بحران کوچک در بایرن مونیخ
۱۳۸۷ مهر ۱, دوشنبه
بایرن مونیخ از آوریل سال ۲۰۰۷ تا روز شنبه ۲۰ سپتامبر در خانه‌ی خود شکست نداشت. ولی برمن این طلسم را شکست و با پیروزی پنج بر دو، ضربه‌ی هولناکی به روحیه‌ی بایرن مونیخ وارد کرد. آخرین باری که مونیخی‌ها در خانه‌ی خود با چنین نتیجه‌ای مغلوب شدند، به سال ۱۹۷۴ بازمی‌گردد. حریف این تیم در آن زمان، کایزرسلاوترن بود که با نتیجه‌ی مشابهی بر بایرن مونیخ غلبه کرد. ولی بایرن مونیخ شکست‌های سنگین‌تری را نیز در خانه تجربه کرده است. بزرگ‌ترین شکست این تیم به سال ۱۹۷۶ بازمی‌گردد که در خانه‌ی خود در برابر تیم شالکه، با نتیجه‌ی حیرت‌انگیز هفت بر صفر مغلوب شد.
دشواری جانشینی برای کان
پس از شکست سنگین روز شنبه، یورگن کلینسمان مربی نامدار بایرن مونیخ، انتقادات گزارشگران به میشائیل رنسینگ، دروازه‌بان تیم و جانشین اولیور کان، را ناوارد خواند و به دفاع از او پرداخت. کلینسمان گفت: «جانشین اولیور کان شدن کار آسانی نیست. ولی رنسینگ رشد خوبی داشته است و اگر در این راه گاهی هم مرتکب خطا شود، مسئله‌ای نیست».
باید افزود که رنسینگ، دروازه‌بان بایرن مونیخ، در بازی روز شنبه در برابر برمن، چهره‌ی کاملا نامطمئنی از خود نشان داد و دست‌کم دو گل از پنج گل برمن، نتیجه‌ی خطای فاحش او بود. ولی کلینسمان افزود: «عدم اطمینان یا خطا کاملا طبیعی است. رنسینگ در جریان رشد خود خطاهای زیادی خواهد داشت. اصولا دروازه‌بان بی‌خطا وجود ندارد. رنسینگ به رشد خود ادامه خواهد داد و راه خود را خواهد رفت و در این راه این یا آن خطا را مرتکب خواهد شد».
کم‌تجربگی رنسینگ
البته شکست سنگین بایرن مونیخ را نمی‌توان به تنهایی به گردن رنسینگ انداخت. مجموعه‌ی تیم بازده ضعیفی داشت و برمن در بیشتر اوقات بازی بر زمین و حریف مسلط بود. ولی کارشناسان فوتبال از آغاز فصل جدید، نگاه‌های تیز خود را متوجه رنسینگ دروازه‌بان ۲۴ ساله‌ی بایرن مونیخ کرده‌اند. رنسینگ علیرغم واکنش‌های خوب و سریع، هنوز نتوانسته آن‌طور که باید و شاید در اندازه‌های دروازه‌بان یک تیم طراز اول اروپایی ظاهر شود. وی به ویژه در خروج به موقع از دروازه دچار کندی و دشواری است. رنسینگ پس از شکست سنگین بازی اخیر، نخستین بازیکنی بود که ورزشگاه را ترک کرد.
پشتیبانی نتزر
با این همه، رنسینگ از سوی گونتر نتزر، کارشناس بزرگ فوتبال آلمان، نیز مورد پشتیبانی قرار گرفت. نتزر در تفسیری در روزنامه‌ی «بیلد آم زونتاگ» نوشت: «بایرن مونیخ مشکل دروازه‌بانی ندارد. رنسینگ دروازه‌بان خوبی است که در جست‌وجوی فرم مطلوب خویش است».
گونتر نتزر، رنسینگ را جزو دروازه‌بانان خوب آلمان نام برده و معتقد است: «طبیعی است که رنسینگ در مقایسه با اولیور کان، دارای ضعف‌هایی است. مونیخی‌ها باید این فکر را ی‌کبار برای همیشه کنار بگذارند که صاحب یک کان دیگر هستند». به باور نتزر، اولیور کان دروازه‌بانی بود که پشتوانه‌ی تیم به شمار می‌رفت و تنها با شخصیت خود، به بازیکنان تیمش ثبات می‌بخشید.
نکته‌ای را که نتزر به آن اشاره می‌کند، می‌شد در بازی بایرن مونیخ در برابر برمن به وضوح دید. در صحنه‌ای که توپی به روی دروازه‌ی مونیخی‌ها فرستاده شد، رنسینگ در جاگیری دچار خطا شد و به پشت دفاع خودی یعنی دانیل فان بویتن اصابت کرد. سپس این بازیکن بلژیکی بایرن مونیخ با پرخاشجویی و با صدای بلند به سرزنش دروازه‌بان تیم خود پرداخت. کارشناسان معتقدند که فان بویتن هرگز به خود اجازه نمی‌داد چنین کاری با اولیور کان انجام دهد.
ستایش بالاک از کلینسمان
به‌رغم این بحران کوچک در بایرن مونیخ، میشائیل بالاک، ستاره‌ی آلمانی تیم چلسی لندن و بازیکن پیشین بایرن مونیخ، از سیاست تازه‌ی کلینسمان در غیرعلنی نگاه داشتن تمرینات باشگاه سابقش ستایش کرد. وی گفت که رفتار کلینسمان در این زمینه کاملا حرفه‌ای است. بالاک افزود: «کاری که کلینسمان در مونیخ انجام می‌دهد، در انگلستان کاملا طبیعی است. البته باید تمرینات علنی هم برگزار کرد، ولی نه به‌طور دائم».
به گفته‌ی بالاک، بازیکنانی که تازه به انگلستان می‌آیند، از فضای آرامی که در آن به تمرین می‌پردازند لذت می‌برند و تمرین در آرامش برایشان بسیار خوشایند است.