توافق در كنفرانس سازمان تجارت جهانى در ژنو
۱۳۸۳ مرداد ۱۲, دوشنبهدر سپتامبر ماه سال ۲۰۰۳ ميلادى ، زمانيكه كنفرانس تجارت جهانى در مكزيك با شكست روبرو شد شمار كثيرى از كسانيكه جهانى سازى را بباد انتقاد ميگرفتند ابراز خوشحالى كرده و اظهار ميداشتند كه حال براى اولين بار تنگدست ترين كشورها و ممالكى كه در آستانه صنعتى شدن قرار گرفته اند ،توانستند در مقابل علائق خودخواهانه كشورهاى صنعتى و ثروتمند جهان مقاومت كنند. در آنزمان چنين بنظر ميرسيد كه اولين گام در راه رسيدن به جهانى با خصوصيات اجتماعى ديگرى برداشته شده است. باتوجه به همين نكات نيز توافقهاى اخير در كنفرانس تجارت جهانى را ميتوان بعنوان شكستى مورد ارزشيابى قرار داد زيرا چنين بنظر ميرسد كه كشورهاى صنعتى جهان حال با دادن امتيازاتى سياسى ، توانستند باعث شوند كه ديگر كشورها بازارهاى داخلى خود را بروى توليدات كشورهاى صنعتى كه خود بخود نقشى غالب ايفاء ميكنند ، باز نمايند.برخى از توافقهائى كه در كنفرانس اخير حاصل شدند، يا لازم الاجرا نيستند و يا آنكه جزئيات آنها تشريح نشدند و بدين خاطر است كه اين فكر قوت ميگيرد كه سازمان تجارت جهانى با اين توافقها ميخواسته خود و برنامه » نئو ليبرال« در چارچوب تجارت جهانى را از خطر باشكست روبرو شدن قطعى نجات دهد. بايد گفت كه تناقض هائى كه در جهان امروز مشاهده ميشوند ديگردرچارچوب سياسى گذشته ها نميگنجند.