تأثير كار خارج از خانه بر سلامتى زنان

گاهی شنیده می‌شود که اگر مادران شاغل کار در خارج از خانه را کنار بگذارند و وقت بیشتری را صرف امور خانه‌داری و خانواده بکنند از سلامتی بیشتری برخوردارند. این مسئله بويژه در هفته‌های اخیر موضوع مورد بحث برخی از روزنامه، مجلات و همینطور رادیو و تلویزیون آلمان قرار گرفته است زیرا خانم «اوا هرمان» یکی از مجریان تلویزیونی این کشور در کتابی که بتازگی منتشر کرده علتهای‌ شکست‌های خانوادگی در زندگی خصوصی‌اش را در این امر می‌بیند. در هر صورت این مسئله مورد اعتراض بسیاری از سازمانهای زنان در آلمان و همینطور همکاران خانم هرمان گردید، ولی باعث شده که دوباره موضوع کار زنان در خانه و خارج از آن در آلمان مطرح شود. بتازگی تحقیقی توسط موسسه «مدیا اچ» در شهر دوسلدورف انجام گرفته که نتیجه عکس این فرضیه را مشخص می‌کند و نشان می‌دهد که واقعیات از این ادعا بسیار دورند، اینکه زنان خانه‌دار بیشتر از زنان شاغل دچار بیماریهای مختلف می‌گردند و همینطور بنا به نتايج اين تحقيق مردان تحمل کمتری را در انجام و قبول وظایف دوگانه در خانه و محل کار و تلفیق این دو با هم دارند.

نتایج پژوهش موسسه مدیا اچ نشان می‌دهد که زنان غیرشاغل بیشتر از بیماری‌های روحی و جسمی شکایت می‌کنند. لااقل ۶۰ درصد این زنان از سردرد نامتناوب رنج می‌برند. این آمار در مورد مردان بیکار ۴۳ درصد را نشان می‌دهد. علاوه بر آن زنان بیشتر با درد شانه و کمر و روماتیسم و حساسیت‌های آب و هوایی و بیخوابی مواجه‌اند. در مورد سردردهایی که علت جسمی ندارند باز زنان‌اند که بیشتر از آن شکایت می‌کنند. نکته قابل توجه اینکه این مشکلات در ارتباط با داشتن یا نداشتن شغل خارج از خانه در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته است. بطور کل در مورد کسانی که در سنینی هستند که توانایی کار دارند، ولی نتوانسته‌اند شغلی را بیابند آمار نشان می‌دهد که اغلب از مشکلات جسمی و روحی گوناگون رنج می‌برند. تقریبا ۴۴ درصد اين زنان دچار سردردهای میگرنی هستند. یک‌پنجم آنان از بیخوابی شکایت می‌کنند.

از طرف دیگر کسانی که شغل آزاد و یا درجه شغلی بالایی را دارا هستند از ناراحتی‌هایی مانند اضطراب و فشار کار رنج می‌برند و تقریبا یک‌سوم آنان با احساساتی مانند خشونت و عصبانیت و فشار عصبی دست و پنجه نرم می‌کنند. بسیاری از افراد که گرفتاری‌های شغلی و خانوادگی مضاعف دارند بیش از حد متوسط دچار استرس هستند. نکته جالب در این میان این است که پدران شاغل در این مورد حساس‌تر از مادران شاغل هستند. افراد غیرشاغل بیشتر از یاس و فقدان انگیزه رنج می‌برند و دچار ترس و اندوه هستند. احساس تنهایی، ماتم، افسردگی و همچنین احساس تهی بودن از جمله مشکلاتی‌ست که در این دسته افراد بیشتر مشاهده می‌شود. به نظر بسیاری از مصاحبه‌شوندگان بهترین راه مقابله با فشار روحی و بی‌انگیزگی مبارزه با دلایل بوجودآورنده این مشکلات هست. بسیاری از افراد بالای ۳۰ سال با قدم زدن احساس آرامش پیدا می‌کنند، ولی مثلا ۱۴ تا ۲۹ ساله‌ها این آرامش را با گوش‌دادن به موزیک و همچنین با ورزش‌کردن بدست می‌آورند. راههای دیگر با فشار روحی مانند تماشای تلویزیون، مطالعه و صحبت با دوستان و آشنایان از طرف همه ی اشخاص در سنین مختلف مهم شمرده می‌شود. یک‌دهم این افراد حاضر هستند که علاوه بر آن مشکلات روحی خود را با دکتران متخصص نیز درمیان بگذارند. ۱۳درصد از زنان مصاحبه‌شونده که شاغل نیستند و بیشتر از ۳۰ سال سن دارند با اقدامات خودیاری مثلا به‌شکل مصرف داروهای گیاهی موافق هستند.