بوندس‌لیگا سرمست از خرید بازیکنان

اولریش هونس، مدیر باشگاه بایرن مونیخ روی یک نیمکت چوبی در یک هتل دورافتاده چمباتمه زده بود و به تمرین دادن اوتمار هیتسفلد نگاه می‌کرد. مربی ۵۸ ساله‌ی تیم بایرن، یازده مرد دلخواه خود را هم‌چون مهره‌های شطرنج به این‌سو و آن‌سو حرکت می‌داد.

هونس لبخند می‌زد و مستطیل سبزی را نگاه می‌کرد که ستارگان روی آن در حال تمرین بودند. لوچا تونی، ایتالیایی خوش‌چهره‌ی یازده میلیونی، فرانک ریبری، این فرانسوی گستاخ ۲۵ میلیونی، میروسلاو کلوزه‌، بازیکن ۱۵ میلیونی که هیچ موقعیت گلی را از دست نمی‌دهد. علاوه بر این‌ها زی روبرتو، حمید آلتینتوپ و ارنستو سوسا . این ستارگان در کنار هشت بازیکن تازه‌وارد دیگر روی هم، بیش از ۷۰ میلیون یورو خرج برداشته‌اند. با این رکورد تیم بایرن به الگو تبدیل شده است.

فروش بالغ بر ۱۱۰ میلیون یورو

بدین ترتیب، با رقمی بالغ بر ۱۷۵ میلیون یورو برای خرید بازیکنان جدید، رکورد تازه‌ای در فوتبال باشگاه‌های برتر آلمان به ثبت رسیده است. بوندس‌لیگا تاکنون هرگز چنین مبلغی برای خریدوفروش بازیکنان سرمایه‌گذاری نکرده بود. عواید فروش بازیکنان ۱۱۰ میلیون یورو بوده است. هونس معتقد است: «سرانجام یک تب درست‌وحسابی برای خرید به‌وجود آمده است». در همین زمان مربی تیم اشتوتگارت، هفت میلیون برای به خدمت گرفتن سیپریان ماریکا، ملی‌پوش رومانیایی هزینه کرده است و فلیکس ماگات، مربی وولفسبورگ هم با پرداخت مبلغی بالغ بر پانزده میلیون یورو یازده بازیکن جدید را به خدمت گرفته است.

یورگن بورن، رئیس هیئت مدیره و مدیرمالی باشگاه وردر برمن می‌گوید: «هیچ خریدی انجام نشد، زیرا تعداد زیادی از بازیکنانی را که در لیست خرید بودند، توسط بایرن مونیخ خریده شده بودند». بورن در حالی این سخنان را می‌گوید که تیمش درآمد حاصله از فروش نسبتاً دیرهنگام کلوزه را برای خرید بازیکنان دیگر سرمایه‌گذاری کرد. نزدیک به هشت میلیون یورو برای خرید کارلوس آلبرتو، شش میلیون برای بوباکار سانوگو و سه میلیون برای دوشکو توشیچ.

بورن می‌افزاید: «با یک فروش بزرگ، می‌توان پنج خرید کوچک‌تر انجام داد. به همین دلیل باید سرمایه‌گذاری‌ها در لیگ سروسامان بیشتری به خود بگیرند. تازه وضع بدتر می‌شد، اگر بایرن فقط بازیکنان خارجی می‌خرید».

هیجان بیش از حد مسئولان تیم بایر‌مونیخ برای خرید بازیکنان جدید، تمام لیگ را دربر گرفته است. هیجانی که حساب بانکی این تیم را که مدت‌ها دست نخورده باقی مانده بود، غارت کرد. مخصوصاً این‌که انتظارات تماشاگران از شهرهایی با تیم‌های باسابقه‌تر مثل دورتموند، اشتوتگارت، هامبورگ و برلین بیشتر است.

هریبرت بروخ‌هاگن، رئیس هیئت مدیره‌ی تیم آینتراخت فرانکفورت هم به این مسئله واقف است. این‌که آینتراخت فرانکفورت روی بازیکنان ثابت خود مثل مهدی مهدوی‌کیا، یونیشی ایناماتو و آران گالیندو،که همگی از ملی‌پوشان کشورهای خود هستند، ‌تمرکز کرد، تنها تا حدی توانست انتظارات مخاطبان را برآورده کند. مربی این تیم هم تمایلی به پیوستن به این جریان ندارد. وی می‌گوید: «من حاضر نیستم ده میلیون یورو برای به خدمت‌گرفتن یک مهاجم هزینه کنم و با این کار تمامی دارایی باشگاه را برای یک نفر بپردازم».

هنوز مدت زیادی از بحران پیشین لیگ آلمان نگذشته است: زمانی که تیم بوروسیا دورتموند تا آستانه‌ی ورشکستگی پیش رفت، هرتا برلین بدهی‌های بسیاری به بار آورد و تعهدات مالی تیم شالکه به مرز میلیونی رسید. اما این اقتصاد بی‌مهابا به عنوان یکی از جذابیت‌های لیگ، هم‌چنان باقی مانده است.

برند هوفمن، رئیس باشگاه هامبورگ هم خطر می‌کند. با مربی‌هایی که دستمزد آنان در حد لیگ قهرمانان باشگاه‌های اروپا است ولی حداکثر می‌توانند تیم را به جام یوفا برساند، می‌توان انتظار ضررهای میلیونی را داشت.

فکری که تازه به ذهن هونس (مدیر باشگاه بایرن) خطور کرده، مدت‌هاست که ذهن هانزایی‌ها را به خود مشغول کرده است: «از پولی که در بانک راکد بماند، چیزی نصیب تماشاچیان نمی‌شود. آنها به دنبال بازیکنان صاحب‌نام هستند، آنها سرگرمی و هیجان می‌خواهند. و سرمایه‌گذاری در این راه یعنی موفقیت».