برنامههاى فرهنگى صداى آلمان / گفتگويى با بهنام باوندپور
۱۳۸۴ بهمن ۲۵, سهشنبهدر برنامهی امشب هم طبق معمول به تعدادی از نامهها و ایمیلهای شما پاسخ خواهیم داد. مهمان برنامه امروز ما آقای بهنام باوندپور، همآهنگکنندهی برنامههای فرهنگی صدای آلمان هستند.
آقای باوندپور خوش آمدید. سوال اول این است که شما به چه موضوعاتی در مجلهی فرهنگی میپردازید؟
بهنام باوندپور: طبعا تمام موضوعهای فرهنگی. یعنی هر مسئلهای که به نحوی به حوزهی فرهنگ مربوط میشود، از ادبیات و شعر و هنرهای کلامی گرفته تا حوزههایی مثل هنرهای تجسمی یا تئاتر، سینما و موسیقی و ایضا خبرهایی مربوط به برگزاری نمایشگاهها، موزهها، موزههای فیلم و نقاشی و یا مثلا جشنها و مراسمی که به فرهنگ جامعه تعلق دارند. در کوتاه سخن میتوان گفت، حوزهی فرهنگ حوزهی وسیعی است و هر موضوعی از آن میتواند موضوع برنامهی فرهنگی ما باشد.
توجه بیشتر به ایران است یا خارج از ایران؟
بهنام باوندپور: در اینمورد واقعیت این است که تعیینکننده کیفیتها هستند، نه جغرافیا. اما، از آنجایی که برنامهی ما فارسیست مسایل فرهنگی ایران طبعا از اولویت برخوردار است و چون ما بخش فارسی صدای آلمان هم هستیم، مسایل فرهنگی آلمان یا فعالیتهای فرهنگی ایرانیان در آلمان هم از همین اولویت برخوردار است. یک مسئله را هم نباید فراموش بکنیم و آن این است که وقتی موضوعی فراملی از چنان اهمیتی برخودار است که نمیشود از آن چشمپوشی کرد اولویتهای پیش گفته کنار میروند. مثلا، انتشار یک کتاب درخشان لهستانی یا پرتقالی، یا یک فیلم ترکی و یا واقعهای هنری در مکزیک اولویتهای دیگر را تحتالشعاع قرار میدهد. پس شاید بهتر باشد از تعیینکنندگی کیفیتها سخن بگوییم و نه از اولویتهای جغرافیایی.
آقای باوندپور شما خودتان چه میکنید؟ میتوانیم امشب قطعه شعری از شما بشنویم؟
بهنام باوندپور: پرسیدید چه کار میکنید. بپرسید چه کار نمیکنید! در واقع از انتشار نشریه یا مجلههای اجتماعیـ فرهنگی و همینطور ادبی، گاهی انتشار مقاله، ترجمهی عمدتا شعر جهان و بخصوص شعر روسیه، لهستان و آلمان، حضور در حلقههای ادبی که الان به دلیل مشغلههای فراوان و یا شاید تا حدودی روحیه شخصی بسیار کمرنگ شده و انتشار کتابهایی که عمدتا در خارج از ایران منتشر شدهاند، بجز یکی از آنها که در ایران تجدید چاپ شده است، کارهای من بوده و مدتهاست عضو کانون نویسندگان آلمان هستم و هنوز هم مثل گذشته کم مینویسم و خیلی کمتر از آنهم منتشر میکنم. در مورد شعری هم که میخواهید، یا چیزی که میخواهید از من پخش کنید مختارید.
خیلی ممنون که در برنامهی امشب حضور پیدا کردید.
بهنام باوندپور: منهم از شما متشکرم خانم جزایری.
(زيست/ايستگاه)
ایستگاههای قطار همیشه معنای پیش یا پس از چیزی را دارند که آدم را از کسی دور و یا به کسی نزدیک میکنند و هرچه آدم از کسی دور و یا به کسی نزدیک میشود / میتواند یا به کسی نزدیک و یا از کسی دور شود و یا دور شود از کسی یا به کسی نزدیک شود / و چنین است که آدم میتواند ایستگاههای مشابه همیشگی را همزمان هم دوست داشته باشد و هم دوست نداشته باشد / و ایستگاههای همیشگی دوست و دشمن خود نمیدانند و نمیتوانند بدانند که دشمن و دوست همزمان تو هستند / پس هر ایستگاهی یعنی توقفی برای دورشدن یا برای نزدیکی
ایستگاه همان گاهیست که همزمان تو را دور و نزدیک میکند به آنکسی که مثل تو از خودت گاه دور میشوی و یا نزدیک میشوی بهخود / و به این شکل ایستگاه نقش گاهی بازی میکند که گاهی دوست میشود و گاه دشمنات
گاه دشمن و گاه دوست ایستگاه میشود / و دوست و دشمن در تو / در توقفی گهگاه زیستگاه میشود
* * *
* در این هفته نامهی زیبای خانم روحانگیز بیابانی بدست ما رسیده است که نوشتهاند، اولین منظرهای که هر روز میبینیم منظرهی استوار و آرامبخش و آبیـ سفیدرنگ کوه سبلان است. نوشتهاند که عاشق این منظره هستند و این زیباترین و دلنشینترین طبیعت زندگیشان را با هزاران عشق تقدیم دستاندرکاران رادیو صدای آلمان میکنند. خانم بیابانی، بسیار بسیار از شما سپاسگزاریم. کتابها و فرم مجلهی دویچلند را هم که خواسته بودید برای شما ارسال میکنیم.
