1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

بوش و استعفای دونالد رامسفلد

۱۳۸۵ آبان ۱۸, پنجشنبه

دونالد رامسفلد، وزير دفاع آمريكا، خيلى زودتر از اينها بايد از پست خود كناره گيرى مى‌كرد. پشتيبانى جرج بوش از او از حد متعارف بيشتر شده بود. دانيل ششكويتس، همكار صداى آلمان در امريكا، بر اين نظر است كه پيروزى دمكرات‌ها در انتخابات ميان‌دوره‌اى هر دو مجلس قانون‌گذارى آمريكا بوش را مجبور به اين اقدام كرد.

https://p.dw.com/p/A5CS
دونالد رامسفلد
دونالد رامسفلدعکس: AP

بايد گفت كه انتخابات ميان‌دوره‌اى هر دو مجلس قانون‌گذارى آمريكا در مرحله‌ى نخست جدال براى تعيين برنامه‌اى براى عراق بود. در اين راستا دونالد رامسفلد، وزير دفاع آمريكا، تنها شخصيتى بود كه از همان ابتداى كار، اين جنگ را برنامه ريخت، به اجرا درآورد و به ناكجاآبادى كنونى هدايت كرد.

دونالد رامسفلد، به همين جهت تنها در ميان مردم عادى آمريكا چهره اى نامحبوب نبود، فرماندهان ارتش آمريكا نيز دل خوشى از او نداشتند و وزيردفاع آمريكا در ميان آنان نيز منزوى گشته بود. همين چندى پيش هشت ژنرال ارتش آمريكا و چهار نشريه نظامى در اين كشور خواستار بركنارى دونالد رامسفلد شده بودند.

اما وزير دفاع آمريكا، كه مرد لحظه‌ها ناميده مى‌شود با هوش سرشار و طنز تلخ‌اش به سرعت متوجه شد كه زمان رفتن او فرارسيده. البته بايد گفت كه او در زمان منتشر شدن تصويرهاى شكنجه گران زندان ابوغريب نيز يكبار استعفا داد، زيرا اين عكس‌ها ضربه‌اى شديد به وجهه‌ى اخلاقى آمريكا و وزير دفاع‌اش زدند و او به عنوان مسئول مستقيم ارتش آمريكا در عراق بايد به چنين كارى تن مى‌داد. در آن زمان حمايت جرج بوش سبب شد تا رامسفلد به كار خود ادامه دهد.

اشكال بزرگ رامسفلد اما در اين بود كه نظر فرماندهان ارتش را در ارتباط با جنگ عراق نپذيرفت. آنها از همان ابتداى جنگ شمار نظاميانى را كه بايد براى استقرار آرامش به عراق اعزام مى‌شدند را بسيار بيشتر از تعدادى مى‌دانستند كه رامسفلد با آن موافقت كرد.

رامسفلد فكر مى‌كرد با تعداد سرباز و بودجه‌اى كم خواهد توانست كشورى چون عراق را اشغال كند و آرامش را در اين كشور برقرار سازد. يكى ديگر از اشتباه‌هاى بزرگ رامسفلد در عراق، منحل كردن ارتش اين كشور بعد از اشغال بود.

رامسفلد خود مى‌دانست كه شمار سربازان ارتش آمريكا براى كنترل اوضاع در عراق كافى نيست، پس نبايد دستور انحلال ارتش اين كشور را مى‌داد. او بايد سران ارتش را تغيير مى‌داد و از سربازان عراقى موجود نهايت استفاده را براى پيشبرد ديدگاه هاى خود در اين كشور می‌‌برد.

در انتها نتيجه آن شد كه اكنون كشور عراق در بحران جدال‌هاى منطقه‌ای، قومى و عقيدتى مى‌سوزد و قدرت واقعى در دست شبه نظاميان ِ گروه‌هاى مختلف است و ماموران امنيتى دولتى و سربازان خارجى نيز كارى براى برقرارى آرامش در كشور از دست شان بر نمى‌آيد.

به هر حال انتخابات كنگره آمريكا نشانگر آن است كه وظيفه‌ى وزير دفاع آينده‌ى آمريكا چيزى نيست جز برنامه ريزى دقيق براى خروج سپاهيان ارتش آمريكا از عراق. اين وظيفه‌اى ست كه مردم آمريكا در راى گيرى روز سه شنبه‌ى گذشته براى انتخاب نمايندگان ِ مجلس نمايندگان و سناى اين كشور بر دوش نمايندگان نهادند.