تغيير دولت در گرجستان
۱۳۸۲ آذر ۴, سهشنبهروزنامه آلمانى “برلينر تسايتونگ Berliner Zeitung” در باره انقلاب و تغيير قدرت آرام در گرجستان مى نويسد:” نسلى كه اكنون به ميدان درآمده تا بر گرجستان حكومت كند، دست كم نياز به كمينه اى از اعتماد از جانب ما دارد، و اين نه تنها به خاطر لياقتى است كه اين نسل تا كنون از خود نشان داده. اينكه نزديك بود گرجستان به دامان شورش و جنگ داخلى درغلطد نتيجه سياست نادرست ادوارد شواردنادزه ۷۵ ساله بود. نينو بوردژانادزه رييس دولت موقت و رهبران اپوزيسيون، ميخاييل ساكاشويلى و سوراب شوانيجا توانستد مشتركا جلوى درگيرى جنگ داخلى را بگيرند. اين دليلى است براى اميدوارى و شادمانى نه تنها در گرجستان، بلكه در سراسر جهان.”
روزنامه “فايننشال تايمز دويچلند Financial Times Deutschland” در اين باره مى نويسد: “گويى همه چيز كاملا بديهى بود: هنگامى كه دهها هزار نفر شركت كننده در تظاهرات در پايتخت گرجستان تفليس خواهان كناره گيرى رييس جمهور كشور شدند و به نظر مى آمد كه اوضاع وخيم خواهد شد، وزير امور خارجه روسيه ايگور ايوانف به آنجا سفر كرد. ايوانف با اپوزيسيون و ادوارد شواردنادزه گفتگو كرد. و حتى پس از كناره گيرى شواردنادزه، ايوانف، اين ميانجى خودخوانده از مسكو به ميان تظاهركنندگان رفت. حضور ايوانف در آنجا بيش از همه يك چيز را آشكار ساخت: روسيه همچون گذشته خود را حكمران منطقه مى داند. و با وجود همه انكارهاى روسيه، در اين منطقه روسيه را به چشم حكمران اصلى مى نگرند. حتى دوازده سال پس از پايان دوره اتحاد جماهير شوروى مسكو در كشمكشها و تصميمگيريهاى سياسى در آسياى مركزى، در قفقاز و در كشورهاى همسايه اى كه در آينده به اتحاديه اروپا خواهند پيوست، نقش ايفا خواهد كرد.”