تصميمات پيمان ناتو در باره عراق
۱۳۸۳ تیر ۸, دوشنبهدر حاليكه چند روز بيشتر به انتقال قدرت حكومت عراق به خود عراقيها باقى نمانده، نمايندگان پيمان ناتو در شهر استانبول سعى ميكنند اختلافاتى را كه در جريان جنگ عراق بروز كرد بدست فراموشى بسپارند. براى نيل به اين هدف رئيس جمهور آمريكا جورج-دبليو-بوش حتى حاضر شد از يكى از درخواستهاى اوليه خود، يعنى اعزام سربازان پيمان ناتو به عراق دست بردارد. اصولآ اهداف و آرزوهاى كشورهاى غربى در رابطه با عراق محدودتر از سابق شده، و دبير كل پيمان ناتو ياپ-د هوپ-سخفر هم در استانبول اين موضوع را تآييد كرد، منجمله با اين عبارات:
«من بر اين عقيده خود پابرجا هستم كه پيمان ناتو بايد در برابر تقاضاهاى دولت عراق از خود عكس العمل نشان دهد و پيمان ناتو هم واقعآ اين كار را ميكند«. منظور دبير كل پيمان ناتو نامه اى است كه نخست وزير دولت انتقالى عراق اياد-علاوى به وى نوشته و در آن تقاضاى كمك براى آموزش نيروهاى امنيتى كشور خود و نيز يك مورد كمك فنى كرده كه نوع و نحوه آن دقيقآ معلوم نيست. اين نوع مشاركت در بازسازى عراق كارى است كه حتى آلمانيها هم حاضر به قبول آن هستند، هر چند دولت آلمان همراه با دولت فرانسه جزو سرسخت ترين مخالفان جنگ عراق محسوب ميشدند.
معهذا صدراعظم آلمان گرهارد-شرودر در تصميم آلمان به مشاركت در اين كار محدوديتى مهم قائل شده و دراينباره گفت: «البته ما حاضر هستيم در صورتيكه دولت عراق بخواهد و از ما تقاضا كند نيروهاى نظامى آن كشور را در كشور خودمان، مثلآ در مدارس عالى آلمان تعليم دهيم. اين كارى است كه ما در مورد ساير كشورها هم انجام ميدهيم و بهمين جهت مسئله اى در آن وجود ندارد. ولى در اصل قضيه تغييرى حاصل نميشود و آن اينست كه آلمان سرباز به عراق نخواهد فرستاد و من اين حرف را از ابتدا گفته ام و در استانبول هم همين مشى را دنبال خواهم كرد.
بعبارت ديگر حتى افسران مربى ارتش آلمان هم به عراق اعزام نخواهند شد، و در اين زمينه آلمان بهيچوجه حاضر نيست پايش به اين قضيه كشيده شود، هر چند كه صدراعظم آلمان مانع ساير كشورهاى عضو پيمان ناتو در اين راه نخواهد شد. يك مورد ديگر اختلاف در داخل پيمان ناتو وجود دارد كه كمتر مربوط به جورج-بوش و دولت آمريكا است، ولى بعقيده بسيارى از مطلعين اعتماد به حرف و عمل پيمان ناتو تا حد زياد در گرو آنست، و اين مورد مآموريت حفظ و دفاع از صلح در افغانستان است. دبير كل پيمان ناتو در اينباره تقريبآ به شوخى ميگويد كه براى دريافت هر هليكوپتر براى افغانستان مجبور است كه در پايتخت هاى كشورهاى عضو پيمان التماس كند.
سرفرمانده نيروهاى ناتو در محل هم ميگويد: اگر كشورهاى عضو ناتو همانطور كه قول داده اند بزودى سربازان و وسائل نظامى بيشتر به افغانستان نفرستند، برگزارى انتخابات و اصولآ ثبات آن كشور دستخوش ترديد و تزلزل خواهد شد. با توجه به نكاتى كه گفته شد در كنفرانس عالى پيمان ناتو در استانبول موضوعات مهمى هست كه بايد حل و فصل شود و با وجود تظاهر به وحدت كلام و هماهنگى در اين پيمان در چند مورد مشاجره و اختلاف نظر وجود دارد كه نميتوان آنها را پنهان كرد.