خاورميانه و ميانجى‌گرى ملك عبداله
۱۳۸۵ دی ۵, سه‌شنبه
برخوردهاى ميان حماس و الفتح بزرگ‌ترين نگرانى روابط خارجى ملك عبداله، پادشاه اردن، گشته است. گفته مى‌شود كه حدود شصت درصد جمعيت اردن را فلسطينيان تشكيل مى‌دهند و ملك عبداله نگران آن است كه برخوردهاى ميان فلسطينيان از كرانه غربى رود اردن فراتر رود ، به اردن راه يابد و ثبات اين كشور به خطر افتد.
خبرگزارى رسمى اردن گزارش داد كه ملك عبداله، محمود عباس، رئيس تشكيلات خودگردان فلسطين و اسماعيل هنيه، نخست وزير اين تشكيلات را به اردن دعوت كرده تا در آنجا براى يافتن راه حلى بكوشند. در اين خبر آمده است كه اين ديدار زمانى انجام خواهد شد كه شرايط مهيا باشد و پيش زمينه‌هاى تفاهم مورد تصويب دو طرف قرار گيرند. اين خبرگزارى گزارش داده است كه هم عباس و هم هنيه از اين اقدام اردن تشكر كرده‌اند.
قاضى حمد، سخنگوى دولت فلسطين در شهر غزه اعلام كرد كه نخست وزير اردن دوشنبه، بيست و پنجم ماه دسامبر، با اسماعيل هنيه، نخست وزير تشكيلات خودگردان، تلفنى صحبت كرده و دعوت ملك عبداله را به او اطلاع داده. سخنگوى دولت فلسطين در ادامه گفت كه هنيه نيز موافقت خود را با اين سفر اعلام كرده و اكنون بحث بر سر زمان ديدار است. اين در حالى ست كه نخست وزير اردن شخصا با محمود عباس، رئيس تشكيلات خودگردان فلسطين در امان ديدار و او را به اردن دعوت كرده است.
كارشناسان نزديك به مقامات دولتى اردن بر اين نظرند كه ملك عبدالله همه كوشش خود را براى برقرارى صلحى پايدار در خاورميانه و وحدت فلسطينيان به كار بسته است.
اردن مثل سازمان فتح موافق قرارداد صلح با اسرائيل است. ملك عبداله، پادشاه اردن، سعى در اجراى طرح صلح بين المللی، موسوم به نقشه‌ى راه دارد ، كه در آن تشكيل دولت فلسطين در نظر گرفته شده. حماس اما بر اين نكته تاكيد مى‌كند كه اين طرح صلح بى ثمر است، زيرا سازمان فتح از دهه ۹۰ ميلادى با اين طرح صلح موافقت كرده، اما بعد از مذاكرت بى شمار، هنوز هيچ تصميمى قطعى در اين مورد گرفته نشده است و صلح در منطقه برقرار نشده است.
گفتنى ست كه روابط حماس با رهبرى اردن بسيار سرد است. در سال ۱۹۹۹ اردن دفتر حماس را در امان، پايتخت اين كشور، بست و نمايندگان اين سازمان را از كشور اخراج كرد. در ماه نوامبر سال جارى نيز سه نفر از فعالان سازمان حماس در اردن محاكمه شدند، موارد اتهام در دادگاه تاييد شد و حكم محكوميت آنها صادر گرديد. جرم آنها برنامه ريزى براى حمله به كشور سلطنتى اردن بود.