تورینگن، جلوهگاه موسیقی، شعر و معماری
۱۳۸۷ آذر ۱۲, سهشنبهایالت تورینگن ( Thüringen) در قلب آلمان قرار دارد. شمار ساکنان آن از دو میلیون نفر تجاوز نمیکند. از اینرو تراکم جمعیت در آن چندان زیاد نیست.
این ایالت هم از نظر فرهنگی و هم از لحاظ تاریخی، از اهمیت ویژهای برخوردار است. مرکز شهر پایتخت این ایالت، شهر ارفورت (Erfurt) که در قرون وسطی بنا شده، هر سال ۱۰۰ هزار گردشگر را از گوشه و کنار جهان به خود جلب میکند. یکی از مهمترین دیدنیهای این شهر، پل کرمر (Krämerbrücke) است که ۱۲۰ متر طول دارد. بر روی این پل، ۳۲ بنا به سبک معماری قدیمی که دیرکهای اسکلت چوبی ساختمان از بیرون پیداست، ساخته شده است. پل کرمر، در نوع خود، یکی از طولانیترین پلهای اروپاست. بهجز چهار واحد، سایر بناهای این مجموعه در مالکیت شهر ارفورت قرار دارد. در حال حاضر در این واحدها، اشیا و اجناس عتیقه و هنری عرضه میشوند. دو کلیسای "دم ارفورت"، (Erfurter Dom) و کلیسای "زِوِری" (St. Severikirche) که به سبک گوتیک و در کنار هم ساختهشدهاند، سمبل این شهر را به نمایش میگذارند. شهر تاریخی وایمار (Weimar)، تنها ۲۵ کیلومتر از شهر ارفورت فاصله دارد.
وایمار، مهد شاعران و هنرمندان
وایمار زادگاه دو شاعر معروف آلمان، یوهان وولفگانگ فن گوته (Johann Wolfgang von Goethe) و فریدریش شیلر (Friedrich Schiller) است. بزرگان هنر و ادب بسیار دیگری هم در این شهر زندگی کرده اند. خانههای لوکاس کراناخ (Lucas Cranach)، نقاش معروف آلمانی دورهی رنسانس و فرانتس لیست (Franz Liszt)، موسیقیدان برجستهی رومانتیک نیز در این شهر قرار دارند. در کتابخانهی بینظیر دوشس آنا آملیا (Anna Amalia) که گنجینهی عظیمی از کتابهای ادبی ـ فرهنگی قرن نهم تا به امروز را در خود جای داده است، نسخههای خطی و مدارک منحصر بهفردی از این شخصیتهای کلاسیک نگهداری میشوند.
باخ و باوهاوس
شهر کوچک گوتا (Gotha)، در نزدیکی وایمار نیز از نظر تاریخ موسیقی از اهمیت زیادی برخوردار است. زیرا خانوادهی یوهان سباستیان باخ (Johann Sebastian Bach)، این موسیقیدان برجستهی دورهی باروک در این شهر زندگی میکردند. تأثیری که باخ و خانوادهی او بر شکلگیری و گسترش موسیقی کلیسایی در این منطقه گذاشتند، قرنها ادامه داشت.
از این گذشته، در وایمار بود که دورهی باوهاوس (Bauhaus) آغاز شد. این سبک، انقلابی در طراحی و معماری آلمان بهوجود آورد. تأثیر این شیوهی آوانگارد تا به امروز هم ادامه دارد و در خارج از این کشور به عنوان سبک طراحی آلمانی معروف است.
رد تاریخ در وارتبورگ
در وارتبورگ، (Wartburg) در نزدیکی آیزناخ (Eisenach) در غرب ایالت تورینگن، مارتین لوتر، (Martin Luther)، کشیش اصلاحطلب کلیسای کاتولیک، انجیل را به زبان آلمانی ترجمه کرد.
وارتبورگ، همچنین محل برپایی "جشنوارههای وارتبورگ" بوده و هست. از نظر تاریخی "جشنواره"ی سال ۱۸۱۷ اهمیت بسزایی دارد. در این سال ۵۰۰ دانشجو از ۱۱ دانشگاه آلمان که نمایندهی نیروهای لیبرال آن زمان بودند، برای گرامیداشت خاطرهی قربانیان "کشتار لایپزیک" در این شهر گرد آمدند. کشتار لایپزیک در اکتبر ۱۸۱۳ در چارچوب "جنگهای آزادیخواهانه" علیه ناپلئون بناپارت رخ داد. بناپارت در پی شکست در این جنگ مجبور شد، با باقیماندهی ارتش اشغالگر خود، آلمان را ترک کند.
اردوگاه کار اجباری
رد تاریخ معاصر آلمان را میتوان در تورینگن نیز یافت. در نزدیکی شهر شاعرپرور وایمار، ارودگاه کار اجباری بوخنـ والد قرار دارد که در آن بیش از ۵۰ هزار انسان بیگناه به دست نازیها کشته شدند. در موزههای متعدد این ایالت میتوان از مدارک و شواهد جنایتهای نازیها و نیز تأثیری که تقسیم آلمان به دو قسمت شرقی و غربی در زمان جنگ سرد گذاشته است، بازدید کرد.
شهر لاوشا (Lauscha) در جنوب تورینگن، که ۴۵۰۰ نفر جمعیت دارد، شهر شیشهسازان این منطقه است. ۴۰۰ سال پیش پیشهوران این شهر سنت شیشهسازی آلمان را بنا نهادند. موزهی اسباببازی "ویزا ـ ویز"، (Vis-a-Vis) در نزدیکی شهر زونبرگ، (Sonneberg) که در سال ۱۹۰۱ تأسیس شده، از قدیمیترین موزههای اسباببازی آلمان است. "مرکز آلمانی نورشناسی و مکانیک ظریف" که در شهر ینا واقع است، چهرهی مدرن تورینگن را نشان میدهد. ینا اصولاً به شهر علم معروف است.
شهرت غذایی و طبیعت بکر
تورینگن، جدا از شهرهای بزرگ خود، بهشتی برای کوهپیمایان نیز است. رنشتایگ (Rennsteig) در جنگل تورینگر یکی از طولانیترین راههای کوهنوردی در آلمان است.
سوسیس سرخکردهی تورینگری، یکی از لذیذترین غذاهای این منطقه است. شهرت این نوع سوسیسها هماناندازه است که معروفیت گوته و شیلر، با این تفاوت که پیشینهی این سوسیسها بیشتر از این شاعران است: نام سوسیس سرخکردهی تورینگری حتی در یکی از صورتحسابهایی که در سال ۱۴۰۴ صادر شده، آمده است.
تورینگن در یک نگاه:
جمعیت: ۳ /۲ میلیون
مساحت: ۱۶ هزار و ۱۷۲ کیلومتر مربع
مرکز: ارفورت
تاریخ تأسیس بهعنوانِ ایالت: ۱۴ اکتبر ۱۹۹۰
مهمترین منابع اقتصادی: ماشین سازی، تکنولوژی استفاده از نور، گردشگری