اين بار در برنامه موسيقى ايرانى، به ترانه اى از سرزمين لرستان مى پردازيم. كلام اين ترانه، زبان حال پير عاشقی است كه با معشوق ديرينش درد دل ميكند. اين ترانه را كاميار ايزدپناه برای اركستر تنظيم كرده است. اين ترانه را با آواى اسكندر آبادى مى شنويد. ترجمه آزاد اين ترانه به فارسی نوشتاری از اين قرار است:
https://p.dw.com/p/A6EF
عکس: AP
تبلیغات
چه ميخندی به موی همچو برفم؟ به هر بامی نشيند برف پيرى.
به پايت سوختم باغ جوانى مگر در پيرى ام تو دست گيرى
