1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

حامد كرزاى، رئيس جمهور منتخب افغانستان

۱۳۸۳ آبان ۱۰, یکشنبه

سه هفته پس از آغاز انتخابات رياست جمهورى در افغانستان، سرانجام شمارش آرا به پايان رسيد ومشخص شد كه برنده اين انتخابات حامد كرزاى رئيس جمهور موقت افغانستان است. نتايج راي گيري مشخص ساخت كه كرزاى، با به دست آوردن بيش از ۵۵ درصد آراء در اين انتخابات پيروز شده است.

https://p.dw.com/p/A4nw
عکس: AP

خبر موفقيت كرزاى در انتخابات رياست جمهورى به هيچ وجه تعجب آور نبود. همه مى دانستند كه او پيروز مى شود، حتى قبل از انتخابات هم همه مطمئن بودند كه اوست كه در اين انتخابات پيروز مى شود. انتخاب كرزاى تعجب آور نبود. او را آمريكائيان انتخاب كرده بودند و بايد پيروز مى شد. حتى زمانى كه ماجراى تقلب در انتخابات و داستان جوهر ِ مورد استفاده براى اثر انگشتِ راى دهندگان، ورد زبان ها شد نيز، بر همه روشن بود كه اين ماجرا هيچ تاثيرى بر روند انتخابات نخواهد گذارد.

اما با وجود اشكالات متعدد، اين انتخابات در مجموع به درستى انجام شد و آن را مى توان موفقيت بزرگى براى مردم افغانستان و روند دمكراتيك در اين كشور ناميد. دومين مرحله دمكراتيزه شدن افغانستان اما برگزارى انتخابات مجلس نمايندگان اين كشور است كه قرار بود به همراه انتخابات اول برگزار شود. حال بايد اين انتخابات در ماه آوريل سال آينده برگزار شود و در آن ۲۵۰ نماينده مجلس، به همراه تعداد بيشترى نماينده براى شوراهاى محلى انتخاب شوند. تا آن زمان همه ى قدرت در دست رئيس جمهور انتخابى افغانستان خواهد بود و اوست كه بايد در همه ى زمينه ها تصميمات لازم را بگيرد و هيچ كس نمى تواند بر اين روند رهبري، مهر تاييد دمكراتيك بزند. پس بايد هر چه زودتر با برگزارى انتخابات مجلس كارى كرد كه قدرت در دست نمايندگان مردم قرار گيرد.

در حال حاضر بايد گفت كه قدرت حامد كرزاى فقط در پايتخت كشور كابل و بعضى مناطق محدود ديگر كشور است. او بايد تصميمات خود را با جلب موافقت جنگ سالاران استان هاى ديگر به اجرا در آورد. بدون موافقت آنها كارى از دست كرزاى بر نمى آيد. او قبل از انتخابات با بعضى از اين جنگ سالاران درافتاد و مثلا اسماعيل خان، مرد پرقدرت استان هرات را خلع يد كرد، اما همه مى دانند كه هنوز قدرت واقعى در هرات در دست اسماعيل خان است و مردم كس ديگرى را به رسميت نمى شناسند.

بنابر اين انتخاب مجلسى ملى كه برنامه هاى او به رسميت بشناسند و او را حمايت كنند فقط در جهت حفظ منافع كرزاى مى تواند باشد و اوست كه بايد با قدرت تمام به سوى برگزارى اين انتخابات گام بردارد. تا آن زمان بايد كرزاى متكى به حمايت خارجيانى باشد كه بدون آنها، كسى او را به حساب نمى آورد. حتى محافظان كرزاى خارجى هستند ، زيرا تنها آنهايند كه مى توانند او را در حال حاضر از هر مشكلى برهانند. و اين در حالى ست كه مردم افغانستان، شايد بيش از هر كشورى مخالف قدرتى بيگانه در كشورشان اند و اين نكته را سالهاست در عمل نشان داده اند.

به نظر مى رسد كه سازمان ملل متحد بايد نها امكان پيشرفت در كارها غيرممكن به نظر مي رسد.همه سعى خود را در جهت استحكام قدرت كرزاى به كار بندد و با تقويت او، راه را براى برقرارى دمكراسى در كشور هموار سازد. اين كار در صورتى امكان پذير است كه او با برگزارى انتخابات مجلى نمايندگان، نقش رهبر بلامنازع را به كنارى نهد و با مشاورت با آنها تصميم هاى لازم را بگيرد.