جنگ در خاورميانه وضعيتى عادى است
۱۳۸۵ مرداد ۳۱, سه‌شنبه
آتش‌بس متزلزل
روزنامه‌ى هلندى «تروو» (Trouw) چاپ لاهه در مورد تلاش براى ارسال هر چه زودتر يك سپاه صلح موثر بين‌المللى به لبنان می‌نويسد: «اينكه براى انجام چنين ماموريتى زمانى معين مورد نياز است، از همان هنگام پذيرش قطعنامه‌ى سازمان ملل توسط شوراى امنيت آشكار بود. بخش نخست آن، يعنى پايان دادن به مخاصمات، تا كنون به خوبى رعايت شده است. اما نزديك شدن به حل منازعه، مساله‌ى دشوارى است. آماده‌سازى اين پيش‌شرط اما نبايست مدت زيادى طول بكشد. آتش‌بس متزلزل است و طرفين دعوا عليرغم خطر تشديد وخامت ابايى ندارند كه در صورت لزوم دست به عمل بزنند. نمونه‌ى آن پيشروى اسراييل در خاك لبنان است كه اين كشور از آن به عنوان جلوگيرى از قاچاق اسلحه براى حزب‌الله نام برد. اين امر تاكيدى بر آن است كه يك سپاه بين‌المللى مناسب براى اين وظيفه، بهتر است امروز گسيل شود تا فردا».
انتظاراتى كه برآورده نمى‌شوند
روزنامه‌ى بلغارى «سگا» (Sega) چاپ صوفيه درباره‌ى دشوارى‌هاى تشكيل سپاه بين‌المللى صلح براى لبنان مى‌نويسد: «در سازمان ملل و ناتو پشتيبانى نيرومندى براى تصميم بر سر ماموريت صلح در لبنان وجود دارد. اما در هر دو سازمان به محض اينكه پرسش‌هاى مشخص در اين زمينه مطرح مى‌شوند كه چه كسى چه سهمى برعهده داشته باشد، مشكلات شكل مى‌گيرند. از همين رو انتظارات ابدا برآورده نمى‌شوند. چرا اين بى‌ميلى وجود دارد؟ زيرا روشن است كه اين ماموريت به موفقيت دست نخواهد يافت، اما يقينا به درازا خواهد كشيد و هر كس همكارى كند، ناچار است آن را مدت‌ها ادامه دهد. هيچ سياستمدارى وجود ندارد كه به اين زودى‌ها صلحى را براى خاورميانه پيش‌بينى كند. در اين منطقه ۶۰ سال است كه جنگ وضعيتى عادى است».
تغيير خط مشى ديپلماتيك
روزنامه‌ى فرانسوى «ليبراسيون» (Libération) چاپ پاريس در تحليل خود در مورد خوددارى فرانسه از ارسال نيروهاى بيشتر به لبنان مى‌نويسد: «راه ميان ريسك عقيم ماندن قطعنامه‌ى شكننده‌ى ۱۷۰۱ سازمان ملل به دليل بى‌عملى بين‌المللى و خطر فرورفتن در يك ماموريت خطرناك و حتا انتحارى، براى فرانسه تنگ است. قطعنامه‌ى تازهاى هم كه جرج بوش آن را اعلام كرده است تغييرى در آن نمى‌دهد: محيط ژئوپوليتيك منطقه يكسان خواهد ماند. ايران تهاجمى باقى مى‌ماند و فرانسه هنوز هم نمى‌خواهد با سوريه گفتگو كند و بازيگران اصلى يعنى اسراييل و حزب‌الله مايلند وارد دور دوم منازعه شوند. حل اين مساله شايد يك تغيير خط مشى دردآور ديپلماتيك را مطالبه كند. فرانسه حق دارد كه پيش از وارد عمل شدن، شرط‌هايى تعيين كند و تضمين‌هايى بخواهد. اما اجازه ندارد با تعلل مستمر كه خطر شعله‌ور شدن جنگ تازهاى را در خود پنهان دارد، اعتبار خود را زير پرسش برد».
سربازان فرانسوى بيشتر براى لبنان
روزنامه‌ى بريتانيايى «فايننشنال تايمز» (Financial Times) چاپ لندن ازفرانسه مى‌خواهد كه سربازان بيشترى به لبنان گسيل دارد. اين روزنامه مى‌نويسد: «فرانسه به اين واقعيت آگاه است كه خواست‌هاى مكررش براى مورد مواخذه قرار دادن سوريه، مى‌تواند اين كشور را به هدف حملات دوستان دمشق در حزب‌الله تبديل سازد. اما پذيرش چنين ريسكى بخشى جدايى‌ناپذير از رويكرد قطعنامه‌ى ۱۷۰۱ سازمان ملل است كه از جمله توسط فرانسه طراحى شده و مورد تاييد قدرت‌هاى بزرگ قرار گرفته است. در هفته‌هاى گذشته شيراك بخشى از وجهه‌ى خود را از طريق استفاده‌ى ماهرانه از نفوذ خود در سازمان ملل دوباره كسب كرد. اما اگر اينك به وعده‌اى كه فرانسه به لبنان داده است عمل نكند، بازگشت او به صحنه‌ى سياست جهانى، به مضحكه‌اى تبديل خواهد شد».
پرسش‌هاى اصلى
روزنامه‌ى ايتاليايى «لا رپوبليكا» (La Repubblica) چاپ رم در مورد ابراز آمادگى ايتاليا جهت شركت در سپاه چندمليتى صلح براى لبنان مى‌نويسد: «آيا يك سپاه ميانجى سازمان ملل مى‌تواند دومين دور منازعه ميان اسراييل و حزب‌الله را مانع شود يا دست‌كم آن را به تعويق افكند؟ يا اينكه محتمل‌تر است كه خود قربانى اين دور دوم شود؟ پيش از آنكه سهميه‌ى نظامى نيرومندى ازايتاليا به جنوب لبنان گسيل شود، بايد دو پرسش فوق را پاسخ داد. اما عجيب به نظر مى‌رسد كه سياستمداران در ايتاليا به ندرت خود را با اين پرسش‌ها مشغول مى‌كنند».