1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

بمباران روستاى قانا در لبنان از ديد مطبوعات آلمان و جهان

۱۳۸۵ مرداد ۹, دوشنبه

بمباران روستاى قانا در جنوب لبنان توسط نيروى هوايى اسراييل كه بيش از ۶۰ قربانى برجاى گذاشت، مورد توجه و تفسير اكثر روزنامه‌های امروز چاپ اروپا قرار گرفته است.

https://p.dw.com/p/A5bA
يكيی از كودكان قربانی روستای قانا
يكيی از كودكان قربانی روستای قاناعکس: AP

اميد ناچيز براى پايان خشونت

روزنامه‌ى اسپانيايى «ال موندو» (El Mundo) چاپ مادريد در اين زمينه مى‌نويسد: «از آغاز حملات هوايى تا كنون ۷۵۰ نفر جان خود را از دست داده‌اند. تمدن بشرى اجازه ندارد چنين چيزى را پذيرا شود. اسراييل هدف‌هاى غيرنظامى را با اين بهانه بمباران مى‌كند كه آن‌ها در خدمت مخفى‌گاه‌هاى حزب‌الله هستند. رهبران متعصب حزب‌الله خواهان آنند كه اين منازعه هر چه بى‌رحمانه‌تر باشد و بيشتر به درازا بكشد. به اين ترتيب اين سازمان مى‌تواند در جهان اسلام اهميت بيشترى كسب كند. سوريه اميد بسته است كه در اين منازعه، نفوذ از دست رفته‌ى خود را در لبنان دوباره به دست آورد. تحت چنين اوضاعى، اميد براى پايان خشونت ناچيز است. ايالات متحده‌ى آمريكا و ديگر قدرت‌هاى بزرگ خود را بيگناه جلوه مى‌دهند تا به منازعه‌اى كشيده نشوند كه در آن چيزى براى برد وجود ندارد».

وحشت عريان

روزنامه‌ى ايتاليايى «لا رپوبليكا» (La Republika) چاپ رم در مورد واقعه‌ى بمباران قانا مى‌نويسد: «خون قانا روى صورت همه پاشيد. اين خون انسان‌هاى بيگناه است و پاك كردن آن ساده نخواهد بود. حمام خون انسان‌هاى بيگناه، وحشت عريان منازعه‌اى را آشكار ساخت كه يك كشور به تازگى بازسازى شده را نيمه ويران ساخته است. كشورى كه چريك‌هايى رام‌نشدنى را در خود مسكن داده است، اما در عين حال تقريبا تنها جامعه‌ى دمكراتيك عربى است. باران خون بر سر يكسرى از مسئولان فرود آمد: ميدانداران مستقيم و غيرمستقيم اين جنگ و تماشاگران مقتدر و عاجز آن».

جنگ پليد و جنون‌آسا

روزنامه‌ى انگليسى «ايندپندنت» (Independent) درباره‌ى حمله‌ى هوايى اسراييل به روستاى لبنانى قانا مى‌نويسد: «قانا به منزلگه قساوت تبديل شد. آنچه كه در آنجا روى داد، نماد همه چيزهايى است كه از طرف ايالات متحده‌ى آمريكا و انگلستان بر آن سرپوش گذاشته مى‌شود و در اين جنگ بويژه پليد و جنون‌آساست. اهود اولمرت نخست وزير اسراييل با ظاهرى معصومانه ادعا مى‌كند كه به ده‌ها غيرنظامى كه در بلوك مسكونى در قانا گير افتاده بودند، پيش از بمباران اسراييل فرصت براى خروج از آن داده شده بود. اولمرت با پرهيز از عذرخواهى نشان مى‌دهد كه سياست او چه بى‌ثمر است. اگر او اندازه‌هاى يك دولتمرد را داشت متوجه مى‌شد كه قصد شكست حزب‌الله و مهار بلندپروازى‌هاى ايران و سوريه، ضربه‌اى است كه بسوى او بازمى‌گردد».

خطاى نابخشودنى

روزنامه‌ى آلمانى «اشتوتگارتر تسايتونگ» (Stuttgarter Zeitung) در مورد منازعه‌ى خاورميانه مى‌نويسد: «ژاك شيراك رييس‌جمهورى فرانسه، حمله‌ى اسراييل به روستاى لبنانى قانا را «نابخشودنى» خواند. شيراك حق دارد. اسراييل با حمله به لبنان نه فقط جهان عرب را به مخالفت با خود برانگيخت، بلكه اين كشور مانند آمريكا توسط جنگ عراق، وجهه‌ى خود را در سراسر جهان از بين برد. بدتر آنكه اسراييل سه هفته پس از آغاز جنگ هنوز به هيچكدام از اهداف خود نرسيده است. شهرهايى مانند حيفا ديگر امن نيستند. رهبرى حزب‌الله هنوز زنده است. رهبر آن نصرالله به قهرمان جهان عرب تبديل شده است. احمدى نژاد رييس جمهورى ايران هم مى‌تواند خود را پيروز اين جنگ احساس كند».

موفقيت نصرالله

روزنامه‌ى اتريشى «زالتسبورگر ناخريشتن» (Salzburger Nachrichten) پيكار اسراييل عليه حزب‌الله لبنان را شكست خورده مى‌داند و مى‌نويسد: «همه جا دسته دسته پوسترها و پرچم‌هاى حزب‌الله فروخته مى‌شود. حسن نصرالله در مقابل اسراييل مقتدر بيش از هر ارتش منظم عربى مقاومت كرده است. بيش از دو هفته است كه او به شهرهاى اسراييل روزانه بيش از صد بار شليك مى‌كند و زنده است. فرقى نمى‌كند كه در جهان عرب با چه كسى صحبت كنيد، همه ادعا مى‌كنند كه وى حيثيت، منزلت و اعتماد به نفس اعراب را به آنان بازگردانده است. پس از ضربه‌ى خطاى وحشتناك اسراييل در قانا و مرگ بيش از ۶۰ غيرنظامى لبنانى، نصرالله مى‌تواند موفقيت خود را تثبيت كند. اين حمام خون، آتش‌بسى را به اسراييل تحميل خواهد كرد. براى ارتش اسراييل كه تا كنون جنگ ناموفقى كرده است، فرصتى باقى نمى‌ماند كه حزب‌الله را تضعيف كند. ديگر هيچكس نمى‌تواند حزب‌الله را خلع سلاح كند، حتا اگر اروپايى‌ها آن را بخواهند».

جنگ عليه تروريسم معنا ندارد

روزنامه‌ى روسى «كومرسانت» (Kommersant) چاپ مسكو، حمله‌ى هوايى اسراييل به روستاى قانا را عدم موفقيت در جنگ با تروريسم ارزيابى مى‌كند و مى‌نويسد: «رويدادهاى لبنان فقط نشان نمى‌دهند كه در جهان امروز هيچ ائتلاف واقعى عليه ترور وجود ندارد. هر قدر هم متناقض به نظر آيد بايد گفت كه جنگى عليه تروريسم هم وجود ندارد. چرا كه هنگامى كه در جنگى مانند لبنان كه با مدرن‌ترين و دقيق‌ترين سلاح‌ها انجام مى‌گيرد، تعداد كودكانى كه كشته مى‌شوند ده بار بيشتر از نظاميان است، ديگر نمى‌توان آن را جنگى عليه تروريسم ناميد».