جشن سى امين سالگرد پايان جنگ در ويتنام

امسال هم صد ها سرباز در خيابان اصلى شهر هوشى مين كه قبلا سايگون ناميده ميشد، رژه رفتند. هرسال رهبران ويتنام با علاقه تمام تانكها و موشكهاى خود را در ساگرد پايان جنگ به نمايش ميگذاشتند، اما آنچه كه امسال جاى آن خالى بود، حضور تانكها و موشكها در اين رژه بود. در رژه امسال تنها يك تانك چوبين يادآور تسخير كاخ رياست جمهورى در سايگون در روز سى ام آوريل سال ۱۹۷۵ بود.

در آن زمان نيروهاى دولت كمونيستى ويتنام شمالى شهر سايگون را به تصرف خود درآوردند و به حكومت دولت آمريكائى ويتنام جنوبى پايان دادند. گوين ون تاپ، مردى كه سى سال پيش با تانكش كاخ رياست جمهورى را به تسخير درآورد، امسال بعنوان ميهمان مراسم، در تريبون ويژه حضور داشت.

او ميگويد:« خانواده و همسرم امروز در اين ميدان حضور دارند، ميدانى كه ما و برادران مسلح ما در يك نبرد سنگين آن را تصرف كردند وموجب پيروزى بزرگى شدند».

رهبريت حزب كمونيست دولت هانوى در برنامه ريزى مراسم امسال به اين امر دقت بخرج داد كه اين پيروزى را زياد بزرگ نكند، اكنون نبايد كه روابط با دشمن سابق يعنى آمريكا تحت تاثير اين مراسم قرار گيرد، زيرا در حال حاضر آمريكا بزرگترين شريك تجارى ويتنام است. علاوه بر اين رهبريت ويتنام در تلاش براى جذب نسل جوان كشور است. دو سوم ويتنامى ها پس از پايان جنگ با آمريكا متولد شده اند، و جوانانى هم كه امروز با غرور تمام در شهر هوشى مين رژه رفتند، برايشان دوران جنگ، مربوط به گذشته و تاريخ است.

هونگ تو دانش آموز هفده ساله در اين باره ميگويد:«بر خلاف دوران وحشتناك گذشته، زندگى مردم امروز داراى ثبات است. ما اكنون تمام حواسمان را روى آموزش متمركز كرده ايم تا بتوانيم كشورمان را براى وارد شدن به دوران آينده آماده نمائيم».

اما خيلى از ويتنامى هاى مسن كه جنگ را تجربه كرده اند نظر ديگرى دارند. آنها از رشد اقتصادى بهره اى نمىبرند و نگران تامين مايحتاج روزمره خود هستند.

با اينحال در مراسم امسال تعداد بادباك هاى رنگى بيشتر از سلاح ها بود و خيلى ها در شهر هوشى مين نيز از آن لذت بردند.