تفسير روزنامه‌ها پيرامون تخليه شهركهاى يهودى نشين

�ين موضوع از جمله چنين نوشته است:

"در سال ۲۰۰۱، هنگامى كه آريل شارون براى نخستين بار تلاش ورزيد تا نخست وزير اسراييل شود، رهبر چپهاى اسراييل، شيمون پرز كه همواره شارون را همچون رقيب سياسى خود مىپنداشت، او را بهانه تبليغات سياسى خود قرار داد و گفت: "شارون ببر پيرى است. اما ببرها نيز در كهولت و سالمندى دندانهاى خود را از دست مىدهند." شايد پرز در آن هنگام مىپنداشت كه اين فرمانده نظامى كه همواره همه چيز را با زور بازوى خود سنجيده‌ است، در آينده روشى معتدل تر در پيش گيرد. اما پرز در آن هنگام هيچگاه نميتوانست تصور اين را كند كه شارون در زمانى چنين كوتاه چنين تغيير موضع دهد و شارونى كه زمانى همچون پدرخوانده يهوديان شهرك نشين بود و پيامبر اسراييل بزرگ، و شارونى كه بر آن بود تا فلسطينيان را به آن سوى رود اردن براند، اكنون همچون ببرى با دندانهاى سالم به جنگ و ستيز با گذشته خود به پا خيزد."

روزنامه هلندى „Trouw“ كه در لاهه منتشر ميشود نيز امروز به همين موضوع توجه داشته است و تخليه شهركهاى يهودى نشين نوار غزه را مورد تفسير قرار داده است. در تفسير اين روزنامه از جمله چنين ميخوانيم:

"هيچ معلوم نيست كه آريل شارون، نخست وزير اسراييل با انجام اين تصميم خود كدامين هدف را دنبال مىكند. تا همين امروز نيز شارون هيچ توضيح قانع كننده‌اى در ارتباط با سياست تخليه شهركهاى يهودى نشين عرضه نكرده است. تنها روشن است كه اسراييل نميخواهد از اين پس مسووليت يك ميليون و ۳۰۰ هزار فلسطينى ساكن اين منطقه را بيش از اين برعهده گيرد. اما اين واهمه وجود دارد كه شارون همچون شطرنج بازى ماهر با اين اقدام خود مهره پياده‌اى را قربانى كرده تا به هدف استراتژيك بس بزرگترى نائل آيد. و اين هدف بزرگتر همانا اين است كه اسراييل بر آن است تا بخشى از كرانه باخترى رود اردن را تصاحب كند. در آن منطقه هم اكنون ۲۰۰ هزار اسراييلى سكونت دارند و از آن گذشته ۲۰۰ هزار يهودى ديگر نيز در شرق بيت المقدس زندگى ميكنند."

روزنامه تايمز مالى آلمان كه در شهر هامبورگ منتشر ميشود نيز به همين موضوع پرداخته و از جمله چنين مىنويسد:

"اين كه كار بيخ پيدا مىكند و امر تخليه شهركهاى يهودى نشين نوار غزه بى دردسر به فرجام نميرسد، از پيش معلوم بود. ولى پخش تصاوير مربوط به تخليه اجبارى اين شهركها باعث خشم اسراييليان شده است. بايد پذيرفت كه در چنين فضاى سرشار از رفتارهاى احساساتى و تنش زده در پيش گرفتن راه خرد از سوى آريل شارون بهر حال اقدامى است با ارزش تاريخى كه ميبايست در كارنامه شارون ذكر گردد. پيامدهاى اين اقدام براى شارون يكى آن است كه اكنون يهوديان او را كسى مىپندارند كه بين جامعه يهوديان تفرقه افكنده است. او با اين عمل خود يك تابوى تاريخى را شكسته است و آن اينكه هيچ يهودى نميبايست عليه يهودى ديگرى اعمال قهر كند. اما بهر حال دست يابى به صلح پايدار در خاورميانه تنها بسته به تخليه شهركهاى يهودى نشين نيست. اين صلح در عين حال در گروى همت فلسطينيان است. رهبرى فلسطينان نيز ميبايست در صورت لزوم همچون شارون با عزمى راسخ به پيكار با نيروهاى بنيادگرا در صفوف خود برخيزد. در اين بين مقابله با حماس از اهميت فراوانى برخوردار است چرا كه رهبران اين سازمان از هم اكنون اعلام كرده‌اند كه به حملات خود عليه اسراييليان ادامه خواهند داد.