برنامه شنوندگان: مخمصه شغلى و خانوادگى زنان در كشور آلمان / بيست و دوم ماه ژوئيه سال ۲۰۰۵ ميلادى

�؟

با عرض سلام اميدوارم كه حال و احوالتون خوب باشه و خوشوقت ميشم اگه به برنامه خودتون وفادار بوده باشين. در ادامه برنامه قبلى، كه در اون به قانون حمايت از خانواده در آلمان پرداختيم، اينبار قصد داريم، به مشكل متوازن كردن شغل و خوانواده در آلمان اشاره كنيم، كه مخصوصآ مشكل عظيم زنان در جامعه اينجاست.

دخترا و زنهاى آلمانى با وجود اينكه با دانش و توانائى كامل در راه ترقى شغلى پا ميذارن، اما اغلب در جامعه آلمان در سن ۳۰ سالگى تبديل به زنان خونه دارى ميشن كه، از حد اعلاى تحصيلات برخوردارن. اين واقعيتيه كه، براى هر زندگى مشترك عواقب ناگوارى رو به همراه داره. كارشناسان رسيدگى به مشكلات زوجها، از اونها ميخوان كه با انعطاف بيشترى، مسئوليتهاى شغل و خونواده رو با هم تقسيم كنن. اما اينطور به نظر ميرسه كه مرداى جوون در آلمان، همچون گذشته از مدل قديمى و سنتى تقسيم وظايف پيروى ميكنن و بزحمت آماده انعطافن. به نظر كارشناسان امر، اين يكى از دلائليه كه بر پايه اون، تقريبآ ۴۰ درصد از خانمهاى تحصيل كرده دانشگاهى اينجا، تمايلى به بچه دار شدن ندارن.

سال ۲۰۰۳ ميلادى در آلمان از لحاظ ركود شمار زاد و ولد، تا حالا ركورد دار بوده. در اين سال، خانمهاى آلمانى، طبق ارقام آمارى، تقريبآ ۱ مميز ۴ دهم كودك به دنيا آوردن. در حاليكه براى جلوگيرى از انقراض نسل آلمانيها، هر سال بايد ۲ مميز ۲ دهم بچه آلمانى در اين كشور بدنيا بيان.

كارشناسان به گمانه زنى مشغولن و سياستمدارا تلاش دارن كه، با محركهاى مالى، خانمها رو به بچه دار شدن راغب كنن. امكانات نگهدارى از بچه ها هنوز هم كه هنوزه، در آلمان كميابه تا حدى كه، اغلب اونها در برابر اين دو راهى قرار ميگيرن، كه يا بچه دار بشن و يا ترقى شغلى رو انتخاب كنن.

زنانى كه تصميم ميگيرن از بچه دار شدن چشم بپوشن، اغلب با صفاتى همچون بى عاطفگى، بى مسئوليتى و خود خواهى مورد شماتت قرار ميگيرن. اما اين عقيده كوته نظرانه. اصل قضيه اينه كه، استقلال مالى و پيشرفت شغلى، در فهرست ارزشهاى زنهاى جوون جامعه آلمان، از اولويت بيشتر برخوردارن. همچنين آرزوى تشكيل خونواده رو بايد نام برد. اما درست همينجاست كه، مسائل شروع ميشن. در پاسخ به اين پرسش كه كى بايد از بچه نگهدارى كنه، اكثرآ اين مادرها هستن كه، بايد از كارشون دست بكشن. از هر ۶۰ مرد، تنها يك نفر حاضر ميشه، بخاطر نگهدارى از بچه ها، عرصه شغلى رو ترك كنه.

اين واقعيت تلخيه، اگرچه همه جا برابرى شانس زن و مرد در جامعه آلمان جار زده ميشه، اما در چشم بسيارى از آقايون، زنى ايده آله كه، بخاطر همسرش، حاضر باشه از خيلى مزايا و امكانات، مثلآ شغل و استقلال مالى خود بگذره. برعكس، بزحمت مردى پيدا ميشه كه خودش، چنين قدمى رو برداره. ترس از بوجود اومدن اختلال در پيشرفت شغلى، ترس از اينكه بهش مهر رفتار غير مردونه بخوره و هراس اينكه مجبور به ايفاى يك نقش ناشناخته و شكست در اون بشه همه دلائل بسيار متفاوتى هستن، كه اكثرآ مطرح ميشن.

بسيارى از خانمها در آلمان بصورت نصف روز كار ميكنن، به اين ترتيب بارى، دو برابر رو بدوش ميكشن. اما اونها از اين طريق هيچوقت به يك مقام بالاى شغلى دست پيدا نميكنن. طبق آمار رسمى، در آلمان تنها ۳ و نيم درصد از خانمها هستن كه، به رده هاى بالاى شغلى ميرسن. اين رقم در سطح اتحاديه اروپا ۵ مميز ۶ دهم درصده.

حداكثر در سال ۲۰۲۰ ميلادى، در آلمان كمبود نيروهاى زبده و سازمان دهنده وجود خواهد داشت. اون موقع است كه، اقتصاد آلمان سرانجام در پى استفاده از نيروى زنان برمياد. اما آيا باز هم به مردان ارجحيت داده ميشه؟ بايد صبر كرد و ديد.

نگين كروئى