفتمان مى كشانند.

جالب اينجاست كه حافظ در كتاب به عنوان يك راننده تاكسى ظاهر و عاشق دخترى چهارده ساله مى شود. »اى چهارده ساله قرة العين«. دكتر پروين برخلاف نظر خوانندگان خود مى گويد: قصد بى احترامى در كار نبوده. من اساتيد بسيارى را مى شناسم كه در گذشته راننده ى تاكسى بوده اند. حافظ به دليل علاقه اش نسبت به اين سن و شخصيت حيرت انگيز ميترا، عاشق او مى شود. ميترا يك دختر باهوش و همچون فرزندان ما آينده اى از دو فرهنگ ايرانى / امريكايى است.

نخستين سوالى كه در ذهن خواننده مطرح مى شود، اين است كه چگونه يك اقتصاددان كه با واقعيت هاى عينى سروكار دارد به عرفان روى مى آورد؟ دكتر پروين مى گويد: اقتصاد هم براى من جنبه عرفانى دارد. هويت هر فردى تركيبى از عوامل گوناگون است. عطار ضمن آنكه شاعر برجسته اى بود، هم طبيب بود و هم داروساز.

نويسنده سبب گزينش دو شاعر برجسته ايران را زندگى آنان در غربت مى داند. مولانا در مكانى فرسنگها دورتر از زادگاه خود زندگى كرد و حافظ نيز همواره آرزوى مكانى ديگر داشت و به همين جهت به سفرى شگفت انگيز در ذهن خود دست زد. درد دل هنوز به فارسى منتشر نشده است. خواندن آن به هرحال تجربه اى است جديد از ادبيات مهاجر كه سالهاست بخشى از ادبيات معاصر را اشغال كرده است.

الهه خوشنام