جرج بوش: بهترين روش، سخن گفتن با ايران با صدايى واحد است
۱۳۸۵ مرداد ۳۱, سه‌شنبه
ا وى به تمامى امكان جنگ را منتفى نمى‌داند.
زمانى كه سازمان ملل متحد از همراهى با جرج بوش در جنگ عليه عراق امتناع كرد، آمريكا و انگلستان تصميم به اقدام يكجانبه نظامى گرفتند. پيامدهاى اين حمله نظامى نيز بر همگان روشن است. به همين دليل بوش مى‌خواهد معضل مجهز شدن ايران به سلاحهاى اتمى را با همكارى جامعه جهانى حل كند. وى ديروز در همين رابطه گفت: ”بى‌شك من مى‌خواهم اين معضل را از راههاى ديپلماتيك حل كنم. و بهترين روش آن است كه ما با صدايى واحد با ايران سخن بگوييم“.
اما اگر ايران به غنى‌سازى اورانيوم ادامه دهد، ممكن است در گام نخست از سوى شوراى امنيت سازمان ملل با تحريم و در درجه اول با تحريمهاى اقتصادى مواجه شود. از آنجا كه آمريكا عملا سالهاست تحريم اقتصادى ايران را دنبال مى‌كند، پيش از هر چيز بايد توافق اروپايى‌ها، روسيه و چين در شوراى امنيت به دست آورده شود.
بوش در همين زمينه مى‌گويد: ”اگر سازمان ملل بخواهد موثر واقع شود، بايستى سرپيچى از خواستهاى شوراى امنيت نتايجى داشته باشد. و ما با اعضاى سازمان ملل بر سر چنين نتايجى كار خواهيم كرد. اين نتايج و پيامدها زمانى روشن مى‌شود كه قطعنامه سازمان ملل مورد بى‌اعتنايى ايران قرار بگيرد“.
برخى از كارشناسان سياستهاى امنيتى آمريكا معتقدند كه بوش در زمانى كه ضرورى بداند گزينه نظامى را به آزمايش خواهد گذاشت. برخى مانند سيمور هرش خبرنگار سرشناس، در عمليات نظامى اسراييل در لبنان، نوعى به آزمايش گذاردن جنگ محدود آمريكا عليه ايران را ديدند.
«مايكل اوهانلون» از موسسه مستقل تحقيقاتى انستيتوى «بروكينگز» نيز گرچه احتمال حمله نظامى به ايران را اندك مى‌داند، اما چنين جنگ محدودى را منتفى نمى‌داند: ”ايران دولتى تندرو با ساختارى نيرومند و اهدافى مشخص دارد. يك دولت خطرناك. اما آدم فقط مى‌تواند اميدوار باشد كه ايران از طريق جنگى كه مى‌تواند منجر به سرنگونى رژيم شود، با موجوديت خود بازى نكند. از سوى ديگر تهران در شرايط كنونى موقعيت نسبتا خوبى دارد. آمريكا درگير عراق است، هيچكس ديگرى خواستار خطر كردن و جنگ با ايران نيست و كنترل چنين سرزمين بزرگى براى يك قدرت اشغالگر بسيار دشوار خواهد بود. در چنين شرايطى ايران مى‌تواند نسبتا احساس امنيت كند“.