برمه: همبستگی مردم با راهبان معترض
۱۳۸۶ مهر ۳, سه‌شنبه
حرکت‌های اعتراضی در برمه هم‌چنان ادامه دارد. براساس گزارش‌های شاهدان، شمار تظاهرکنندگان روز دوشنبه (۲۴ سپتامبر) نزدیک به ۱۳۰ هزار نفر رسیده بوده است. موافق خبرهای رسمی، دولت از تظاهرکنندگان خواسته است، به حرکت‌های اعتراضی خود پایان دهند. دولت نظامی برمه هم‌چنان تهدید کرده است که با نیروهای نظامی به مقابله با تظاهرکنندگان برخواهد خواست.
بر اساس گزارش رسانه‌ها، آمریکا برآنست که فشار بر حکومت نظامی کشور برمه را افزایش دهد. مشاور امنیتی کاخ سفید، اسیتون هادلی (Stephen Hadley) گفت که جرج بوش، رئیس جمهور آمریکا، در سخنرانی امروز خود (۲۵ سپتامبر) در برابر سازمان ملل متحد، چند و چون تحریم‌های شدیدتر این کشور علیه حکومت نظامی برمه را اعلام خواهد کرد. اسیتون هادلی گفت که این تحریم‌ها، علیه رهبران اصلی رژیم و کسانی که آنان را از نظر مالی حمایت می‌کنند، صورت می‌گیرد. بنا به گفته‌ی او، آمریکا می‌خواهد ورود کسانی که "در رابطه با فعالیت‌های منفی رژیم قرار دارند" به آمریکا ممنوع کند. خانواده‌های این افراد نیز اجازه‌ی ورود به آمریکا را نخواهند داشت. او هم‌چنین گفت که آمریکا امیدوار است با اعمال فشارهای داخلی و خارجی، رژیم را به حرکتی "به سوی دموکراسی و آزادی در برمه" مجبور سازد.
پیش از آن کشورهای بسیاری، از جمله آلمان، همبستگی خود را با تظاهرکنندگان اعلام کرده بودند.
احترام به راهب
اعتراضات کنونی راهبان و مردم عادی علیه رژیم نظامی برمه، در ۲۰ سال پیش بی سابقه بوده است. چون نیروهای انتظامی هر حرکت اعتراضی را بلافاصله در نطفه خفه می‌کردند. تظاهراتی که در اواسط ماه اوت امسال، به عنوان واکنشی علیه افزایش قیمت بنزین در این کشور صورت گرفت، نیز به همین ترتیب سرکوب شد. نظامیان ولی تا به حال به راهبان معترض حمله نکرده‌اند. این گروه اجتماعی، در میان مردم برمه که بودیست هستند، از احترام ویژه‌ای برخوردارند. کارشناسان سیاسی معتقدند، اگر نیروهای نظامی به راهبان شلیک کنند یا با خشونت با آنان روبرو شوند، ممکنست که تظاهرات به یک حرکت اعتراضی توده‌ای تبدیل شود.
تظاهرکنندگان در رسانه‌های رسمی برمه، به عنوان مبلغانی که گروه اپوزیسیون، یعنی "جبهه‌ی ملی برای دموکراسی" و حکومت‌های خارجی آنان را حمایت می‌کنند، معرفی می‌شوند و به آنها اتهام زده می‌شود که قصد اعمال خشونت دارند. از آغاز تظاهرات تا کنون، هیچ روزنامه‌نگار خارجی‌ای اجازه‌ی ورود به برمه را دریافت نکرده است.
حکومت نظامی در برمه
بر کشور برمه یا میانمار، (Myanmar) ، که در جنوب شرقی آسیا واقع است، از سال ۱۹۶۲ نظامیان حکومت می‌کنند. این کشور که یکی از مستعمره‌های پیشین بریتانیای کبیر بوده است، در حال حاضر فاقد مجلس، اتحادیه‌های کارگری و سایر نهادهای مردمی است. حکومت نظامی کنونی، به رهبری ژنرال سوا وین (Soe Win) از سال ۱۹۸۹ بر مسند قدرت است. در حال حاضر ده حزب اجازه‌ی فعالیت دارند که برخی از آنان اقلیت‌های قومی را نمایندگی می‌کنند. "جبهه‌ی ملی برای دموکراسی" (NLD) از سایر جریانها قوی تر است. رهبر این "جبهه"، که در سال ۱۹۸۸ بنیان نهاده شده، آونگ سان سو کی (Aung San Suu Kyi)، برنده‌ی جایزه‌ی صلح نوبل در سال ۱۹۹۱ است. او بر حسب نتایج انتخاباتی سال ۱۹۸۹، می‌بایست قاعدتاً پست ریاست دولت را به دست آورد: در این انتخابات آزاد، حزب او ۸۰ درصد کرسی‌ها را کسب کرد. حکومت نظامی، ولی انتخابات را به رسمیت نشناخت و بر مسند قدرت باقی ماند.
سو کی که دختر یکی از قهرمانان جنبش استقلال برمه به نام آونگ سان (Aung San) است، پس از این انتخابات، بارها دستگیر و آزاد شده و یا در اقامت‌گاه خود، تحت نظر بوده است. او یک بار از سال ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۵ زندانی بود. دستگیری بعدی سال ۲۰۰۰ اتفاق افتاد که به ۲ سال حبس انجامید. او از سال ۲۰۰۳ در خانه‌ی خود، تحت نظر است. اغلب برمه‌ای‌ها امیدوارند با به روی کارآمدن سو کی، به آزادی، صلح و رفاه دست یابند. سو کی، خود در سخنرانی‌ای گفته است: «حزب جبهه‌ی ملی برای دموکراسی، حزبی است که می‌خواهد به مردم خدمت کند... ما باید بکوشیم سریع و از راهی درست به دموکراسی دست یابیم.»
ب.الف/ دویچه وله، تاگس شاو