جای خالی فاجعهبار خارجیها در آلمان
۱۳۹۱ خرداد ۱۸, پنجشنبههنوز هم در آلمان گروههایی با هدف "اخراج خارجیها" از این کشور فعالند. در برابر، کنشگرانی نیز هستند که از تصور آلمان بدون وجود خارجیها وحشت میکنند و هشدار میدهند که در صورت تحقق این هدف "کار آلمان تمام است!"
پیت فن ببنبورگ (Pitt von Bebenburg) و ماتیاس تیمه (Matthias Thieme)، دو روزنامهنگار دموکرات آلمانی، به گروه دوم تعلق دارند و در کتاب ۲۴۰ صفحهای تازهی خود با عنوان "آلمان بدون خارجیها ـ یک فیلمنامه"، فجایعی را که جای خالی خارجیها میتواند در جامعهی آلمان به بار آورد، به تفصیل شرح دادهاند.
ماجراهای کتاب این دو روزنامهنگار که در انتشاراتی "ردلاین" منتشر شده، مانند اغلب فیلمهای ترسناک در یک روز آفتابی و گرم در یکی از شهرهای آرام، سرسبز و پرگل و گیاه آلمان آغاز میشود. اما این چشمانداز زیبا و رویایی، دیری نمیپاید که با ناپدیدشدن "خارجیها"، ناگهان به جهنمی هولناک، پرهیاهو و هرج و مرج بدل میشود.
آلمان، بدون همهچیز
نگاهی کوتاه به فهرست فصول این کتاب غیرداستانی، ابعاد فاجعه را برای خوانندهی آن روشن میکند: "آلمان بدون عشق"، "آلمان بدون پیتزا و دونرکباب"، "آلمان بدون بیمارستان"، "آلمان بدون مرسدس و فولکسواگن" وغیره. نویسندگان کتاب "آلمان بدون خارجیها"، به ویژه روی کارایی بخشهای اقتصادی، فرهنگی و خدماتی جامعهی آلمان که اغلب از کار، حضور و فعالیت خارجیها سر و سامان گرفته، تکیه میکنند. بر پایهی پژوهشهای این دو نویسنده، با خروج حدود ۷ میلیون "خارجی" از آلمان که ۸/۸ درصد جمعیت این کشور را تشکیل میدهد، بیمارستانها، دانشگاهها، صنعت خودروسازی، تأمین مواد غذایی، ورزش و بسیاری از بخشهای دیگر به حال نیمه فلج در میآید.
فیلمنامهی پیت فن ببنبورگ و ماتیاس تیمه هرچند تخیلی است، ولی بر پایهی آمار و ارقام بنا گذاشته شده است؛ تحقیقاتی که نهادهای پژوهشی معتبری چون آلنزباخ (Allensbach) و امنید (TNS Emnid) آنها را تهیه کردهاند. این بررسیها نشان میدهند، دستکم نیمی از آلمانیها به "حضور بیش از اندازهی خارجیها" در کشور خود انتقاد دارند. بر اساس نظرسنجیهای ویلهلم هایتمایر (Wilhelm Heitmeyer)، جامعهشناس برجستهی آلمانی، بیش از ۳۰ درصد آلمانیها معتقدند که "وقتی نرخ بیکاری افزایش مییابد، باید خارجیها را روانهی کشورهای خود کرد."
ساختار کتاب
کتاب "آلمان بدون خارجیها"، تنها به ارايهی آمار و ارقام خشک بسنده نمیکند. نویسندگان آن، جابهجا فضا و شرایط احتمالیای را که بدون حضور خارجیها در این کشور حاکم میشود، به تصویر میکشند.
در این فیلمنامهی تخیلی، علاوه بر جامعهشناسان، سیاستمدارانی چون چم اوزدمیر (Cem Özdemir)، یکی از رهبران ترکتبار حزب سبزها، تئو تسوانتسیگر (Theo Zwanziger)، رئیس پیشین فدراسیون فوتبال آلمان و دانیل کوهن ـ بندیت (Daniel Cohn-Bendit)، نمایندهی حزب سبزها در پارلمان اروپا، نیز دیدگاههای خود را در این زمینه مطرح میکنند.
استدلالهای سیاسی
کتاب این دو روزنامهنگار، که دربرگیرندهی آمار و ارقام و استدلالهای منطقی است، در واقع پاسخ قاطعی به ادعاهای تیلو سارازین، سناتور پیشین دارایی، عضو حزب سوسیال دمکرات و عضو سابق هیات مدیرهی بانک مرکزی آلمان است. او در سال ۲۰۱۰، با انتشار کتاب جنجالی خویش با عنوان "آلمان خود را نابود میکند"، از عدم آمادگی مسلمانان مهاجر برای همپیوندی با جامعهی آلمان انتقاد کرد و خاطرنشان ساخت که «با ورود مهاجران به آلمان، هوش و ذکاوت در این کشور رنگ میبازد». پیت فن ببنبورگ و ماتیاس تیمه در کتاب خود، این ادعاهای بیاساس را رد میکنند و نشان میدهند که در صورت پیادهکردن خواستهای راستگرایان افراطی مبنی بر "اخراج خارجیها"، آلمان به سراشیب شکست اقتصادی و سیاسی در خواهد غلتید.
پس از عزیمت خارجیها
بخش دوم این فیلمنامه، به پیامدهای اجتماعی ـ اقتصادی خروج خارجیها از آلمان میپردازد. در این بخش اغلب خارجیها بار سفر بسته و به کشور خود بازگشتهاند. تنها چند تن از آنان بهطور مخفیانه هنوز در آلمان زندگی میکنند. بسیاری از آلمانیها هم به دلایل گوناگون، این کشور را همراه با خارجیها ترک کردهاند: یا بهخاطر ازدواج با خارجیها، یا از سر ابراز همبستگی با آنان، یا به این دلیل که تاب تحمل شرایط دشوار زندگی در یک "آلمان نژادپرست" را ندارند.
به زعم نویسندگان این کتاب، وضعیت آلمان با اینحال، پس از خروج خارجیها، آنگونه که سارازین و راستگرایان افراطی آرزو میکنند، نخواهد بود. چون بسیاری از آلمانیهای ماندگار در این کشور، مهاجرتبارهایی هستند که با وجود رنگ و ظاهر خارجی، آلمانی هستند و به تابعیت این کشور درآمدهاند.
از سوی دیگر جامعهی جهانی، آلمان را که درگیر شرایط نابسامان اقتصادی و اجتماعی است، طرد و به انزوا محکوم میکند. در نتیجه شرکتهای خارجی با تمام کارمندان خارجی و غیرخارجی خود به خارج نقل مکان میکنند و نهادهای بینالمللی رتبهبندی اعتبار مالی یا "آژانسهای ریتینگ"، آلمان را از درجهی اعتبار ساقط اعلام کرده و بحران اقتصادی در این کشور را به اوج خود میرساند.
هشداری کارا
پیت فن ببنبورگ و ماتیاس تیمه با انتشار کتاب "آلمان بدون خارجیها"، گام بزرگی در راه دموکراتیزه کردن جامعهی آلمان برداشتهاند. این کتاب هشداری است به سیاستمدارانی که برای حفظ آلمان و آلمانیها هم که شده، باید با شعارهای راستگرایانهی افراطی چون "خارجی، برو بیرون" و محو فیزیکی آنان، مانند "قتلهای زنجیرهای نئونازیها" که در سالهای گذشته ۹ آلمانی ترک و یونانیتبار را در خفا به قتل رساندند، با قاطعیت مبارزه کنند.