1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

بريتانيا خيمه‌هاى خود را در عراق برمى‌چيند

۱۳۸۵ اسفند ۳, پنجشنبه

تونى بلر نخست وزير بريتانيا اعلام كرد كه خيال دارد تا پايان سال جارى مسيحى، بخشى از نيروهاى نظامى اين كشور را از جنوب عراق خارج سازد. اين موضوع امروز مورد توجه بيشتر رسانه‌هاى جهان بود. ما در نگاه به مطبوعات امروز، تفسيرها و تحليل‌هايى از رسانه‌هاى جهان را در اين زمينه براى شما گزينش كرده‌ايم.

https://p.dw.com/p/A5Yq
عکس: AP

سياست بوش و انزواى تونى بلر

روزنامه‌ى فرانسوى «فيگارو» در مورد خروج بخشى از نيروهاى بريتانيا از عراق مى‌نويسد: «تونى بلر نخست‌وزير بريتانيا نيز مانند جرج دبليو بوش رييس‌جمهورى آمريكا مى‌خواست بطور مسلحانه و با نيت خوب و اعتقادات مسيحى، عراق و خاورميانه را به دمكراسى غربى هدايت كند. چهار سال پس از آغاز ماجراجويى در عراق، او خود را از كشورى عقب مى‌كشد كه در ميان يك جنگ داخلى ايستاده است. تلاش‌هاى بازسازى عراق موفق نبود و ايران آشكارا از خلايى استفاده خواهد كرد كه ارتش بريتانيا برجاى خواهد گذاشت. بوش نوميدانه همه كار كرد تا خروج بريتانيا از عراق را به تعويق اندازد. او به افكار عمومى و كنگره‌ى آمريكا كه مخالف سياست اوست با افزايش سربازان آمريكايى در عراق، فشار بيشترى را تحميل كرد و با اين تصميم تونى بلر را بيشتر منزوى ساخت. همين امر كار رييس‌جمهورى آمريكا را دشوارتر مى‌كند».

تنهايى كامل جرج بوش

روزنامه‌ى سوييسى «بازلر تسايتونگ» در مورد خروج بخشى از نظاميان بريتانيا از جنوب عراق مى‌نويسد: «هيچ فرماندهى با يك عقب‌نشينى منظم، افتخار تاريخى كسب نمى‌كند. البته به ناحق. زيرا عقب‌نشينى به موقع مى‌تواند مانع از شكست گردد. تونى بلر اين موضوع را فهميده است و شروع به عقب‌نشينى از عراق نموده است. مردى كه در سال ۲۰۰۳ بدون نگرانى و بى‌قيد و شرط به لشگركشى جرج دبليو بوش به عراق پيوسته بود، ترمز خطر را مى‌كشد. ظاهرا بلر مى‌خواهد كه از او در درس‌هاى تاريخ، به عنوان شخصيتى نسبتا افتخارآفرين ياد شود. اما اين چرخش از طرف ديگر نشان مى‌دهد كه رييس‌جمهورى آمريكا با موضع كنونى خود در مورد اوضاع عراق، كاملا تنها شده است».

پايان فصل بريتانيا در عراق

روزنامه‌ى بريتانيايى «گاردين» در مورد خروج بخشى از نيروهاى بريتانيا از عراق مى‌نويسد: «تونى بلر در مجلس نمايندگان متحمل شكستى شد. بريتانيا خيمه‌هاى خود را برمى‌چيند بدون اينكه موفق شده باشد ماموريتى را كه در سال ۲۰۰۳ براى تغيير عراق برعهده گرفت، به انجام برساند. بريتانيا تصميم به خروج نيروهاى خود از عراق گرفته است، بدون اينكه توانسته باشد در عراق يك دمكراسى با ثبات ايجاد كند. بريتانيا نيروهاى خود را از عراق خارج مى‌سازد بدون اينكه توانسته باشد ساختارهاى سياسى ناتوان و سربازان و پليس‌ عراق را در موقعيتى قرار دهد تا بتوانند برفشارى كه اينك متوجه آنان است چيره گردند. نخست وزير بريتانيا حق دارد وقتى مى‌گويد كه فصل بعدى تاريخ بصره و عراق از طرف عراقى‌ها نوشته خواهد شد. به اين ترتيب مسئوليت بر عهده‌ى عراقى‌ها گذاشته مى‌شود، اما اين نبايد مسئوليت بريتانيا را سلب كند كه فصل خود را پايان دهد».

آينده‌ى ناروشن جنوب عراق

روزنامه‌ى بريتانيايى «ديلى تلگراف» در مورد تصميم تونى بلر نخست‌وزير بريتانيا مبنى بر خارج كردن بخشى از نيروهاى نظامى اين كشور از عراق مى‌نويسد: «نخستين واكنش نسبت به اعلام خروج بخشى از نيروهاى بريتانيا از عراق، بايد سبكبالى بوده باشد. ناكامى نيروهاى متحد تحت رهبرى آمريكا براى استفاده از نيروهاى كافى در عراق جهت آرام كردن اين كشور، نيروهاى نظامى بريتانيا را در موقعيت دشوارى قرار داده بود و آنان در وضعيتى نبودند كه بتوانند در مقابل ميليشياى مورد پشتيبانى ايران و جنگجوهاى قبايل متخاصم و تبهكاران مقاومت كنند. اما اگر ارتش عراق نيز نتواند با جنگ داخلى مقابله كند چه اتفاقى خواهد افتاد؟ در اين صورت، زمان عقب‌نشينى براى سربازان ما مى‌تواند خطرناك‌تر از هر زمان ديگر باشد. سبكبالى از اينكه سربازان ما به ميهن بازمى‌گردند با ترس از اين موضوع كمرنگ مى‌شود و آينده‌ى جنوب عراق بصورت وحشتناكى ناروشن است».