خاكسپارى درگذشتگان در طبيعت
۱۳۸۵ مرداد ۳, سه‌شنبه
۱۹۹۰ در سوييس پرورانده شد.
در آلمان اکنون می‌توان کوزه خاکستر مردگان خود را در جنگل در زیر درخت بخاک سپرد. گورستان جنگلی بعنوان آرامگاه از ۵ سال پیش در آلمان متداول شده است. از همین روی «اورزولا اندبرگ»، زنی که در «آلبوی» زندگی می‌کند به زادگاه خود، برلن، آمده بود تا در جنگلی که برای خاکسپاری خاکستر مردگان تعیین شده است درختی را برای خود جستجو کند. سرانجام این درخت را یافت. یک درخت تنومند و بزرگ، سربه آسمان برافراشته که هنگام روز خورشید روی پوسته آن می‌افتد و رنگهای دل انگیزی را بازتاب می‌دهد. اورزولا می‌خواهد در اینجا، در زیر این درخت بخاک سپرده شود. همچنین شوهرش که چندی‌ست از این جهان چشم فروبسته است، باید در اینجا نیز آرامگاهی برای خود بیابد. اورزولا می‌گوید، گورستان جنگلی چون یک گورستان معمولی نیست. بر روی تنه درختانی که کوزه‌های خاکستر مردگان را در زیر خود پنهان کرده‌اند، پلاکات‌هایی با نام مردگان و تاریخ مرگشان نصب شده است. اما هیچ نشانه‌ای از سنگ گور که در گورستانهای معمولی متداول است دیده نمی‌شود. هم اکنون در سرتاسر آلمان ۱۳ گورستان جنگلی‌ست که قرار است گورستانهای دیگری نیز به آنها افزوده شود.
آکسل باوداخ، مدیرعامل گورستانهای جنگلی می‌گوید، کسانی هستند که بخاطر شغل خود مجبورند در منطقه‌ای دور از زادگاه خود زندگی کنند، اما نمی‌توانند تصور کنند که پس از مرگ در یکی از گورستانهای معمولی دولتی بخاک سپرده شوند. می‌گوید، از همین روی برآن هستیم تا در هر منطقه یک یا چند گورستان جنگلی بنیان‌گذاری کنیم. هر کس می‌تواند در زمان زندگی‌اش درختی را که دوست دارد در زیر آن بخاک سپرده شود، خریداری کند. مشتریان برای هر درخت به نسبت بزرگی و زیبایی‌اش پول می‌پردازند. بهای هر درخت دست‌کم ۳۳۵۰ یوروست. اما یک آرامگاه در زیر یک درخت مشترک ارزانتر است. منتقدین اینگونه گورستانها برآن هستند که بازدیدکنندگان و بستگان مردگان که بطور سنتی در گورستانهای متداول با یکدیگر روبرو می‌شوند، در گورستانهای جنگلی از یکدیگر دور می‌شوند. اما هواداران اینگونه گورستانها دیدگاه دیگری دارند. از دیدگاه آنها تعیین کننده این است که دیگر هیچ نیازی به مراقبت از گورهای جنگلی نیست.
خانم «ینی بیشوف» نیز چهارسال پیش در جنگل «راین هالس والد» در منطقه‌ی هسن، گوری برای شوهرش انتخاب کرد. او معتقد است که درخت باید متناسب با مردگان باشد. مثلا یک آدم ۱۸ ساله را باید زیر یک درخت جوان بخاک سپرد. ینی بیشوف می‌گوید، دیدار از گور بستگان برای ما یکنوع پیک‌نیک است. کافی‌ست یک پتو برای نشستن همراه داشته باشیم. در جنگل می‌توان یک بطر شراب را باز کرد و نوشید، کاری که در گورستانهای متداول نمی‌توان انجام داد. زیرا در آنجا مردم بگونه دیگر به آدم نگاه می‌کنند.