حقوق بشر موضوعى غبارگرفته در كره شمالى
۱۳۸۵ آبان ۱۱, پنجشنبه
ه اين امر سازد.
در اقدامى مشترك الى ويسل از بازماندگان هولوكاست و برنده جايزه‌ى صلح نوبل، واسلاو هاول نويسنده و رييس‌جمهور پيشين جمهوری چك و بوندويچ نخست‌وزير سابق نروژ به دفاع از حقوق بشر در كره شمالى برآمده و شوراى امنيت سازمان ملل متحد را به توجه به اين امر فراخواندند. كميته‌ى آمريكايى دفاع از حقوق بشر در كره شمالى و نيز دفتر وكلاى DLA Piper ، گزارشى در اين خصوص به چاپ رساندند، گزارشى كه به توصيه‌ى سه شخصيت نامبرده ارائه شد و در آن بر دولت كره شمالى دو اتهام اصلى وارد آمده است. نخست اينكه سياست‌هاى دولت موجب ترويج گرسنگى در ميان مردم شده و ديگر اينكه حقوق بشر در سطح وسيعى نقض و پايمال مى‌گردد.
در گزارشى كه در بيش از ۱۲۰ صفحه منتشر شده گفته مى‌شود، در حاليكه مردم كره شمالى از نبود غذاى كافى رنج مى‌برند، دولت بودجه‌اش را بيشتر صرف امور نظامى و برنامه هسته‌ايش كرده است. حدود ۴۰ درصد كودكان كره شمالى از محروميت مزمن غذايى رنج مى‌برند و از آنجايى كه دولت بتازگى از پذيرفتن كمك‌هاى بين‌المللى چشم‌پوشى كرده ميليون‌ها نفر از آحاد مردم در خطر سرماى زمستانى كه در پيش است، قرار دارند. به همين خاطر است كه گروه‌هاى امداد نسبت به شروع موج جديدى از بحران گرسنگى در كره شمالى هشدار مى‌دهند.
در جاى ديگرى از گزارش، دومين اتهام برجسته مى‌شود. در گزارش گفته شده كه دولت كره شمالى دگرانديشان سياسى را سركوب مى‌كند. حدود ۲۰۰ هزار زندانى سياسى در اردوگاه‌هاى مختلف نگاهدارى شده و خانواده‌هايشان نيز از آزار و حبس در امان نمانده‌اند. زندانيان از غذاى كافى برخوردار نيستند، بايد تحت شرايط بسيار سخت به كار اجبارى بپردازند، آنان شكنجه و اعدام مى‌شوند.
تهيه‌كنندگان اين گزارش شوراى امنيت را فرا مى‌خوانند تا به دفاع از مردم كره شمالى برآمده و از آنان در برابر حكومتشان دفاع كند. به عقيده‌ى ويسل، هاول و بوندويچ اقدامى بين‌المللى لازم است، چرا كه كره شمالى تاكنون تمامى قطعنامه‌هايى را كه در اين خصوص تصويب شده ناديده گرفته و به گزارشگران ملل متحد اجازه‌ى ورود به اين كشور را نمى‌دهد.
يكى از اعضاى دفتر وكلاى DLA Piper در اين خصوص مى‌گويد: اعضاى جامعه‌ى بين‌الملل بايد گردهم آمده و موضعى واحد در برابر نقض حقوق بشر در كره شمالى اتخاذ كنند. اگر جامعه‌ى بين‌الملل نتواند در اين زمينه به يگانگى برسد، كره شمالى نيز واكنش نشان ندادن به اين خواسته را آسان مى‌يابد.
به عقيده‌ى آنان شوراى امنيت نبايد كره شمالى را تحريم كند، بلكه بايد از مقامات اين حكومت بخواهد تا امدادهاى بين‌المللى را راحت‌تر پذيرفته، زندانيان سياسى را آزاد ساخته و به گزارشگران سازمان ملل اجازه‌ى ورود به كشور را بدهد. مدافعان حقوق بشر همچنين بان كى مون دبيركل آتى سازمان ملل متحد را فرامى‌خوانند تا شوراى امنيت را در جريان وضعيت حقوق بشر در كره شمالى قرار بدهد.