دردهاى ستون فقرات و شيوه هاى مختلف افراد در مقابله با درد / بخش اول

در ستون فقرات ما، با قوسى زيبا و انعطاف پذير، مهره ها، مرتب و منظم، در يك خط دنبال يكديگر جاى گرفته اند. اين ستون مهره ها در عكسهاى راديو گرافى، يك پديده ديدنى ميباشد. اما از زمانى كه انسانها بر روى دو پا راه ميروند، ستون فقرات، تا حد زيادى تحت فشار قرار دارد. چرا كه اين ارگان، بايد تمامى وزن قسمت بالائى بدن را متحمل شود، در حاليكه ساختمان آن بسيار حساس است. تا زمانيكه اجداد ما در علفزارها به شكار و جمع آورى غذا مشغول بودند، ستون مهره ها تاب تحمل همه چيز را ميآورد، چرا كه ماهيچه هاى ورزيده، همانند يك كرست، آنرا در فرم خود مستحكم ميساختند. در اين ميان ما بيشترين ساعات روز را در حالت نشسته بسر ميبريم و اينجاست كه ستون مهره ها، ديگر تاب تحمل اين فشارها را نميآورد.

تقريبآ ۸۰ درصد از مردم آلمان به گونه اى دچار درد در ناحيه ستون مهره ها ميباشند، اغلب در ناحيه گردن يا كمر و در اكثر موارد، علت مشخصى براى اين آلام وجود ندارد. ۲ سوم از اين بيماران، پس از مدتى، دوباره ميتوانند بدون درد زندگى كنند اما، براى ۳۵ درصد از آنها، اين درد بصورت مزمن در ميآيد. درد ستون فقرات، نه تنها براى افراد مبتلا به آن، بلكه همچنين براى اقتصاد كشور نيز بسيار گران تمام ميشود. تقريبآ ۱۷ ميليارد يورو مخارج درمان و يا كار نكردن افراديست كه به اين درد مبتلا ميباشند. علاوه بر اين تقريبآ نيمى از بيماران مبتلا به كمر درد مزمن اصولآ ديگر قادر به كار كردن نيستند.

پژوهشهاى جديد ناظر اين بوده اند كه، اگر چه بسيارى از افراد بالاى ۳۰ سال در ناحيه ستون فقرات خود دچار آسيب بوده و از يك ديسك خفيف برخوردارند اما، كاملآ فعال و سالم ميباشند. از سوى ديگر ۴۰ درصد از كسانى كه از ديسك كمر رنج ميبرند، با وجود اقدامات درمانى، مثلآ عمل جراحى يا استفاده از داروهاى مسكن و فيزيوتراپى همچنان از درد رنج ميبرند.

بايد گفت كه، در درجه اول اين روح و روان انسانهاست كه رنج بيماران را غير قابل تحمل ميسازد. متخصصان روان درمانى بالينى معتقدند كه، مسائل جسمى و تاثيرات روانى در اين مورد، تنگاتنگ يكديگر عمل ميكنند. آنچه كه براى بازيافتن سلامت مهم است، آنست كه، ما چگونه با درد روبرو ميشويم؟ چه فكر ميكنيم، چه احساسى داريم و در اين رابطه چكار ميكنيم؟ و بسيارى از افراد، همه اين كارها را غلط انجام ميدهند.

فشار روحى ، ترشح هرمونهاىEndorphin را كه در بدن باعث كاهش درد ميگردند، پائين ميآورد. بدين ترتيب، روحيه بد، باعث افزايش حساسيت بدن در مورد درد ميگردد.

بر اساس اينكه افراد چگونه با درد خود روبرو ميشوند، آنها را به ۳ گروه مختلف تقسيم ميكنند. اينها كسانى هستند كه، بخاطر رويه خود مسائل را مشكلتر ميسازند. اما در اين زمينه شيوه ديگرى نيز وجود دارد.

هر كسى به شيوه مخصوص خود، با درد و بيمارى روبرو ميشود. اما مسئله اين است كه، هر شيوه اى براى مقابله با اين مشكلات و علاج دردها مناسب نيست.

گروه اول كسانى هستند كه از درد هراس داشته و سعى دورى كردن از آنرا دارند. اين افراد تمايل بسيار به اين دارند كه همه چيز را يك فاجعه تلقى كنند. زمانيكه نقطه اى از بدن آنها مختصر ناراحتى اى را احساس ميكند، آنها بر جاى خود خشك ميشوند و ديگر حركتى نميكنند. اما اين واكنش، كاملآ غلط است. بخاطر كاهش تحرك بدن، ماهيچه ها تضعيف شده و بدين ترتيب، ستون فقرات، بيشتر تحت فشار قرار ميگيرد. از آنجائيكه احساس درد در مورد كسانى كه بصورت خفيف دچار افسردگى ميباشند شديدتر است، اين شيوه اشتباه تقويت شده و سرانجام منجر به آلام مزمن ميگردد، كه غير قابل علاج ميباشند.

گروه دوم را بايد افسردگان مبارز ناميد كه دندان روى هم ميسايند و به آژيرهاى خطر بدن توجهى نميكنند. آسودگى خاطر و جسم براى آنها معنائى ندارد و آنها ساعت تفريح را تنها ويژه ضعيفان ميدانند. اين اشخاص فشار روحى و مسائل را در خود ميريزند و اينكه حال خوبى ندارند را، تنها ميتوان در چهره رنجديده يا پيكر خميده آنها نظاره كرد. اما غرور و فعاليت و تحرك بيش از اندازه، ماهيچه هاى پشت را كه به هر صورت مصدوم و خسته ميباشند، بيشتر تحت فشار گذاشته و رويه غلط مواجهه با آنرا وخيمتر ميسازد. به اين ترتيب دردها شدت يافته و بصورت مزمن در ميآيند.

گروه سوم كسانى هستند كه با خوش رفتارى، سعى بر اين دارند كه، درد خود را فراموش كنند. آنها بر اين اعتقادند كه، صدمه ناپذيرند و درد را بى اهميت ميدانند. آنها به آسانى حواس خود را واميدارند كه به درد اعتنائى نكنند. اين استراتژى، كه در واقع مثبت به نظر ميرسد، به يك تله تبديل ميگردد زمانيكه بيماريهاى مهم پيش بيايند.

دنباله دارد

نگين كروئى