تلاش پلیس پاپوآ گینه نو برای راندن پناهجویان اردوگاه مانوس
۱۳۹۶ آذر ۲, پنجشنبهاوایل نوامبر سال جاری میلادی بود که مقامات استرالیا اردوگاه پناهجویان در پاپوآ گینه نو را رسما تعطیل و اجرای برنامهی برچیدن این اردوگاه را آغاز کردند.
این برنامه اما با مقاومت چهارصد تن از پناجویان روبرو شد که حاضر به ترک این اقامتگاه نبودند. آنان ظاهرا از این بیم دارند که در صورت انتقال به اقامتگاههای تازه از حملههای شهروندان محلی در امان نباشند.
بیشتر پناهجویانی که سال گذشتهی میلادی قصد داشتند با قایق به استرالیا مهاجرت کنند، سفرشان به جزیره دورافتادهی مانوس در دریای آرام ختم شده است.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
اردوگاه جزیره مانوس یکی از اقامتگاههای تعیینشده از سوی دولت استرالیا برای اعزام پناهجویان بود، اما دادگاه قانون اساسی پاپوآ گینه نو در آوریل ۲۰۱۶ با صدور حکمی اعلام کرد که اسکان پناهجویان در این اردوگاه با قانون اساسی استرالیا مغایرت دارد.
با توجه به ادامه ایستادگی بخشی از پناهچویان و تحصن اعتراضآمیز آنان به سیاستهای پناهندگی استرالیا، پلیس پاپوآ گینه نو حال وارد عمل شده و با توسل به زور دست به تخلیه این اردوگاه زده است.
پناهجویان شامگاه چهارشنبه (۲۲ نوامبر / اول آذر) از طریق شبکههای اجتماعی فیسبوک و توئیتر مشاهدات خود از عملکرد پلیس پاپوآ گینه نو را منتشر کردهاند. عبدالعزیز محمد، یک پناهجوی اهل دارفور که چهار سال در این اردوگاه به سر میبرده، از ترس پناهچویان خبر داده است.
به گزارش اشپیگل آنلاین، پناهجویان در پیامهای خود نوشتهاند: «پلیس اتاقهای ما را تخریب میکند و داراییهای ناچیز ما را به سطل آشغال میریزد. ما میخواهیم که جهانیان شاهد باشند. آنچه ما در حال حاضر شاهد آن هستیم، پایان خوشی نخواهد داشت.»
در تصاویر ویدیویی که در این شبکهها انتشار یافته، میتوان دید که چگونه پلیس شماری از پناهجویان را وادار کرده، سوار اتوبوسها بشوند. برخی از گزارشهای تأییدنشده نیز حاکی از آن است که پلیس در جریان عملیات خود به خشونت متوسل شده است.
اشپیگل آنلاین در گزارش خود همچنین به توییتهای بهروز بوچانی، پناهجوی ایرانی در اردوگاه مانوس اشاره کرده که در آنها از رفتار خشونتآمیز پلیس سخن رفته است.
بیشتر بخوانید:در مانوس پناهجویان از ترک اردوگاه خودداری میکنند
به گفتهی شاهدان عینی بوچانی خود چند ساعت پس از آغاز عملیات تخلیه اردوگاه مانوس توسط پلیس "بازداشت" شد. او در آخرین توییت خود خبر از آزادیاش پس از یک بازداشت دو ساعته داده است.
این پناهجوی ایرانی در ماههای گذشته یکی از چهرههای سرشناس ساکن در این اردوگاه بوده و به "صدای" پناهجویان تبدیل شده بود.
بهروز بوچانی در این مدت مصاحبههای متعددی با رسانههای خبری داشت. نشریه گاردین گزارشهایی از او درباره زندگی در اردوگاه مانوس منتشر کرد. بوچانی حدود سه هفتهی پیش نیز جایزه رسانهای سازمان عفو بینالملل استرالیا را دریافت کرده بود.
طبق برنامه رسمی دولت استرالیا قرار است پناجویان اردوگاه مانوس به سه اقامتگاه در شهر لورنگائو که در نزدیکی مانوس واقع است، منتقل شوند، اما گفته میشود که دو اقامتگاه هنوز آمادهی بهرهبرداری نیستند.
"شرایط نامساعد"
سازمان ملل متحد نیز به تازگی اعلام کرد که این اقامتگاهها هنوز آماده نیستند و همچنین امکانات و شرایط لازم را ندارند. سازمان ملل تا کنون چندین بار از رفتار و عملکرد دولت استرالیا در قبال پناهجویان انتقاد کرده است.
جولی بیشوپ، وزیر خارجه استرالیا روز چهارشنبه (۲۲ نوامبر / اول آذر) اطلاعات منتشرشده از سوی سازمان ملل را "بیاساس" خواند.
او از "قابل قبول بودن" اقامتگاههای تازه سخن گفت.
مالکوم ترنبال، نخستوزیر استرالیا نیز روز پنجشنبه (۲۳ نوامبر) بار دیگر بر خط مشی دولتش در رابطه با پناهجویان تأکید ورزید.
او تصریح کرد که که آنان اجازه نخواهند یافت، پا به خاک استرالیا بگذارند.
به گفتهی او پناهجویان سعی میکنند که با تحصن و اعتراض دولت استرالیا را زیر فشار بگذارند و از این طریق وارد استرالیا شوند، اما او و دولتش اجازهی چنین چیزی را نخواهند داد.
عملکرد پلیس پاپوآ گینه نو برای برچیدن اردوگاه مانوس در عین حال با واکنشهای انتقادآمیز اپوزیسیون استرالیا روبرو شده است.
نیک مککیم، سناتور استرالیایی از حزب سبزها که از منتقدان سیاستهای پناهندگی دولت است، نخستوزیر و وزیر مهاجرت را مسئول دانسته و گفته است: «اگر در جریان تخلیه اردوگاه مانوس خون ریخته شود، تصمیمهای این دو سیاستمدار مسبب این رویداد خواهد بود.»