برداشتهای مختلف از نحوه‌ی پایان بحران بر سر ملوانان بازداشت‌شده‌ی انگلیسی

پانزده ملوان انگلیسی به خانه باز گشتند. آنان در روز 23 مارس توسط گروهی از اعضای نیروی دریایی سپاه پاسداران در شط ‌العرب (اروندرود) بازداشت شده بودند. علت بازداشت آنان، ورودشان به آبهای سرزمینی ایران اعلام شد. به نظر نمی‌رسد که بازداشت آنان طبق برنامه‌ی از پیش طراحی شده صورت گرفته باشد. ظاهراً برای خود مقامات تهران نیز در ابتدا روشن نبود که ماجرا بایستی چه مسیری را طی کند.

در هفته‌ی گذشته بحران بالا گرفت، اما مهار شد و گفته شد که میان لندن و تهران گفت‌وگوهای دیپلماتیک فعالی جریان دارد. تهران به ماجرا با "مراسم" دیروز (۴ آوریل) پایان داد. احمدی‌نژاد، رئیس جمهور اسلامی ایران، ملوانان انگلیسی بازداشت‌شده را "عفو" کرد.

روزنامه‌ی آلمانی "دی ولت" مراسم "عفو" وآ زادی ملوانان را همچون یک نمایش استادانه دانسته است. گروهی دیگر از از رسانه‌ها نیز همین نظر را دارند. بنابر برداشت آنها حکومت ایران توانست به بحران خاتمه دهد، آن هم با ژستی صلح‌جویانه و بشردوستانه، به مثابه یک سلطان، که می‌خواهد خود را رحیم و بامروت و بخشنده نشان دهد.

اینکه در پس پرده چه گذشته است - هنوز - معلوم نیست. مردم ایران در برخورد با این گونه حوادث بنابر تجربه می‌گویند که بی‌گمان "معامله"‌ای صورت گرفته است. در خارج از ایران نیز از "معامله"‌ای صحبت می‌شود که چند و چون آن روشن نیست. روزنامه‌ی آلمانی "کلنر اشتات انتسایگر" چاپ کلن معتقد است که کل ماجرا، بر خلاف ظاهر آن، به نفع ایران تمام نشده است؛ حکومت ایران یک بار دیگر همچون کنشگری بر روی صحنه‌ی سیاست آمد که رفتارش محاسبه‌پذیر نیست، بنابر این بایستی پرسید که اگر این نیرو به فناوری اتمی دست یابد، چه تضمینی وجود دارد که سلاح اتمی تولید نکند و باز در این حال چه تضمینی وجود دارد که بتواند متین و خوددار باشد.

در رسانه‌های جهانی چیزی چون "سمپاتی" به چشم نمی‌خورد، آن احساس همدلی‌ای که احمدی‌نژاد ایران خواسته است با نمایش بخشندگی خود برانگیزد به باور بسیاری از ناظران بیشتر در خدمت منزوی شدن حکومت ایران قرار گرفته است، تا مقابله با تهدید به تحریم‌های بیشتر از سوی شورای امنیت سازمان ملل متحد.