برگزارى مراسم سوگوارى براى قربانيان سيلاب جنوب آسيا در كليساى جامع كلن

از طريق اين مصيبت عظيم، اطمينان خاطر انسانها در اين زمينه كه، همه چيز را تحت كنترل خود دارند، نابود گرديد. اما نه انسان، بلكه اين پروردگار است كه، گرداننده وقايع ميباشد.

يك مدل توضيح دهنده فلسفى، براى چنين فجايعى وجود ندارد. به گفته كاردينال مايسنر در عالم، رنج و عذابهائى موجودند كه، انسانها قادر به درك و غلبه بر آنها نيستند. اما نكته اى وجود دارد كه، بويژه در اين روزها جرات بخش است:" آيا ما نميتوانيم، بازتاب وجود خداوند را، در آمادگى سراسرى جهانيان، براى كمك بى دريغ به مصيبت زدگان مشاهده كنيم؟ در مقابل امواج نابود كننده سيلاب، بشريت، با امواجى از كمكهاى نوعدوستانه خود پاسخ گفت."

اين كمكهاى داوطلبانه را، همچنين وزير امور داخلى ايالت نورد راين وستفالن آلمان، پير اشتاين بروك، در سخنرانى خود، مورد تحسين قرار داد. اين امر به ما جرات ميدهد كه، چنين چيزى، همچون احساس مسئوليت و همبستگى، در جامعه آلمان ما، اصولآ هنوز هم ، وجود دارد. اينك موضوع بر سر اين است كه، اين كمكهاى جهانى را، چگونه سازمان دهيم و همچنين، در بحرانهاى ديگر در گوشه و كنار جهان نيز، يارى رسان باشيم. اما در عين حال، واقعه غم انگيز جنوب آسيا، همچنين هشيارى اجتماعى را متغير نمود. به گفته اشتاين بروك:"فروتنى اينكه، خود را كاملا توانمند ندانيم، شايد باعث گردد، كه قادر باشيم بر سر مسائل اجتماعى و اقتصادى خود باز گرديم. به مقايسه آنها، با چنين مصيبتى بپردازيم و شايد بينائى لازم را براى مشاهده مشكلات بسيارى از انسانها، در ديگر بخشهاى جهان بيابيم."

سرانجام همين روابط انسانى هستند كه، بار ديگر، امكان اميدوار بودن را، فراهم ميآورند.