1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

برنامه شنوندگان: سالگرد بناى ديوار برلين / دوازدهم اوت سال ۲۰۰۵ ميلادى

۱۳۸۴ مرداد ۱۹, چهارشنبه

در نخستين ساعات بامداد يكشنبه سيزدهم ماه اوت سال ۱۹۶۱ ميلادى ، در برلين رفت و آمد تمامى قطارها بين شرق و غرب اين شهر متوقف شدند اما، تازه با طلوع خورشيد بود كه، ابعاد اين امر هرچه بيشتر مشخص گرديدند. بناى ديوار برلين آغاز شد و به اين ترتيب راه بسوى غرب بر ۱۶ ميليون آلمانى بسته شد. مقامات مسئول جمهورى دموكراتيك آلمان در آنزمان اعلام كردند كه، اين ديوار "تنها مرزى بين دو كشور آلمان شرقى و آلمان غربى نيست، بلكه، مرز

https://p.dw.com/p/A7Zo
عکس: AP

�ست بين ديروز و امروز."

سلام ميكنم خدمت همه دوستان و عزيزانى كه تا الان منتظر برنامه خودشون پاى راديو نشستن. اميدوارم كه سلامت و سر حال باشين و هفته موفقى رو پشت سر گذاشته باشين. اينبار بخش اول برنامه دويچه وله و شنوندگان رو به يكى از مهمترين وقايع تاريخى كشور آلمان اختصاص داديم. يعنى بناى ديوار برلين، كه دقيقآ در تاريخ سيزدهم ماه اوت سال ۱۹۶۱ شروع شد. به اين ترتيب برلين غربى، از خاك جمهورى دموكراتيك آلمان يا در اصطلاح كشور آلمان شرقى مجزا شد. گفته ميشه، تا ۲ روز پيش از اين تاريخ، هر روز تقريبآ ۲۰۰۰ نفر به آلمان شرقى پشت كرده و به غرب رو ميآوردن. براى متوقف كردن اين موج، يك ديوار بتونى به طول ۱۵۵ كيلومتر در اطراف برلين غربى بنا شد. جاده ها و خطوط آهن ارتباطى قطع شدند و براى عبور از مرز بين شرق و غرب برلين، تنها ۷ گذرگاه باقى موندن. دروازه Brandenburg كه كاملآ در مجاورت اين ديوار قرار داشت، از تاريخ سيزدهم اوت ۱۹۶۱ مظهر جدائى آلمان غربى و شرقى از همديگه شد.

۲ ماه پيش از اين تاريخ، رهبر و رئيس حزب وحدت سوسياليستى آلمان شرقى والتر اولبريشت شايعه ساختن چنين ديوارى رو تكذيب كرده و گفته بود،"هيچكس قصد بناى چنين ديوارى را ندارد." برعكس، در پى پافشاريهاى والتر اولبريشت، سران اتحاد جماهير شوروى سابق هم، ساختن ديوار برلين رو تائيد كردن.

تانكهاى آمريكائى در روز بيست و پنجم اكتبر اون سال تا خط مرزى مشخص شده براى منطقه تحت كنترل اين نيروها، كه در مجاورت منطقه تحت نظارت نيروهاى اتحاد جماهير شوروى سابق بود، پيش رفتن و در اونجا متوقف شدن. آمريكا به اين ترتيب ميخواست بر حق متفقين براى آزادى حركت در كل برلين تاكيد كنه. نيروهاى شوروى هم تانكهاى خودشون رو به منطقه مرزى آوردن اما، ۳ روز ديرتر اونها رو عقب روندن. شورويها به اين ترتيب نشون دادن كه، با وجود همكارى با نيروهاى متفقين، مصمم هستن كه، از حق اشغال برلين استفاده كنن. قدرتهاى غربى، تنها اعتراض خودشون رو به بناى ديوار اعلام كردن و غير از اون، بى عمل به نظاره نشستن. اين ديوار، كه بيش از همه روى شونه هاى مردم برلين سنگينى ميكرد، سمبولى شد، براى جنگ سرد بين شرق و غرب.

طبق آخرين بررسيهاى يك شركت خصوصى كه مامور تحقيق در اين زمينه شده بود، ديوار برلين و سيمهاى خاردار اطراف اون، از تاريخ بنا تا برچيده شدن اونها، دست كم به قيمت جان ۱۱۳۵ نفر تموم شده. بايد تذكر بدم كه امروز يعنى ۴۴ سال بعد از بناى ديوار برلين هم، ارقام دقيقى در اين زمينه در دست نيستند.

در نهم نوامبر سال ۱۹۸۹ با اتحاد مجدد دو آلمان، ديوار برلين فروريخت. حدود ۳۰ سال، جهانگردا از سراسر جهان به برلين مىاومدن، تا از ديوار برلين ديدن كنن. امروزه ديگه آخرين باقى مونده هاى اين ديوار هم، درحال برچيده شدن هستن و در آينده نزديك، اونها رو ميشه، تنها در موزه ها نظاره كرد. حالا ديگه توريستهائى كه براى گشت و گذار به برلين سفر ميكنن، اغلب ميپرسن،" ديوار برلين كجا بود؟"

با توجه به موقعيت كنونى كشور آلمان، بايد بار ديگه به اين اشاره كنيم كه، به هم پيوستن شرق و غرب، احتياج به پيش زمينه هاى خيلى گسترده تر و عميقترى داره، تا فقط باز شدن مرزها. امرى كه در شور و شوق نهم نوامبر ۱۹۸۹ هيچكس نميخواست، قبولش كنه، امروزه در ميزان بالاى بيكارى، ركود اقتصادى، نارضايتى روز افزون مردم آلمان و مشكلات و مسائل ديگه، خودش رو بصورت واقعيتى تلخ نشون ميده.

نگين كروئى