حزب دموکرات مسیحی آلمان: در جستجوی مشی محافظه کارانه

دنیای وارونه در ائتلاف حکومتی برلین: چندی پیش که قیمت شیر بالا رفت، سران اتحاد حزب دموکرات مسیحی و سوسیال مسیحی سریعا خواستار افزایش مقدار کمک به اقشار ضعیف اجتماعی شدند. از آن سو فرانس مونته‌فرینگ معاون صدراعظم از حزب سوسیال دموکرات درمورد تعادل در وظایف اجتماعی هشدار داد.

از نظر سیاست خارجی و امنیتی نیز امروز تعریف مواضع حزب هنوز توده‌ای دموکرات مسیحی چندان ساده نیست. این مثال جدیدترین آن است: آرنولد سیاستمدار امور دفاعی از حزب سوسیال دموکرات اعزام نیروهای آموزش دهنده نظامی به منطقه خطرناک جنوب افغانستان را منتفی نمی‌داند. در مقابل سیاستمداران سیاست خارجی اتحاد حزب دموکرات مسیحی و سوسیال مسیحی مانند اکارت فون کلادن سخنگوی این اتحاد در مجلس نمی‌خواهد اصلا در باره آن سخن براند و معتقد است که نیروی نظامی آلمان باید در منطقه نسبتا امن شمال محدود بماند.

اتحاد عمل‌گرا

بدون شک رونق اقتصادی وبیش از همه درآمد مالیاتی فراتر از پیش‌بینی، فشار اصلاحات را به نحو محسوسی کاهش داده است و بدین ترتیب آنجلا مرکل توانست آنگاه که از زمان مسئولیتش به عنوان صدراعظم گذشته بود، کارنامه مثبتی از کار دولت ارائه کند. او در این باره خاطرنشان می کند ‌‌‌‌‌‌‌‌”آنگونه که او تصور می‌کند“ موفقیت‌های ائتلاف حکومتی از رهبری اوست. مرکل می‌خواست بدین ترتیب به منتقدین خود نشان دهد که او همچنان بر سیاست واقع‌گرایانه و متعادل خود و همچنین بر سبک رهبری خود ‌پایدار است.

در واقع نیز مردم موفقیت ائتلاف حکومتی را به پای اتحاد ”حزب دموکرات مسیحی و سوسیال مسیحی“ و صدراعظم آن می‌نویسند و وزیران سوسیال دموکرات بی هدف و برنامه را مسئول تصمیماتی مانند بازنشستگی در ۶۷ سالگی می‌دانند که مورد علاقه مردم نیست.

از شهروند به دولت

غیر از اجبارهایی که تقسیم قدرت با حزب سوسیال دموکرات بوجود می‌آورد، دلیل جهت‌گیری جدید حزب دموکرات مسیحی نتیجه ۳۵ درصدی آرا در انتخابات ۲۰۰۵ بوده است.

بعد از بدست آوردن این درصد که آن را تقریبا شکست می‌شود نامید، رهبری اتحاد حرب دموکرات مسیحی و سوسیال مسیحی فورا دریافتند که برای برنامه اصلاحات رادیکال در زمینه اقتصاد آزاد که در کنگره لایپزیگ تصویب شده است اکثریت وجود ندارد.

حلقه رهبری اطراف مرکل هرنوع تحقیق علنی در مورد دلیل شکست را مانع شد و - ابتدا بدون جلب توجه - به تصحیح سیاست در جهت سوسیال دمکراسی‌ای که بار آن بر دوش دولت باشد، پرداخت: از شهروند به دولت.

خط مشی دشوار

در عمل حزب دموکرات مسیحی فعلی خود را بسیار غیرایدئولوژیک‌تر و به مردم نزدیک‌تر از حزب سوسیال دموکرات نشان می‌دهد و حزب سوسیال دموکرات دوره بازیابی خود پس از دوران شرودر و شوک برنامه ۲۰۱۰ را می‌گذراند. برای منتقدین در درون محافظه‌کاران، آنجلا مرکل چهره محافظه کارانه اتحاد مسیحی را تخریب می‌کند و به مجری چپ ومیانه جمهوری تبدیل شده است.

هنگام بحث در باره برنامه جدید حزب، سران اتحاد مسیحی موقع را مناسب تشخیص داده و در باره از دست دادن ارزش‌های محافظه‌کارانه حزب هشدار دادند. به نظر آنها بدون یک مشی محافظه‌کارانه کسب اکثریت محافظه‌کارانه − بورژوایی در انتخابات ممکن نیست.

تلاش برای پیگیری یک مشی مخصوص حزب دموکرات مسیحی در درون ائتلاف حکومتی، ایجاد تردید و ناباوری می‌کند. چنانچه رهبری اتحاد مسیحی بخواهد خارج از ائتلاف حکومتی سیاست دیگری را نمایندگی کند، با مشکل اعتماد و باور عمومی مواجه شده و قابلیت حکومت کردن آن زیر سؤال می‌رود.

مبارزه طولانی بین جناح‌ ارزشهای محافظه‌کاری و لیبرالیسم اقتصادی از یک سو و جناح سوسیال دمکراسی از سوی دیگر در درون حزب دموکرات مسیحی هنگام بحث در باره برنامه این حزب اوج خواهد گرفت. یافتن یک فرمول مورد توافق که دوجناح با ۱۸۰ درجه اختلاف بر آن متعهد باشند، به یک نشان موفقیت این حزب در تاریخش بدل خواهد شد.

چنانچه این فرمول توافقی یافت نشود این خطر برای حزب دموکرات مسیحی وجود دارد که از فضای چپ در این حزب یک اکثریت حکومتی چپ به وجود آید.