* در هفتهی قبل همینطور نامههایی از خانم زیبا فداى دین از قروه که امیدوارند جایزهی مسابقه سفر به آلمان باشد، آقای ناصر مولایی از اصفهان که در مسابقه شرکت کردهاند با خط بسیار زیبایی، دانشآموز عزیزی از مراغه، کیوان افشارپروین و همینطور آقای مختار بزی از شنوندگان همیشگی که ۱۸ سال دارند بدست ما رسیده است. آقای بزی خواستهاند که برنامههای ويژهی جوانان در صدای آلمان بیشتر بشود. خواست شما را حتما با مسئول برنامهی جوانان درمیان میگذاریم و تلاش میکنیم که آنرا عملی کنیم.
* نامهی آقای احمد سالاروند از شهرستان درود در استان لرستان هم بدست ما رسیده است. ایشان در نامهیشان نوشتهاند که «هرموقع تیمی از کشور شریف و بزرگ آلمان به ایران عزیز میآید، ورزشگاه پر از جمعیت میشود. کشور با فرهنگ و متمدن آلمان که حق زیادی در پیشرفت بشریت دارد. البته کشور عزیز ایران هم دارای تمدن دیرینه و فرهنگ درخشانیست. همین پیشینهی تاریخی باعث شده که تا دو ملت با دیدهی احترام به یکدیگر نگاه کنند. امید است که در آن کشور به تیم ملی ایران خوش بگذرد و نام ایران در جهان ورزش پرآوازه شود.» آقای سالاروند برای تیم ملی فوتبال آلمان هم آرزوی قهرمانی در جام جهانی را داشتهاند. از آقاى سالاروند بخاطر نامهیشان متشکریم و ایشان در مسابقه رادیویی شرکت کردهاند و نام شان در فهرست اسامی شرکتکنندگان قرار گرفت.
* * *
حال، توجه شما را به موضوع مسابقه ويژهی صدای آلمان جلب میکنم که همکارم شهرام احدی آن را به اطلاع شما میرساند. توجه داشته باشید که جایزهی اول این مسابقه «سفر دو نفر به کشور آلمان» به هزینهی رادیو دویچه وله است.
جام جهانی ۲۰۰۶. «دوستان، میزبان جهانیان» شعاری ست که تحت آن عنوان آلمان شرکتکنندگان در دور نهایی جام جهانی فوتبال را به حضور در این کشور دعوت کرده است. صدای آلمان هم بنوبهی خودش میل دارد که شما را به شرکت در مسابقهای ويژه دعوت بکند. «تصور شما از آلمان چه هست و با شنیدن اسم آلمان چه چیزهایی به ذهن شما میرسد؟» تصورات خودتان را از میزبان جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶ با ما در میان بگذارید، به شکل نامه، داستان، عکس و یا در هر قالب دیگری. از طریق پست، فکس و ایمیل. ناگفته نماند که جوایزی جذاب نصیب جذابترین فرستادهها خواهد شد. البته، جایزهی اصلی این مسابقه از همه جذابتر است: «سفری دو نفره به آلمان به خرج دویچهوله». نوشتههایتان را با ذکر شعار «دوستان، میزبان جهانیان» و طبیعتا ذکر آدرستان تا پایان فروردین ماه ۱۳۸۵ برای ما بفرستید.
آدرس ما در ایران:
تهران صندوق پستی ۸۵۶۹/ ۱۱۳۶۵
آدرس ما در آلمان:
کد پستی ۵۳۱۱۰ بن صدای آلمان بخش فارسی
شمارهی فکس ما:
۰۰۴۹۲۲۸۴۲۹۴۸۳۹
و آدرس ایمیل ما:
persian@dw-world.de
ازاینکه مهمان برنامهی امشب ما بودید از شما سپاسگزارم. با شما خداحافظی میکنم. قرار ما در هفتهی آینده در همین ساعت.