تكرار تجربه ويتنام براى آمريكا در عراق ؟
۱۳۸۴ خرداد ۲۵, چهارشنبه”جرج دبليو بوش“، رييس جمهور آمريكا، حمايت مردمش را در رابطه با مسئله عراق از دست داده است. هر چه كه مىگذرد مردم آمريكا بردباريشان را بيشتر از دست مىدهند. آخرين نظرسنجىها نشانگر افزايش تمايل آنان به خروج نظاميان شان از عراق است. بيشتر از ۱۷۰۰ آمريكايى در اين جنگ كشته شدهاند. حملات و انفجارها هر روز فزونى مىيابند و نه نيروهاى امنيتى آمريكايى و نه عراقىهاى آموزشديده نمىتوانند بر موج خشونت خط پايان بكشند. از سويى ديگر سير بازسازى اين كشور هم اميدبخش نيست. طرحهاى زيربنايى با شكست مواجه شده و بر شمار قربانيان غيرنظامى هر روز افزوده مى شود.
بيهوده نيست كه همواره از تعداد آمريكايىهايى كه براى جنگ عراق معنايى قائلند كاسته مىشود. در اين ميان كاخ سفيد آمريكا سعى كرده با پنهانكارى چهره جنگ را زيبا جلوه بدهد. دولتمردان آمريكا مىگويند كه هر وقت شمار و كيفيت نيروهاى امنيتى عراقى رضايتبخش بود، نظاميان آمريكا به وطن بازخواهند گشت. اما اين شعار ديگر حتى نمايندگان حزب جمهوريخواه را نيز قانع نمىكند. آنان مىخواهند در انتخابات آتى كنگره آمريكا موفق شوند و بنابراين با صداى رساترى از ارائه برنامه زمانى خروج نظاميان آمريكا از عراق دفاع مىكنند.
همان نمايندگان حزب جمهوريخواه كه پيش از تهاجم به عراق، بر شعار گسترش آزادى تكيه مىكردند، اينك خواستار قانونىاند كه به موجب آن ماموريت نظامى آمريكا در عراق پايان يابد. اما بوش و كابينهاش اين پيشنهاد را نمىپذيرند. آنان مى گويند آزادى و دمكراسى چه در عراق و چه در كشورهاى ديگر رو به تعالى و پيشرفت است. اما عراق كنونى چهره ديگرى دارد. واقعيت اين است كه روند استقرار دمكراسى در عراق همواره با شكستهاى جديدى روبروست. قانون اساسى عراق كه بايد تا ۱۵ اوت سال جارى تدوين و تصويب شود، گامى رو به جلو برنداشته. شمار سنىها در پارلمان عراق بسيار اندك است و همين مسئله مانع از موفقيت تصويب قانون اساسى است.
از سويى اعضاى دولت آمريكا در رابطه با گره هاى عراق چنان درمانده شدهاند كه در پشت درهاى بسته راجع به عفو و مذاكره با شورشيان عراقى سخن مىرانند. آنان در اين ميان به كنفرانس عراق كه قرار است در بروكسل برپا شود چشم دوختهاند و اميد دارند كه از اتحاديه اروپا در اين زمينه كمك بگيرند.
اما نكته ديگرى كه در جامعه فعلى آمريكا جلب توجه مىكند بى ميلى روز افزون جوانان در ثبت نام در ارتش اين كشور است. چندين ماه است كه سير سربازگيرى جديد روند مطلوبى نداشته، چرا كه آنان نمى خواهند به عنوان سرباز به عراق اعزام شوند.
بسيارى از وجه اشتراكهاى اوضاع كنونى آمريكا انسان را به ياد اواخر دهه شصت ميلادى مىاندازد. در آن زمان آمريكا درگير جنگ ويتنام بود. اگر چه كه جنگ ويتنام سالها بطول انجاميد ولى بدليل مخالفت مردم آمريكا با جنگ، سرانجام دولتمردان تسليم شدند و جنگ خاتمه يافت. به نظر مىرسد امروز نيز مردم آمريكا نتوانند آنقدر تاب بياورند كه عراق خود عهدهدار امنيت اش شود. بى صبرى آمريكاييان به نقطهاى حساس رسيده و امكان دارد تاريخ تكرار شود.